Dit artikel hoort bij: Alle Hens 05
Nederlandse mariniers trainen Koerdische Peshmerga’s in Noord-Irak. De zeesoldaten vormen 1 van de 4 Nederlandse Mobile Training Teams en treden op in multinationaal coalitieverband. De basis-infanterietraining moet de fanatieke strijders klaarstomen om op de grond het gevecht tegen ISIS aan te gaan.
Tekst: KAP Jaap Wolting
Foto: SM Gerben van Es
Marinier 1 Marvin – 23 Raiding Squadron, 2 Marine Combat Group – checkt of zijn leerling de juiste handelingen verricht met de M240 (vergelijkbaar met onze MAG, red.). “Deze mannen hebben natuurlijk jarenlang met Kalashnikovs geschoten. Ineens moeten ze een ander wapen onder de knie krijgen”, vertelt Marvin. “Dat is niet niks. Wij gooien nu ineens hun manier van werken om. Je ziet ze soms echt schakelen. Toch zie ik heel veel vooruitgang. En als je een compliment uitdeelt, lopen ze vaak snel naar hun maatjes om trots te vertellen dat ze een schouderklopje hebben gehad. Vinden ze prachtig.”
Als eerste luitenant der mariniers Simon de theorie over pelotonsformatie uitlegt, komen er veel opmerkingen uit de groep. Het is duidelijk dat deze mannen eerder gevochten hebben. Volgens Simon is de meeste winst te behalen door het type lesgeven aan te passen. “Je kunt niet onderwijzen zoals thuis”, beweert de commandant van Mobile Training Team 3 (MTT-3). “Uiteindelijk bepaalt de instructeur wát de Peshmerga’s leren en hoeveel. Je moet weinig woorden gebruiken en ze visueel prikkelen met bijvoorbeeld demo's. Als ze zien hoe het moet, kunnen ze het heel goed nadoen.”
San is een van de Peshmerga’s die de kennis van de mariniers dankbaar tot zich neemt. De voormalig ICT-student is blij dat hij zich kon aansluiten bij het leger: “Ik besefte dat we strijden tegen de meest menshatende vijand ooit. Net als mijn voorouders moet ik nu dienen.” San vocht al eerder tegen ISIS, zo’n 9 maanden geleden. Tijdens de 10 weken durende Modern Brigade Course (de basisinfanterietraining die de Nederlanders geven), maakte hij voor het eerst kennis met de M240. Het ging hem goed af, vertelt hij. “De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik tijdens de schietoefeningen een van de besten van mijn peloton was. Ik heb veel te danken aan de Nederlandse trainers.”
Korporaal van de mariniers Ben (op de foto niet te zien) schreeuwt commando’s naar de Koerdische strijders die zich de M240 eigen proberen te maken. “Vijand op 800 meter! 4 man Daesh (andere benaming voor ISIS, red)!” De Peshmerga’s hebben niet eerder met dit moderne wapen met reserveloop gewerkt. Het is een groepswapen met veel vuurkracht. Daarom is het belang van onderwijs zo groot.
Nadat Simon de theorieles ‘pelotonsformaties’ heeft afgerond, wordt het geheel in de heuvels rondom in de praktijk gebracht. “Sommigen keken heel goed de juiste kant op, hielden hun wapen uitstekend vast en namen de correcte tussenafstand in acht”, aldus Simon tijdens een rustpauze aan het water. “Niet iedereen was goed bij de les. Toch is dit typisch iets wat je met het hele peloton op de juiste manier moet doen. En dat ze niet in een hele mooie formatie lopen, dat is dan niet anders. We streven naar het best mogelijke resultaat. Wat je in 10 weken opleiding kunt doen, blijft natuurlijk beperkt. Dan is op pelotonsniveau komen al heel wat.”
Smeren hoort er bij. Als de duisternis invalt, brengen de Peshmerga’s camouflage aan voor aanvang van een patrouille. De commandant van MTT-3 vertelt dat de Peshmerga’s nog veel kunnen leren op het gebied van organisatie. “Ze zijn niet gewend operaties te plannen en na te denken over factoren als weersomstandigheden, terrein et cetera. Ze pakken gewoon hun wapen en proberen de opdracht te vervullen. Wij proberen ze uit te leggen dat je bepaalde zaken het beste gestructureerd kan aanlopen. En dat je met een degelijke voorbereiding een grotere kans van slagen hebt.”
Een schutter wacht op uitleg van een van de Nederlandse trainers. Bijzonder aan deze missie is dat mariniers 1 de verantwoordelijkheid krijgen om lessen te geven en dat volgens hun commandant prima doen. Simon: “Wij verwachten hier van ze dat ze actief meedenken en meedoen in het lesgeven. Dat is iets wat we in Nederland eigenlijk pas kunnen verwachten als ze daarvoor een opleiding hebben gehad en korporaal zijn geworden. Dat vind ik het mooiste hier; dat die ruimte voor ontwikkeling er is. Het is veel gevraagd maar toch is het iets wat ze met hun beperkte ervaring goed fiksen.”
Daar de Peshmerga’s regelmatig mensen verliezen doordat ISIS veel gebruik maakt van improvised explosive devices, zijn de lessen vehicle check points essentieel. In het scenario wordt het de strijders steeds iets lastiger gemaakt. Het eerste voertuig stopt netjes, de bestuurders werken mee en er liggen geen wapens of explosieven in de wagen. Bij de volgende is het al moeilijker. De chauffeur wil eigenlijk meteen doorrijden en blijkt ook een wapen te hebben verstopt. Hij heeft dus heel wat uit te leggen en mag op straat gaan zitten met de handen in zijn nek.
Een marinier wordt hardhandig tegen de grond gewerkt. Hij speelde mee in het scenario vehicle check points en was tot nu toe de meest lastige kandidaat. