Het juiste perspectief

Vanuit mijn kantoor op de 7e verdieping van de Albatros heb ik een mooi uitzicht over de haven. Zo vlak voor het zomerverlof nam ik vanochtend even de tijd om eens even goed in me op te nemen wat ik nu eigenlijk zie. Schepen die af- en ontmeren, feesttenten die worden opgebouwd voor het CZSK-feest van donderdag, auto’s en vrachtwagens die af- en aanrijden. Wat hardlopers en een zonnetje dat mooi in het water weerkaatst.​

Een uitzicht tot ver voorbij Texel. Ik geniet hier echt van, helemaal omdat ik weet dat onze prachtige organisatie na 25 jaar weer in de lift zit. Toch voelt niet iedereen dit al zo en dat verbaast me dan ook weer niet, want we moeten van ver komen.

Ik ken de personele uitdagingen bij het Korps Mariniers, zoals ik ze ook ken bij de Onderzeedienst, de Directie Materiële Instandhouding en eigenlijk alle eenheden en afdelingen van het CZSK. Ik ken de uitdagingen die sommige commandanten hebben, om hun schip op zee te houden, of om hun eenheid getraind – of überhaupt bij elkaar – te houden. Ik ken de stroperigheid van bepaalde processen die we onszelf vaak hebben opgelegd in een organisatie die moest krimpen. Dat is mij allemaal duidelijk. Ik doe daar niet lichtzinnig over, integendeel. Het doet mij pijn en het frustreert mij net zo hard als het u waarschijnlijk doet.

Ik heb het al eerder gezegd: een huis dat 25 jaar lang verwaarloosd is, is niet een huis waar je na de zomer intrekt. Als je gaat renoveren, duurt het echt een tijdje voordat je de eerste verbeteringen ziet. Ik zie nu al verschillen. De eerste interim-gevechtspakken zijn uitgereikt aan militairen die op missie gaan, uit het ‘Van Sprang’-budget worden de eerste spullen gekocht die hard nodig zijn om de persoonlijke uitrusting van het Korps wat beter op orde te krijgen. En in de periode 2020-2022 krijgen we allemaal (vloot en Korps) nieuwe gevechtskleding, met alles wat daarbij hoort. We hebben weer meer munitie en reserve-onderdelen op de plank. Processen worden eenvoudiger gemaakt. Ik schat in dat het vanaf eind volgend jaar op alle fronten merkbaar beter wordt.

Momenteel varen onze OceanGoing Patrol Vessels weer en hebben we eens een keer 4 NH90’s tegelijk aan boord. Eind juni hebben we onze onderzeebootbestrijding naar een hoger niveau gebracht, door vernieuwde capaciteiten van onze M-fregatten en onderzeeboten samen intensief te trainen. Voor de kust van Noord-Noorwegen hebben onze fregatten een uitstekende MISSILEX gedraaid, in een zeer uitdagend en operationeel scenario.

De Mercuur is net 6 maanden stafschip geweest van de Standing NATO Mine Counter Measures Group-1 (SNMCMG-1), vorige week heeft commandeur Boudewijn Boots in Lissabon het commando op zich genomen van Standing NATO Maritime Group-2 (SNMG-2) voor de duur van een jaar, met Zr. Ms. De Ruyter als vlaggenschip. Ik wil niet eens een poging wagen om alle oefeningen en operaties op te noemen die we momenteel aan het draaien zijn of net hebben afgerond. We worden nog steeds overal ter wereld ingezet.

Met initiatief, lef en doorzettingsvermogen komen we verder. Zo heeft bijvoorbeeld de commandant van de Van Ghentkazerne in Rotterdam met zijn team in korte tijd de kazerne een ware metarmofose gegeven. Met de vernieuwde entree en prachtige muurschildering ademt de kazerne weer sfeer en schittert als een bakermat in Rotterdam.

Ook gebeurt er een hoop op andere vlakken. De afgelopen weken hebben wij een Memorandum of Understanding (MOU) ondertekend met de Belgen: we gaan gezamenlijk het nieuwe M-Fregatten- en mijnenbestrijdingsvaartuigentraject oplopen. We hebben onze hulpverleners van Sint-Maarten gedecoreerd en onze helden een dapperheidsonderscheiding op de borst gedrukt.

En dan die foto van de bemanning van Zr. Ms. Holland in New York die ik op Twitter zag! Hard werken met het team, leuke en verdiende havenbezoeken brengen; mooi man.

Misschien moeten we onze successen wat meer gaan vieren. Bijvoorbeeld op donderdag 12 juli, tijdens ons CZSK-feest, met onder andere Racoon, DJ Quintino, Tino Martin en vele anderen.

Ik zie jullie graag daar. Alvast een prettig verlof!

Vice-admiraal Rob Kramer
Commandant Zeestrijdkrachten