Met het vertrek van het mooie weer en het einde van het verlof, is het voor de meeste onder ons weer tijd om aan de slag te gaan. Toch is er in het verlof genoeg gebeurd. Zr. Ms. Friesland onderschepte samen met de Kustwacht Caribisch Gebied ruim 400 kilo cocaïne, onze collega’s van de mijnenjagers ruimden explosieven, Zr. Ms. De Ruyter oefende met NAVO-partners in de Zwarte Zee met de Standing NATO Maritime Group 2, waar momenteel een Nederlandse vlagofficier het commando over voert. En last but not least draaiden onze mariniers de ene VPD-rotatie na de andere. Dus in meerdere opzichten een mooie zomer met een prima balans tussen verlof en doorlopende operaties.
‘Ik schat in dat het vanaf eind volgend jaar op alle fronten merkbaar beter wordt’
Vorige week maakte Defensie samen met de vakbonden bekend dat er een principeakkoord is gesloten over de nieuwe arbeidsvoorwaarden voor de sector Defensie. Het feit dat er een akkoord ligt, vind ik op zich goed nieuws. Of jullie instemmen met het akkoord, is nu aan jullie. Daarbij roep ik jullie op om je wel echt inhoudelijk te laten voorlichten, zodat je een goed onderbouwde stem kunt uitbrengen. Ga niet alleen af op ‘kombuispraat’, maar lees in detail wat het voorstel echt betekent. Daarbij realiseer ik me dat de persoonlijke consequenties per groep, en zelfs per individu, kunnen verschillen. Des te meer reden om hier nu goed naar te kijken! Inmiddels zijn de vakbonden en Defensie begonnen aan voorlichtingsrondes om het resultaat toe te lichten. De achterban, jullie dus, kan nu haar stem laten horen. De bal ligt nu bij jullie, pak hem op!
Terwijl het proces rondom verbeterde arbeidsvoorwaarden doorgaat, zitten we ook niet stil in het versterken van de rest van de organisatie. Sommige versterkingen zijn groots en aansprekend. Denk maar aan het bouwen van nieuwe marineschepen. We zijn samen met de DMO druk aan het nadenken over de aanstaande vernieuwingsprojecten. Andere versterkingen zijn kleiner van aard, maar niet minder belangrijk.
Zo investeren we nu al meer in onze opleidingen, inlichtingencapaciteit en logistiek. Zaken die onmisbaar zijn op zee en in het veld. Uiteindelijk hebben deze investeringen allemaal 1 doel: herstel van onze basisgereedheid, zodat we ook in de nabije toekomst een sterke en slagvaardige marine voor Nederland kunnen zijn. Een marine die operationeel helemaal op orde is, waar de werkdruk weer is genormaliseerd, waar we mooie reizen maken en waar mensen graag werken, omdat we relevant zijn, en waar we voor elkaar zorgen, in een veilige omgeving met leuke uitdagingen.
Als ik naar het operationele jaarprogramma voor de rest van dit jaar kijk, dan word ik daar wel blij van. Ik zie een gebalanceerd programma met – naast onze gebruikelijke inzet – een aantal grote oefeningen. Het NAVO-vlootverband SNMG2 blijft actief, met Zr. Ms. De Ruyter als stafschip, tot aan de kerst. Volgend jaar neemt Zr. Ms. Evertsen het over van de De Ruyter als stafschip en maakt de bemanning zich klaar voor een druk programma, met verschillende mooie havenbezoeken.
Tegelijkertijd zijn de voorbereidingen voor de grote NAVO-oefening Trident Juncture in volle gang. Een oefening waar je hart sneller van gaat kloppen. Ongeacht of je nu bij de vloot of het Korps Mariniers hoort of dat je als burgercollega ondersteuning levert: dit is een oefening die meetelt. Duizenden militairen uit verschillende landen, van verschillende krijgsmachtdelen en met een duidelijke amfibische focus. Alle disciplines komen hier bij elkaar! Van dit soort oefeningen worden we beter, slimmer en sterker. We doen er de nodige ervaring op richting inzet binnen de Amphibious Task Group 2020 van de NAVO, waarvoor we in 2020 aan de beurt zijn. We hebben een van onze schepen op missie, we blijven actief in de West, we blijven VPD’s uitzenden, we doen mee in Irak en het Korps gaat nog op bergtraining. En dan noem ik alleen maar de grotere inzet en oefeningen; we hebben ook nog al onze individueel uitgezonden mannen en vrouwen en al die andere activiteiten waar we mee bezig zijn.
Natuurlijk is nog niet alles koek en ei. We voelen nog steeds de effecten van de jarenlange bezuinigingen, maar veel belangrijker is dat we nu ook langzaamaan de effecten van de investeringen beginnen te voelen. We maken stappen voorwaarts en kunnen weer ergens naartoe groeien. Er is volop perspectief, maar het zal niet altijd gemakkelijk zijn. Groei gaat immers vaak gepaard met groeipijn. Daar moeten we doorheen. Ik vraag van jullie op dit gebied maar 2 zaken: geduld en saamhorigheid. Als we dat opbrengen wordt de volgende zomer nog mooier!
Vice-admiraal Rob Kramer
Commandant Zeestrijdkrachten