Marcel

‘Ze ruikt de CO2-uitstoot, talg en zweet’

“Mijn jongensdroom is uitgekomen”, zegt hondengeleider wachtmeester-1 Marcel Timmerman (39). Hij is afkomstig uit een bouwvakkersfamilie. Toch is zijn liefde voor werken met honden wel te verklaren. Zijn vader was als hobbyist politiehondendresseur. In zijn tienerjaren nam Marcel deze passie over. Nu is hij speurhondengeleider migratiecontrole bij de marechaussee.

“Ongekend hoe goed mijn hond Kyra (6) met haar neus is. Daar verbaas ik me soms nog over. Binnen 5 seconden onderzoekt ze een vrachtwagen op verstekelingen. In rap tempo snuffelt ze aan de kieren van de trailer. Ze ruikt de CO2-uitstoot, talg en zweet, misschien zelfs de adrenaline. Of mensen zich nu verstoppen tussen het afval of de hond met koffiegeur misleiden, Kyra heeft het door. Honden zijn wat dat betreft het meest efficiënte speurmiddel, daarvan ben ik overtuigd. Controleren met een CO2-meter en een zaklamp duurt veel langer.

We werken door het hele land. Van Winschoten en Coevorden in het noorden bij de Duitse grens tot Hazeldonk in het zuiden en Hoek van Holland aan de kust. Ook aan de Europese buitengrenzen controleren we samen met andere EU-lidstaten. Ik heb gewerkt op Algeciras vlakbij Gibraltar, Kipoi in Griekenland en Kapitan Andreevo in Bulgarije. Ons doel is achterhalen hoe illegalen in de voertuigen zijn gekomen en door wie ze zijn geholpen, zodat we hun smokkelaars kunnen opsporen. Vluchtelingen betalen soms duizenden euro’s voor hun ‘ticket naar een beter leven’.

Als we beet hebben, ben ik blij. Yes, missie geslaagd denk ik dan. Mijn emoties schakel ik even uit. Ik denk niet na over de achtergrond van de mensen die we vinden. Het is niet zo dat ik vluchtelingen geen betere toekomst gun. De veiligheid van Nederland staat bij mij op dat moment voorop. We moeten weten welke migranten we binnenkrijgen. Dat kunnen wanhopige vluchtelingen zijn, maar misschien ook mensen met verkeerde bedoelingen. Wie zal het zeggen?

Bedreigd heb ik me nooit gevoeld. De agressieve en grimmige sfeer zoals nu in het Franse Calais kennen we hier op Hoek van Holland bijvoorbeeld niet. De meeste verstekelingen reageren vrij kalm. Dat komt ook omdat het overgrote deel Albanees is. Zij mogen met een nieuw biometrisch paspoort gewoon door Nederland reizen, maar niet door Groot-Brittannië omdat dit geen Schengenland is. Toch denken ze daar makkelijker aan werk te komen of willen herenigd worden met familie. Vaak zijn het gezonde jonge mannen met nette schoenen en rugzakken. Alsof ze hun laatste geld besteed hebben om in het ‘beloofde land’ goed voor de dag te komen.”