Mariniers onderdeel van massale parachutesprong

80 jaar D-Day groots herdacht bij Sainte-Mère-Eglise

Boven het Franse Sainte-Mère-Eglise sprongen zondag ruim 1.300 parachutisten van grote hoogte naar beneden. Dat deden ze ter ere van D-Day, afgelopen week precies 80 jaar geleden. Onder de militairen bevond zich ook het 23e Raiding Squadron van het Korps Mariniers. Een sprong richting ‘historische grond’ die vooral voor veel trots zorgde binnen de para-eenheid. “Groot respect voor de jongens die dit toen deden.”

Terwijl de zon opkomt, staan 45 Nederlandse mariniers samen met enkele honderden internationale parachutisten in een nog vochtig grasveld. Over een dag zal de eenheid, samen met 10 collega’s van 11 Luchtmobiele Brigade, uit een Amerikaanse C-130 Hercules springen. Dat doen zij tegelijk met onder meer Fransen, Engelsen, Belgen, Duitsers en Amerikanen uit in totaal liefst 20 toestellen. Majoor der mariniers Wim Roelink noemt dat vooruitzicht ‘uniek’. “We maken deel uit van de herdenking van een van de grootste gebeurtenissen in Europa van de afgelopen eeuw”, zegt de commandant van het 23e Raiding Squadron.

Hook up!

Voordat er daadwerkelijk gesprongen wordt, luisteren onder anderen mariniers-1 Yoeri, Max en Kris aandachtig naar de uitleg van een van de Amerikaanse instructeurs. Het maken van een parachutesprong mag dan niet nieuw voor ze zijn, dat doen vanuit een Amerikaans toestel is dat wel. “Hook up!”, galmt het na een korte instructie over het oefenterrein. In een nagebootste opstelling van het vliegtuig klikken de Nederlanders achtereenvolgens hun veiligheidslijn vast, waarna ze over de rand naar buiten ‘springen’.

Traditie

Het is een jaarlijkse traditie, de reis van mariniers naar Normandië. Toch gaat het bij deze jubileumeditie van de herdenking net even anders dan normaal. Verspreid over 5 waves zullen namelijk 1.311 militairen binnen 2 uur naar beneden komen. Een aantal dat veel groter is dan tijdens de afgelopen edities. “Om met zoveel mensen in de lucht te zijn, is al een ervaring op zich. Om dat ook nog eens op deze plek te doen, maakt het helemaal mooi”, vindt Yoeri. “Dat wij nu op kleine schaal meemaken wat hier 80 jaar geleden gebeurd is, geeft ook een beter beeld van de geschiedenis; met die gedachte ga ik erin”, vult Max hem aan.

Om binnen de eenheid meer bewustwording te creëren over het historische belang van de locatie, maakten de mariniers in de voorafgaande dagen een zogenoemde battlefield tour. Daarbij bezochten ze verschillende locaties in de regio die van belang waren tijdens D-Day. “Het is indrukwekkend om hier te zijn. Naast het para-gedeelte speelde vooral het amfibische gedeelte destijds een grote rol. Met die 2 fronten hebben we zelf natuurlijk ook veel te maken”, benadrukt eerste luitenant der mariniers Maarten.

Lucht vol parachutisten

24 uur na het afronden van hun training heeft zich een menigte van vele duizenden toeschouwers verzameld rondom de dropzone bij Sainte-Mère-Eglise. Ze zijn daar zojuist getuige geweest van een groep ‘historische springers’, uitgedost in Tweede Wereldoorlog-uniformen, met logo’s van de destijds springende Amerikaanse 101st Airborne Division, als de speaker omroept dat de volgende wave arriveert. “ De C-130’s zijn al in de lucht”, kondigt hij aan.

10 minuten later zijn alle blikken en camera’s naar boven gericht. Stuk voor stuk vliegen de toestellen over en achter elkaar springen de parachutisten naar beneden. De blauwe hemel vult zich binnen korte tijd met ronde en vierkante parachutes. Ook de mariniers zijn vanaf de grond voor even slechts stipjes. Het publiek klapt enthousiast wanneer het laatste vliegtuig para’s dropt. Na een wandeltocht van soms enkele kilometers, druppelen de mariniers een tijdje later achter elkaar binnen bij het verzamelpunt. “Het was fantastisch om te doen. Ik wist in de lucht niet waar ik moest kijken, zoveel parachutes”, blikt een tevreden Maarten terug.

Banden aanhalen

Naast de deelname aan de herdenking, is het springen voor het 23e Raiding Squadron ook een manier om de banden binnen de internationale para-gemeenschap aan te halen, legt commandant Roelink uit. “En het is daarnaast een mogelijkheid om te trainen met sprongen van deze omvang.” Maar dat gebeurt in dit geval wel gelijk met een oefening die de eenheid als ‘bijzonder’ ervaart. Kris: “Wij springen nu met z’n allen, zonder beschoten te worden. De jongens die dat toen deden, daar heb ik echt respect voor. Ik ben daarom trots om dit te mogen doen. Dit is veel meer dan alleen ‘ springen om het springen’.”