Tekst KAP Jaap Wolting
Foto Paul Sijm
‘Juist hier moet je ruimte hebben om te falen’
Defensie start het ene na het andere innovatieproject. Het Commando Landstrijdkrachten heeft er zelfs een speciale sectie voor: de afdeling Innovatie. In deze rubriek belicht Landmacht bijzondere trajecten die deze groep initieert of ondersteunt. Ditmaal ‘The last tactical mile’, onderdeel van de innovatie-oefening Next Generation Concept Development die in april plaatsvond in Ede.
Een groot deel van je battlegroup heeft nog nauwelijks 5.56mm en 7.62mm munitie. Rook is sowieso al op, water is schaars en er is ook dringend behoefte aan aanvalsgranaten. Het is de coalitie met pijn en moeite gelukt om je middels een airdrop te herbevoorraden, maar de landing zone ligt anderhalve kilometer zuidelijker. Om vuuroverwicht te behouden kun je geen lui missen die het ‘even’ gaan halen…
Bumpy ride
Eigenlijk was dit in grote lijnen het dilemma wat verschillende teams – bestaande uit civiele studenten, Defensity College-reservisten en enkele operationele militairen – voorgeschoteld kregen. Allemaal werkten ze met verschillende transportmiddelen die individueel of samen tot de perfecte ‘combat battle train’ moesten leiden; hoe krijg je spullen nadat ze geland zijn zo snel mogelijk in het voorterrein?
De variabelen waar de teams rekening mee moesten houden waren legio. Op de eerste plaats was de route over de Veluwe er een vol bochten, kuilen en zandwegen. Ten tweede zou de vijand maximaal jammen, waardoor GPS-routes geen optie waren. Tot slot moesten de ploegen zoveel mogelijk goederen verplaatsen met zo min mogelijk mankracht.
De variabelen waren legio
Technologische kennis van buitenaf
Kapitein (r) Ytze de Vries, nauw betrokken namens het Kenniscentrum Logistiek, heeft het graag over ‘the whole of society approach’ als hij het over de recente oefening in Ede heeft. “De grote hoeveelheid aan technologische kennis die civiele bedrijven hebben kan Defensie niet uit de eigen gelederen halen. Sterker nog, die is er niet eens. En door reservisten en studenten van het Defensity College te gebruiken, ontlast je de operationele eenheden, terwijl die wel de noodzakelijke input kunnen leveren door 1 of 2 militairen te sturen. Dat leverde een leerzaam samenspel op.”
‘Die kennis heeft Defensie niet’
Middelenmix
Alle teams hadden verschillende middelen. Waar de een beschikte over een razendsnelle (80 km/u!) elektrische fiets met daarachter een karretje, pakte de ander een onbemand voertuig zoals de Milrem vol met spullen. Hybride quads, buggy’s, elektrische motoren; de oefenleiding had gezorgd voor een aardig arsenaal aan te beproeven middelen.
Toekomstperspectief
Belangrijkste doelstelling: het logistieke platform van de toekomst uitdenken. Dat doe je niet in een week, dus logischerwijs krijgt deze oefening een vervolg. Over een half jaar is de follow-up. Maar de eerste winst is al gemaakt. De teams kwamen nu al tot de conclusie dat het raadzaam is om snel de koppen bij elkaar te steken en diverse middelen samen te voegen voor een bevoorradingsslag. Praktisch gezien: route verkennen op elektrische motoren, waypoints plaatsen, hybride buggy met personeel erin de route laten rijden, foto’s laten maken, onbemande voertuigen op pad sturen.
De eerste winst is al gemaakt
‘Ga lomper om met de spullen die je test’
Sergeant-majoor Michael Rugers (Opleidings- en Trainingscentrum Logistiek) liep tijdens de innovatie-oefening mee met verschillende teams. Wat viel hém als ervaren onderofficier – sinds 2008 bij de baas - nou eigenlijk het meeste op?
“Ik vond het echt mooi en goed om eens te kijken wat er op de markt is, dat eens te testen. Maar de omgeving is heel schools en ik miste parate lui en een militaire context. Gemiste kans. Weet je wat het is? Militairen zijn lomp. Trappen een voertuig vol op z’n staart, raken weleens een boom, draaien niet voorzichtig aan een hendeltje. Maar de mensen die de testen uitvoerden, gingen in mijn ogen veel te delicaat om met de spullen. Is niet realistisch. Toch zie ik zeker potentie in oefeningen als deze. Ook ik als luchtmobieler heb weer materiaal gezien waarvan ik echt dacht ‘ja, dat zou weleens heel handig kunnen zijn in het veld’. Een goed voorbeeld is een powerbank die op verschillende manieren is op te laden in het veld.
Wat ik zou willen veranderen voor wat betreft de oefening volgend jaar? Trek een peloton échte militairen naar binnen met het spul waar ze nu mee werken, laat ze vergelijkend warenonderzoek doen met die moderne middelen… en ga dat nou eens goed evalueren met elkaar.”
ENDEX?
Ab-so-luut niet, laat kapitein De Vries weten. “Het is een proces van vallen en opstaan (letterlijk: een van de onbemande voertuigen zag een kuil over het hoofd en belandde op z’n zij. Mobility kill…). Eentje waarbij netwerken gesmeed worden, relaties opgebouwd.” Sommige civiele bedrijven krijgen geen cent om deel te nemen. Toch haken ze aan. Door de inzichten tijdens evenementen als Next Generation Concept Development kunnen ze hun producten beter maken.
Omarmen
“Misschien gaan we dit wel elke twee maanden doen”, vervolgt de onderzoeker. “Misschien gaan we focussen op één specifiek middel. Het is geweldig als dingen afvallen. Als je weet waar je de komende jaren nog géén energie is moet steken, is dat toch een heerlijke bijvangst? En heel belangrijk: voel dat je ruimte hebt om te falen. Als Defensie echt goed wil worden op innovatiegebied moeten we dat omarmen. Soms is het lastig om militairen ervan te overtuigen dat het even belangrijk is om te weten wat niet werkt, dan wat wel werkt.”