“Koffiedrinken is een van mijn taken”, lacht de aalmoezenier. Soms zoeken mensen mij op voor een gesprek, soms zoek ik hen op. Ik help burgers en militairen met het zelf beantwoorden van hun (levens)vragen. Vragen die heel divers zijn. Hoe ga je om met angsten, rouw, teleurstelling en verdriet? Vaak zijn emotie, omstandigheden en gebeurtenissen met elkaar verweven tot een bijna onontwarbare kluwen. Dan is niet meer duidelijk wat de oorzaken en wat de gevolgen zijn. Ik help ‘ontwarren’. Kan ik iedereen helpen? Nee zeker niet. Ik ben geen psychiater. Ik heb ook geen andere middelen tot mijn beschikking dan het gesprek. Als er meer nodig is, hebben we gelukkig het bedrijfsmaatschappelijk werk. Ik ga ervan uit dat mensen zichzelf kunnen helpen, en begeleid ze van goed naar beter. Ik wil dat ze zichzelf worden en daarmee een stukje gelukkiger.”