Tekst KAP Saminna van den Bulk
Foto SGT Mike de Graaf | video SM Robbert Harteveld
Genietaakteam Battle Group Forward Presence
Stamp een kamp uit de grond, op een plek waar nu een heuvel glooit. Deadline: eind oktober. Het is een monsterklus waar het Genietaakteam in Roemenië zijn hand niet voor omdraait. De samengestelde eenheid werkt van dag tot dauw om een nieuw onderkomen voor de Battle Group Forward Presence te creëren.
Zo hard als het zweet van de gezichten gutst om 09.00 ‘s ochtends, zo snel loopt het vloeibare beton uit de cementwagen in de bekisting. Het is verzengend heet op de bouwplaats, vlak achter Cherry Hill in het Roemeense Cincu. Het terrein is als een mierenhoop. Waar je ook kijkt is beweging: van draaiende graafmachines, langszoevende Scania’s, dumpers die af en aan rijden en militairen die beton storten. Zij bouwen samen Kamp Berthelot.
SLD-1 Joey, 103 Constructiecompagnie
Waar hij het allemaal voor doet? Hij lacht, wrijft het zweet van zijn voorhoofd en draait zich om van de betonwagen naar de grote betonplaat achter hem. “Uiteindelijk doe je het voor dát eindresultaat”, zegt hij met gepaste trots. “Het werk gaat snel. Wel pittig met dit weer, maar het is goed vol te houden.”
Bergen verzet
“Het is poetry in motion. Acht weken geleden was dit één groene glooiing”, vertelt commandant Genietaakteam majoor Wouter. De genisten groeven een terrein van het formaat van drie voetbalvelden af en verplaatsten daarbij 100.000 kuub klei. Waar ooit een heuvel was, kijken de genisten nu zeven meter de diepte in. Op het terrein wordt grove steenslag gestort, waarna fijne steenslag en zand volgen. Cement storten is de laatste fase. Iedere dag komt er zo een strook van vijf meter betonplaat bij, wat straks een parkeerplaats en onderhoudsplaat gaat worden. Achter het terrein beginnen de genisten met de plaatsing van 400 slaapcontainers voor Nederlandse, Franse en Belgische militairen van Battle Group Forward Presence.
Verschillen in aanpak
“De Fransen zijn framework nation en daarom verantwoordelijk voor het ontwerp van dit kamp.” Even wennen, zegt Wouter. “Wij Nederlanders zijn gewend om voor vertrek reeds een gedetailleerde planning te hebben. De Fransen kijken meer hoe het proces verloopt als we al bezig zijn. Ook zijn zij verantwoordelijk voor de levering van bouwmaterialen. Soms loopt het project daardoor iets stroperiger.”
Groen en geel gemixt
Een unieke opdracht. Allereerst is Kamp Berthelot het grootste Nederlandse genieproject sinds de aanleg van Kamp Castor in Mali. Ten tweede is het Taakteam een gelegenheidsgezelschap, dat qua militaire inzet bestaat uit een zeventigtal mensen van 102 en 103 Constructiecompagnie, Stafcompagnie 101 Geniebataljon, 112 Pantsergeniecompagnie en 11 Geniecompagnie van 11LMB, bijgestaan door Franse en Belgische genisten.
Het opvallendste is misschien nog wel de samenwerking van groen en geel. Defensie staat namelijk niet alleen voor de klus. Om de slagkracht te vergroten, heeft de krijgsmacht de hulp ingeroepen van bouwbedrijf Snijder BV, expert in weg- en waterbouw, zegt majoor Wouter.
Reservist SLD-1 Matthijs van Snijder BV
Matthijs is wel wat gewend, vertelt hij terwijl hij met de hydraulische graafmachine puin opgraaft. Voor Snijder BV is hij zo’n zeven maanden per jaar van huis. “Toch staat deze missie zeker in mijn top tien. Ik vind het geweldig om hier te zijn. De sfeer onderling is ontzettend goed. Je bijdrage leveren in de aanleg van een nieuw militair kamp, kennis en kunde uitwisselen met militaire collega’s… dit is een grote speeltuin.” Matthijs zat zelf ooit op de KMS. Cavalerist worden was zijn droom, tot de bezuinigingen kwamen. Hij besloot Defensie te verruilen voor de burgermaatschappij. “Dat ik hier nu mag staan, alsnog op missie ben en het pak aan heb, voelt ontzettend goed. Hier gaat mijn hart sneller van kloppen.”
