09 | 07
Wij zijn de marine!
De Koninklijke Marine zit vol prachtige, persoonlijke en soms aangrijpende verhalen. Verhalen van medewerkers die beschermen wat ons dierbaar is. Hun verhalen delen we graag. Ze laten niet alleen zien wat we doen en waarom, maar geven ook aan wie we zijn. Wij zijn de marine! Diverse marinecollega’s zijn ook beschikbaar als spreker voor een presentatie of lezing. Mogelijke onderwerpen zijn leiderschap, crisisbeheersing, kameraadschap en omgaan met tegenslagen. Maar ook missies en werken onder extreme omstandigheden. Een marinespreker aanvragen kan door een mail te sturen naar: marineverhalen@mindef.nl. (Uiteraard houden we bij de aanvragen rekening met de maatregelen rond corona.) Werk je bij de marine en wil je ook jouw verhaal delen? Neem dan contact op via het hierboven genoemde mailadres. In bijgaande video het verhaal van Anne over gezond trots zijn op wat je presteert. “Misschien mocht die trots er voor het eerst zijn van mijzelf.”
09 | 07
Waar is WO2-slachtoffer Willem Klaas Piet?
“Laat ik me even voorstellen: mijn naam is Joop Piet, 57 jaar, geboren in Den Helder en sinds mijn tiende wonende in Hengelo, Overijssel. Mijn grootvader, Willem Klaas Piet, was schipper op het marineschip Hr.Ms. Evertsen tijdens de Slag in de Javazee. Op 1 maart 1942 om 02.00 uur is hij zwaargewond geraakt toen het schip werd aangevallen door de Japanners. Het schip strandde op Sebuku Besar (zie foto). Volgens de officiële lezingen is mijn grootvader in de loop van de middag overleden en hebben zijn kameraden hem in een provisorisch graf begraven. Mijn ultieme doel is om hem te laten herbegraven op het ereveld Kembang Kuning, in Indonesië, waar enkele van zijn kameraden liggen.”
De marine meldde na de oorlog aan de weduwe van Willem Klaas Piet: ‘Het schip werd brandende door den Commandant op het droge gezet op het eiland Seboekoe. Toen de M.K. bedankt was en ik mij naar boven kon begeven, zag ik de ziekenverpleger bezig met het verbinden van het rechterbeen van den schipper, hetwelk bijna geheel afgeschoten was. De schipper was den eerste, die met den Stoker II z/m/H. Koopman stbbn. 9493 Z in den sloep werd geheschen en in veiligheid aan den wal gebracht. Aan den wal kreeg den schipper nog alle noodige en mogelijke behandelingen van den ziekenverpleger uit de beperkte voorraad medicijnen en geneesmiddelen, doch het mocht niet baten en de schipper overleed in de loop van den middag. In de loop van den middag is het stoffelijk overschot in het bijzijn van de gehele bemanning op het strand te Seboekoe Br. begraven; de Commandant, wijlen de Luitenant ter Zee der 1ste klasse, W.M. de Vries, heeft bij de plechtigheid een korte toespraak gehouden en zoo werd de laatste eer gebracht aan een man, die gedurende zijn leven zijn beste krachten had gegeven voor de Koninklijke Marine en in dien nacht het grootste offer gebracht, wat een mens kan brengen.’
“Mijn verzoek: in 2005 kwam ik in contact met een van de overlevenden, Jan Roelse. Hij vertelde me dat Willem Klaas Piet en H. Koopman inderdaad, zoals de officiële lezingen weergeven, in eerste instantie op het strand begraven waren, echter de volgende dag bij eb weer tevoorschijn waren gekomen. Geprobeerd werd om ze op het eiland te begraven, maar door de aanwezigheid van wilde honden hebben ze hiervan afgezien. Uiteindelijk zijn ze bij een riviertje of stroompje onder een hoeveelheid keien gelegd voor hun laatste rustplaats. Ook vertelde Jan Roelse dat familie van H. Koopman na de oorlog bij de graven van Willem Klaas Piet en H. Koopman zijn geweest en hier foto’s van hebben gemaakt.”
“Ondertussen is Jan Roelse in 2011 overleden en ben ik belangrijke informatie kwijtgeraakt. Vandaar deze oproep: graag kom ik in contact met mensen die meer informatie kunnen geven over de exacte locatie van het graf op het eiland Sebuku Besar of iets weten van de mensen die het graf hebben gefotografeerd. Mijn emailadres is: jp.piet@hotmail.com.”
09 | 07
Feiten en fictie in marine-roman
Recent verscheen de roman ‘Liefde doorkruist grenzen’ van oud-marineman Goffe Halma, uit Hoek van Holland. Hij diende tussen 1962 en 1968. “De roman is een mix van liefdesperikelen, van een gereformeerde jongen en een Rooms-katholiek meisje en mijn leven bij de KM. Reizen die eruit sprongen waren die met het allereerste NAVO-squadron (Matchmaker 1), het bezoek aan het gebouw van de VN in New York en de audiëntie bij de Paus in Rome. Droevig was het verongelukken van de schipper en de eerste officier van Hr.Ms. De Ruyter, tijdens die laatste reis. Ook de aanvaring tijdens de aanloop naar Barcelona in dichte mist, komt aan bod, net als bijzonder slecht weer bij het Isle of Man, met een slagzij van 51 graden. Hoewel het boek een roman is en geen biografie, is een groot deel van de gebeurtenissen daadwerkelijk gebeurd. Ik heb ze alleen geromantiseerd weergegeven, maar de meeste feiten kloppen wel.”
Hoewel Halma ‘slechts’ 6 jaar actief diende bij de marine, waren deze jaren, naar zijn zeggen, ‘van grote invloed op zijn hele verdere leven’. ‘Liefde doorkruist grenzen’, is een uitgave van Boekschout in Soest. ISBN: 978-94-640-3275-8. Meer info: www.boekschout.nl
