Iedereen heeft zijn eigen uitrusting. Enig idee wat collega’s met zich meezeulen? Welke ‘gereedschappen’ voor hen onmisbaar zijn? Maandelijks vertelt een landmachter over de essentiële benodigdheden waarmee hij zijn opdrachten uitvoert. Deze keer kraanmachinist korporaal-1 Wessel.
De genisten van 103 Constructiecompagnie ondersteunen altijd en overal. In missiegebied, maar de komende maanden bijvoorbeeld ook bij Veteranendag en de Nijmeegse Vierdaagse. Onmisbaar daarbij is de mobiele hijskraan. De LTM 10/70 (Liebherr Telescopic Mobile, zie hoofdfoto) uit 1997 is intussen vervangen door de moderne LTM 10-55. Die wordt naarmate meer machinisten zijn omgeschoold vaker gebruikt. De oude, maar robuuste beestjes gaan er binnenkort uit.
Korporaal-1 Wessel
Kraanmachinist
103 Constructiecompagnie, 101 Geniebataljon, OOCL
“Het leukste aan dit werk vind ik de zelfstandigheid en de verantwoordelijkheid. Op locatie werken we slechts met z’n tweeën: de machinist en de rigger. Tachtig procent van ons werk zit in de voorbereiding. We beslissen of we aan één kraan genoeg hebben, kiezen het juiste gereedschap voor de klus en plannen de route. We wegen zo 48 ton, dus kunnen niet ‘zomaar’ op pad gaan. Een foutje kan grote gevolgen hebben. In de opleiding leren we die verantwoordelijkheid te nemen.
In april maakten we zo’n uitgebreid hijsplan voor de Invictus Games in het Haagse Zuiderpark. Er was weinig ruimte dus dachten we goed na over de veiligheid. Mensen mochten absoluut niet in ons werkgebied komen. Als een generaal opdracht zou geven de lading tien meter verderop te parkeren, hadden we dat geweigerd: wij zijn de specialisten.
Mijn opa en vader waren kraanmachinist bij burgerbedrijven. Zij betalen beter, maar bij Defensie zie je meer van de wereld. Mede met hulp van de kraan bouwden we kamp Kevin in Mazar-e-Sharif. Daarvoor was ik zeven jaar infanterist en werkte ik twee jaar bij transport. Ik wilde altijd al op de kraan, maar mistte de bouwtechnische achtergrond. Toen de compagnie te maken kreeg met leegstroom, greep ik de buitenkans en haalde het benodigde mbo-3 diploma. Het werk is divers, vooral omdat ik naast machinist ook mattenlegger ben. Met een ander voertuig leg ik tijdelijke, verharde wegen aan. Ook heel leuk, maar mijn hart ligt bij de kranen.”