Tekst ritmeester Henny de Boer
Foto sergeant-majoor Eva Klijn en eigen foto's

Sipko is de steun en toeverlaat in Mali

Even sleutelen aan een Bushmaster. De nieuwsgierige marineman leert van alles terwijl hij bij militairen langsgaat om te kijken hoe het met ze gaat.

Zitten de militairen in Mali lekker in hun vel? En loopt thuis alles goed? Dat vroeg bedrijfsmaatschappelijk werker (BMW'er) Sipko zich voortdurend af in het West-Afrikaanse land. De marineofficier peilde er tot voor kort de sfeer. “Mensen vroegen zich soms af wat ik nou eigenlijk doe. Praten, veel luisteren en adviseren; dat is de kern.”

Normaal gesproken werkt de luitenant ter zee 2OC op de marinekazerne in Doorn. Maar onlangs ondersteunde de joviale Fries vooral landmachters tijdens zijn uitzending op Kamp Castor in de stad Gao. Zijn credo: 'Onze inzet voor uw inzetbaarheid'.

Relatieproblemen

De BMW'er bood in Mali psychosociale hulp aan militairen die met zichzelf in de knoei zaten, tegen lastige zaken aanliepen op de werkvloer of verdrietige berichten uit Nederland moesten verwerken. “Het mooiste van dit beroep is dat je iets voor mensen kunt betekenen."

Geen onderwerp is hem onbekend. Van relatieproblemen en arbeidsconflicten tot verlies van naasten. “Mensen kunnen alles tegen me zeggen. Ik hoop dat ik laagdrempelig ben.” Vaak is alleen praten voldoende voor de militairen die aan zijn deur kloppen. “Mensen voelen zich vaak opgelucht als ze hun verhaal kunnen doen.” 

Tekenen is een grote hobby van de Fries. In zijn vrije tijd komt hij zo tot rust.

Stoom afblazen

Tijdens uitzendingen komen strubbelingen eerder aan het oppervlak dan in Nederland. “Daar gaan mensen om 5 uur naar huis en kunnen daar stoom afblazen”, legt Sipko uit. “Daardoor houd je het langer vol. Maar als je tijdens een missie ruzie hebt met een collega, kom je die voortdurend tegen. Daarom moet je problemen eerder aanpakken.”

De marineman geeft allerhande tips en tools. Er valt volgens hem veel winst te behalen in de manier van communiceren. “Ik waarschuw mensen voor aannames. Als iemand bijvoorbeeld geen gedag zegt, is diegene niet meteen arrogant. Mogelijk is hij of zij in gedachten bij een ingewikkelde thuissituatie. Dat probeer ik mensen duidelijk te maken. Vraag dóór of het klopt wat je denkt.” 

De wand van Sipko's werkruimte is rijkelijk versierd met allerlei kaartjes van familie, vrienden en collega's.

Verdrietig

Verder kon Sipko dag en nacht gebeld worden met familieberichten uit Nederland voor militairen op het kamp. Als hij 's nachts een melding kreeg, ging hij meteen op pad. Het was totaal onvoorspelbaar hoe mensen zouden reageren. “Sommigen moesten huilen, anderen staarden vol ongeloof voor zich uit.” Hij bracht de boodschap over en liet daarna iemand rustig zijn verhaal doen. Hij luisterde dan vooral. “Er voor iemand zijn, is vaak genoeg.” 

Nieuwsgierig komen enkele kinderen toegerend. Ze kijken vol belangstelling hoe Nederlandse militairen overgebleven hout naar een lokale timmerfabriek brengen.

Situatie Centrum

Defensie drukt het thuisfront op het hart zorgelijke berichten te melden bij het zogeheten Situatie Centrum van het krijgsmachtdeel van de betreffende militair. Die geven de boodschap door aan de BMW'ers in het uitzendgebied. “Wij waken ervoor dat mensen worden overvallen door dramatische berichten. Mogelijk gaat iemand wanhopig ronddolen op het kamp. Dat willen wij koste wat kost voorkomen”, benadrukt Sipko.

Verzuim

Na 4,5 maand zat zijn uitzending erop. “De periode is over het algemeen rustig verlopen”, blikt de officier terug. Tot zijn voldoening heeft hij her en der hulp kunnen bieden. “Het is geweldig als iemand tegen me zegt: ‘Hartstikke bedankt, ik kan weer aan de slag. Ik help voorkomen dat mensen in de put komen te zitten, gaan verzuimen of zelfs naar huis moeten. Dat is wat je toevoegt.”