Tekst Ingmar Kooman
Foto Valerie Kuypers
4 collega's over hun LTC-inzet
De KMar verandert. Tegenwoordig stuurt één Landelijk Tactisch Commando de operatie aan. Informatie is leidend voor de inzet van collega's. Is ergens een bijzonder grote inzet? Dan kan personeel van andere locaties worden gevraagd daar te helpen. Dit betekent natuurlijk heel wat. Niet meer het bekende werk op de oude vertrouwde brigade, maar collega's elders ondersteunen, soms zelfs in een ander taakveld. KMarMagazine sprak 4 collega's over hun inzet door het LTC.
'In een soort frontlinie'
"Toen we hier op 21 september begonnen, waren ze nog volop bezig met verbouwen. Vroeger gaven we in dit oude gebouw IBT-lessen. Nu ziet het er weer netjes en verzorgd uit en controleren we hier de identiteit van vreemdelingen.
Tijdens de MTV-controles van de brigade zoek ik zelf naar vreemdelingen. Hier in Budel worden ze gewoon aangedragen. Dat is wel even anders. Met 8 collega's van onze brigade in Venlo controleer ik de documenten van alle mensen die aankomen.
Soms 'verwerken' we tegen de 100 mensen per dag, soms maar 20, dus dat varieert nogal. Ook is op dit moment nog niet duidelijk hoe onze diensten eruit gaan zien. Worden we hier voor 3 maanden tijdelijk te werk gesteld, of een jaar? Veel verandert nog.
Het bezig zijn met documenten, daar ligt mijn interesse. Regelmatig komen we 'twijfeldocumenten' tegen. Mensen kunnen reizen op het paspoort van een ander, of de pasfoto vervangen. Maar door het reizen kunnen nattigheid en vuiligheid de documenten aantasten. Daardoor kan het lijken alsof ermee geknoeid is. Daar letten we dus scherp op.
Elke dag werk ik met de mensen die in het nieuws zijn. Ik zit hier in een soort frontlinie. Dat is een heel aparte ervaring."
'Horizonverbreding'
"De haven van Hoek van Holland is wel even een heel andere werkomgeving dan Den Haag. In plaats van de bewaking van Villa Eikenhorst of het Catshuis hielp ik nu bij de inspectie van auto's en vrachtwagens.
Samen met 5 collega's was ik ingeroosterd om de doorlaatpost Hoek van Holland te ondersteunen. Bij de Eurotunnel proberen migranten over de hekken te klimmen, dus de kans is groot dat ze ook via Hoek van Holland naar Engeland proberen te komen.
Als marechausseebeveiliger ben ik natuurlijk geen opsporingsambtenaar, dus ik ben voor deze inzet gekoppeld aan een wachtmeester. Samen controleerden we paspoorten, visa en inspecteerden we steekproefsgewijs vrachtwagens. De ene doet het papierwerk, de ander de randzaken. We zijn eigenlijk extra ogen en handjes. Daarmee vergroten we de pakkans.
Voor mij was dit wel een leermoment. Eigenlijk zie ik het als een soort stage. Het verbreedt mijn horizon. Ik wilde zoveel mogelijk weten van mijn tijdelijke collega, niet 'gewoon erbij staan'. Over een tijdje hoop ik namelijk zelf de wachtmeestersopleiding in te gaan. Grenscontroles, MTV, dat spreekt me heel erg aan.
Jammer genoeg ontbrak de tijd om feedback te krijgen van de collega's over mijn werk. Ik hoop dat zoiets in de toekomst wel gebeurt. Door dit soort inzetten, steeds op andere plekken, verbreed je je werkveld. Dat maakt je werk zeker interessanter."
'Ik stak meteen mijn hand op'
"Toen ze vrijwilligers zochten om van de recherche naar 'het blauw' te gaan, aarzelde ik niet om mijn hand op te steken. Ik zie het als een uitdaging en een kans. Een kans om ook de andere kant van mijn werkveld te zien: het werk op straat.
Handhaving vergt een heel andere manier van denken dan mijn reguliere werk, de projectmatige opsporing van mensensmokkel. Normaal krijg ik informatie over verdachten aangeleverd en moet ik bijvoorbeeld uitpluizen of iemand deel uitmaakt van een heel netwerk van mensensmokkelaars. Je trekt telefoons leeg, zoekt internet af, enzovoorts.
Bij een MTV-controle werkt het heel anders. Hier werk ik op basis van incidenten. Kortdurende werkzaamheden in plaats van langdurige opsporingsonderzoeken. Je geeft een verdachte alweer snel over aan een andere club.
De 'omschakeling' ging redelijk snel. Het contact met de collega's is vanaf het eerste moment warm en hartelijk. Ik ben supergoed opgevangen. Op dag 1 praatten ze me bij over de migratieroutes, de documenten die we tegen kunnen komen.
Onlangs heb ik in 1 week zelf 3 aanhoudingen verricht die verband hielden met mensenhandel of mensensmokkel. Op straat krijg je uit eerste hand mee hoe de migratieproblematiek speelt. Ik sta er niet raar van te kijken dat ik nu opeens een maand bij MTV-controles bijspring. Eigenlijk vind ik het wel leuk om af en toe die uitdaging te hebben."
'Alle alarmbellen rinkelden'
"In plaats van Eindhoven werk ik nu afwisselend in Amsterdam, Delft, Den Haag en Zoetermeer. Kort na de aanslagen in Parijs is mijn ploeg ingezet om de politie te ondersteunen in het bewaken en beveiligen van allerlei gebouwen in de Randstad. Ministeries, maar bijvoorbeeld ook Joodse scholen. Spannend wil ik het niet noemen, maar door de aanslag op Charlie Hebdo heb ik wel degelijk beeld bij de risico's. Alle alarmbellen rinkelden natuurlijk. Het gebeurde op maar zo'n 400 kilometer afstand.
Ik vind het wel leuk dat het zo anders is dan mijn grenstoezichttaken en militaire politiewerk op Eindhoven Airport. Daar gebeurt elke dag wel iets. Op straat gebeurt er juist niets. Maar je moet wel altijd scherp zijn. Dat is het dubbele: als er ooit iets kan gebeuren, dan is het wel in deze tijd.
Mijn huidige taken binnen de Bijstandseenheid sluiten goed aan op het werk dat ik al op de luchthaven deed. Door mijn werkervaring in de 'burgerwereld' kan ik situaties beter inschatten. Ik heb de benodigde actie-intelligentie voor dit werk.
Ik weet nog niet wanneer ik word afgelost door mensen van de nieuwe Hoog Risico Beveiligingspelotons. Dat is wel het lastige: ik kan mijn vakkennis over bijvoorbeeld identiteitsdocumenten minder makkelijk bijhouden. Juist nu gebeurt er heel veel op het gebied van vreemdelingen.
Vreemd hoe snel de situatie kan veranderen. 2 jaar terug leek de Marechaussee niet zo heel erg nodig. Nu lijkt de KMar plots het belangrijkste krijgsmachtdeel van het land. Dat vind ik wel heel mooi."