02

Dit artikel hoort bij: Defensiekrant 08

Battlegroup in Litouwen ontdooit

Tekst kapitein Jaap Wolting
Foto sergeant Hille Hillinga | video: sergeant-majoor Eva Klijn

Internationale eenheid legt basis voor gezamenlijk optreden

Sneeuw is veranderd in smeltwater. Snugpaks zitten diep weggestopt. Frostbite loop je allang niet meer op als je zonder handschoenen de loop van je machinegeweer vervangt. Toch zullen Nederlandse militairen het recente Litouwse jaargetijde niet snel vergeten. Opereren onder arctische omstandigheden bleek achteraf 1 grote MentEx (mentale oefening, red.) te zijn. Het Mediacentrum Defensie vloog naar Rukla en zag Litouwen letterlijk ontdooien.

Zien hoe de militairen optreden in het militaire en civiele domein? Check de clip! 

Test

Al liggen er geen bermbommen op Litouwse wegen en zijn er nog geen vuurgevechten of luchtaanvallen gemeld, uitgezonden zijn met de battlegroup van de enhanced Forward Presence (eFP) is geen walk in the park.

De weerbaarheid van de internationale eenheid die de collectieve verdediging van de NAVO versterkt, werd deze winter rigoureus getest. Op het hoogtepunt van de kou (27 graden onder nul) vroren mijnen soms vast, kwamen pantservoertuigen af en toe stil te staan en meldden zich dagelijks militairen met koudeletsels.

Nadat koudweerspecialisten vanuit Nederland poolshoogte kwamen nemen, ondernam de krijgsmacht actie. De Delta-compagnie van 44 Pantserinfanteriebataljon Johan Willem Friso kreeg uitrustingsstukken die wél bestand zijn tegen het ijzige weer. Eerder had de Noorse arts op het kamp in Rukla al geconstateerd dat de Meindl-gevechtslaarzen waar de Hollanders op liepen, ongeschikt waren voor de omstandigheden waarmee de eFP te maken had.

Een Fennek in de bosrand van het oefenterrein. Afgelopen winter waren er momenten dat zelfs de pantservoertuigen moeite hadden met het loodzware terrein.

Samen trainen

“Vooral in maart was het afzien”, vertelt tweede luitenant Maarten in het veld. “Onze Fennek (pantservoertuig waar de D-compagnie veel mee optreedt, red.) vroor zelfs een keer vast. En al warmt het nu lekker op, ik heb me laten vertellen dat het hier zelfs in mei nog kan sneeuwen.”

Samen met kapitein Thijs en sergeant-1 Kees bemant hij nu een winderige observatiepost tussen de Litouwse dennen. Kees maakt een terreinschets met de markante punten, terwijl Maarten en Thijs inzicht in de opgedragen sector proberen te krijgen. Gedrieën vormen ze een Fire Support Team, dat artillerie- en mortiersteun kan aanvragen. Een paar 100 meter verderop liggen de Litouwers, die met hun eigen middelen hetzelfde doen. Samen trainen is waar het bij de eFP om draait. De eenheden zijn multinationaal en vertegenwoordigen daarmee de hele NAVO. Naast Litouwen zijn er ook eFP’s in Estland, Letland en Polen.

“Target location 35U LB 04267659”, komt over de radio binnen in Engels met een zwaar Litouws accent. Maarten kijkt verheugd naar z’n collega’s. “Zelfde coördinaten als wij. Prima toch?”

Meer zien van de inzet van de eFP? Bekijk dan hieronder het beeldverhaal dat het MCD maakte!

De 3 leden van het Fire Support Team voeren ieder hun individuele taken uit om straks gezamenlijk de vijand aan te kunnen grijpen en de bommen op de juiste locatie te laten gooien.

Maarten en Kees overleggen over een markant punt in hun sector.

De Litouwse collega’s zijn onder de indruk van de kijker die het Nederlandse FST inbrengt bij de battlegroup.

Tijdens oefening Hunter draait het om de inzet van antitankwapens.

Eerste luitenant Niels praat met internationale partners over zijn eenheid, zijn mensen en zijn middelen.

Tijdens het touwtrekken op de gezamenlijke sportdag laten de Nederlanders hun spierballen rollen, met goud als resultaat.

Nog een impressie van het touwtrekken.

De Nederlanders geven de Duitse collega's geen centimeter.