Achter de wacht

Ketting Olivierkazerne

Nederland telt 50 actieve kazernes. Vroeger waren dat er nog veel meer. Achter elke kazernenaam schuilt een verhaal. Van bijzondere architectuur, een historische gebeurtenis tot een heldhaftig militair. In deze nieuwe rubriek ‘achter de wacht’ gaat de Defensiekrant op zoek naar die verhalen. We trappen af met de Ketting Olivierkazerne in Soesterberg. Vernoemd naar soldaat Johan Frans Ketting Olivier.

Hoengsong, Wonju, Hill 325; geen namen die het grote publiek kent. Maar bij de Korea-veteraan zal een rilling over de rug lopen. Vanwege de herinnering aan ploeteren door sneeuwstormen in soms wel -20 graden Celsius, de overmacht aan Chinezen en Noord-Koreanen waar zij tegen vochten en het groot aantal Nederlandse slachtoffers dat er viel.

In die tijd dienen de Nederlanders in het Nederlands Detachement Verenigde Naties (NDVN), ingedeeld bij de Amerikaanse 2nd Infantry Division ‘Indian Head’. Mannen die vrijwillig tekenden voor de strijd tegen het rode gevaar. Veel van hen vochten in de jaren ervoor in Nederlands-Indië.

Soldaat Johan Frans Ketting Olivier is zo’n vrijwilliger. Een soldaat van de Leger Technische Dienst van het KNIL. Eind oktober 1950 vertrekt hij naar Korea, waar hij snel daarna in het grote Chinese winteroffensief terecht komt. Samen met andere geallieerde troepen weten de Nederlanders de opmars uit het noorden op het nippertje te stuiten.

Strijd om Hill 325

En dan is het 14 februari 1951. Een aantal kilometers ten westen van Wonju. Op nog geen 30 meter stormen uit de zware ochtendmist 1.000 Chinezen Hill 325 op. Nederlandse oververmoeide verdedigers, ondervoed en in shock door eerdere gevechten trekken zich hals over kop terug. Ze krijgen de brandbare stof napalm op hun dak, van bevriende vliegtuigen.

“Eigen troepen met ontbloot bovenlijf in kruisformatie”, meldt het gevechtsverslag van deze dag. Op die manier weten ze de vliegeniers in de lucht te waarschuwen en het vuren te stoppen. De heuvel moeten ze opgeven. De volgende nacht doen een aantal pelotons poging om de heuvel in te nemen.

Man tegen man

Met artillerie-ondersteuning en een groep vrijwilligers lukt het na 3 keer om de top te bereiken. Ordonnans* Ketting OIivier zit bij de eerste 8 man die met bajonet op het geweer de vijandelijke stellingen binnendringt. Daarbij geeft hij dekking aan zijn luitenant Johannes Anemaet. Het levert hem de Militaire Willems-Orde op. Postuum. Ketting OIivier overleeft de actie niet. De soldaat der tweede klasse vindt zijn laatste rustplaats op de VN-begraafplaats in Busan. Thuis in Nederland neemt zijn zus de onderscheiding in ontvangst. In het Paleis op de Dam, uit handen van koningin Juliana.
_{*Iemand die berichten overbrengt}

Herinnering aan een ridder

Het duurt 40 jaar voordat de naam van Ketting Olivier weer opduikt. Zijn naam wordt in juni 1992 verbonden aan het kazernecomplex Zeisterspoor in Soesterberg, thuisbasis van de toenmalige 135 Herstelcompagnie. Het is voor het eerst dat een kazerne wordt vernoemd naar een soldaat. De zus van Ketting Olivier is weer aanwezig en onthult de wand met de naam van haar broer. Zo eert het Regiment Technische Troepen zijn gesneuvelde ridder.

Het regiment herdenkt ieder jaar op 3 oktober zijn doden. Dit jaar kreeg soldaat Ketting Olivier extra aandacht. “Ik vond het weer tijd om de jonge collega’s te vertellen wie de naamgever van de locatie van hun school is”, vertelt luitenant-kolonel Derk Jan Klompsma, commandant van de School Techniek en Onderhoud die nu op de kazerne huist.