“Snijder levert een monteur en twee machinisten. Qua materieel staan ze ons bij met vier grote dumptrucks, met een laadcapaciteit die zestien keer groter is dan dat van onze kiepers. Hierdoor kunnen we veel sneller meters maken. Daarbij helpt het bedrijf ons met een hydraulische graafmachine (HGM), een wiellader, een grader (machine dat oppervlak egaliseert, red.) en een schapenpotenwals (bandenwals voor asfaltwerk, red.).”
Iets wat opzien baart bij internationale partners, merkt Wouter. “Zoveel werk in zo’n korte tijd? Bijna onmogelijk, zeiden de Franse, Belgische en Roemeense collega’s. Nu ze zien hoe gestaag het werk gaat, is er ontzag. Er werken hier professionals.”
KPL- Emiel, 11 Geniecompagnie 11 Luchtmobiele Brigade
“Wij worden vooral ingezet ter ondersteuning van de infanterie. In hun gevecht zorgen wij voor de mobiliteit. Constructie staat voor ons op een laag pitje, het is immers een neventaak. We trainen tijdens deze missie dat wat we bijna nooit doen. Bouwvakkerswerk, heel goed! Daarbij biedt dit project mijn collega’s de kans eens de andere smaken binnen de wereld van de genie te proeven. Het is voor mij, als zovelen hier, de eerste missie. Daarbij is het de eerste keer dat ik meewerk aan zo’n gigantisch project. Uniek. Ik vind het supertof dat ik hier onderdeel van mag uitmaken. We bouwen een groot kamp dat hier nog jaren blijft staan. Zo’n kans krijg je nooit weer.”
De genisten aan het werk zien? Klik op onderstaande video!
Strijd tegen elementen
De HGM ronkt, dumpers rijden af en aan en de cementwagens volgen elkaar op. Waar om 09.00 de eerste stort was, is de bekisting twee uur later al volledig gevuld met beton. “Het is als een trein”, zegt soldaat-1 Joey. “Als-ie eenmaal rijdt, kan je niet zomaar afstappen.”
Het aanleggen van de plaat is namelijk een precair proces. Na het storten wordt het beton met harken en scheppen gelijkmatig over de strook verdeeld. De trilbalk die er vervolgens overheen gaat maakt dat de substantie stevig bij elkaar wordt gedrukt. Daarbij werkt de balk als een kaasschaaf, die het beton aan de bovenkant gladtrekt.
Aan de rand van de bekisting gaan militairen snel doch secuur met een vlakspaan tekeer. Naden worden ingezaagd, om willekeurig scheuren van het beton tegen te gaan. Een plastic nevel, de curing, moet ervoor zorgen dat het beton niet uitdroogt. Dat gebeurt namelijk nogal snel, met 35 graden. Direct wordt de bekisting verwijderd en vijf meter verderop geplaatst, voor de nieuwe storting van morgen.
Het landklimaat is immer genadeloos. Ten tijde van het bezoek, half augustus, is het bloedheet en kurkdroog in Cincu. Maar als het regent, komt het hemelwater met bakken tegelijk uit de lucht vallen. “Met gevolg”, weet tweede luitenant Paul van 102 Constructiecompagnie. “We staan hier op kleigrond. Bij regen slibben de wielen van de wagens dicht. Dan is het glijden geblazen. Op regenachtige dagen zie je de productiviteit met de helft teruglopen.”
Het moge duidelijk zijn: de aanleg van Kamp Berthelot is niet enkel een race tegen de klok, maar ook een strijd tegen de elementen. Vooralsnog loopt het taakteam op schema. 31 oktober is op papier de laatste bouwdag. Wouter is optimistisch: “Het werk gaat gestaag. Ik ben echt trots op de mannen en vrouwen die elke dag in de elementen staan te werken. Wat er ook gebeurt: deze klus gaan we klaren.”
