Tekst kapitein Roel van de Wiel
Pagina 765
Als het einde van de missie nadert, groeit bij de uitgezonden militairen het verlangen naar huis. Zo ook op Kamp Castor in Mali. Sommigen werden er haast filosofisch van.
De Franse filosoof René Descartes bedacht zich ooit eens: “Ik denk, dus ik besta.” Hij schreef het in zijn beste Latijn en creëerde daarmee onbewust de meest en makkelijkst geparafraseerde spreuk ooit. Een kleine greep uit de online zoekmachine: “Ik twitter…”, “Ik netwerk…” en “Ik dans, dus ik besta."
Op het houten bankje tussen de slaapchalets van Kamp Castor was het altijd goed gezamenlijk denken, peinzen en vooral slap ouwehoeren. In een veel te warme woestijnnacht begin april, ontstond in die gemixte sfeer op dat bankje de nieuwste en een wel heel bijzondere versie van het Cogito ergo sum van Descartes.
Roel van de Wiel
Kapitein Roel van de Wiel is uitgezonden voor de VN-missie Minusma. Hij is als Public Affairs Officer geplaatst bij de Nederlandse eenheden op Kamp Castor in Gao. Hij schrijft tijdens zijn missie over de militairen, hun werkzaamheden en dagelijks leven in Mali.
Teletekst
“We staan op Teletekst”, oreerde een adjudant daar met een vrolijke stem vol opluchting. “We staan op Teletekst, dus we bestaan.” Het was grappig bedoeld. Zojuist had een collega naast hem het heuglijke nieuws op zijn smartphone aangetroffen en gedeeld. Het klonk als een Eureka: “We staan er op.” De ontdekker van het nieuws stak zijn telefoontje in de lucht om het aan iedereen te bewijzen. “Onze vlucht staat op Teletekst.”
En jawel hoor, we ‘bestonden’ inderdaad. Een rijtje afkortingen in een donker scherm verkondigde in ernstig lage resolutie, maar helemaal juist: 12/4, BA-663, Gran C - EHVN, Verw. 15.20u. De opwinding was even voelbaar.
Op Teletekst (voor jonge lezers: een screenshot van NU.nl op een oude telexprinter) worden nog altijd de actuele vluchttijden van en naar missiegebieden gepubliceerd. Handig voor wegbrengers en ophalers, en gelukkig is er tegenwoordig een Teletekst-app.
Pagina 765 is zodoende ook anno 2018 een 3 bits-baken van hoop voor bijna-uitroterende militairen en hun thuisfront. 765, subpagina 3 om precies te zijn, voor de missie Minusma. Staat er op die pagina een datum, vluchtnummer en aankomsttijd, dan is de terugkeer van de Maligangers definitief ingepland. Ja, de thuisvlucht bestáát.
Dus toen dat ene rijtje afkortingen verscheen op dat beeldschermpje op Kamp Castor, wisten binnen no time 80 militairen zeker: we gaan nu echt naar huis. Onze eigen adjudant Descartes had het wellicht wat dramatisch aangezet na een half jaar missie, maar hij trof wel doel.
Hebben we al die tijd in Mali dan niet bestaan? Onzin natuurlijk. We hebben, de meesten 4,5 en sommigen ruim 6 maanden lang, onze persoonlijke en gezamenlijke bijdrage geleverd aan een internationale VN-missie. En mede dankzij het telefoon- en internetnetwerk van Call2Home was het contact met het thuisfront in Nederland beter dan ooit.
Maar de ruim 4.500 hemelsbrede kilometers tussen Kamp Castor in Gao en Nederland werden geen moment echt minder door de wifi. Sterker nog; na verloop van tijd leken ze alleen maar te groeien.
Dat zal het verlangen naar het vliegtuig naar huis zijn geweest. Naar het geweldig warme welkom op vliegbasis Eindhoven op 12 april, met de bloemen, spandoeken en ieders eigen thuisfront. Naar het ritje naar huis. Naar de voordeur van de eigen woning, naar de eigen bank en het eigen bed.
Missies behoren tot de core business van Nederlandse militairen; ze worden uitgezonden omdat het moet én omdat ze dat willen. Maar hoe professioneel en toegewijd hij of zij ook is, elke militair wil uiteindelijk weer naar huis.
De ervaring leert nu: de voorpret van het uitroteren begint op pagina 765. Het is immers helemaal waar: “Ik sta op Teletekst, dus ik gá.”
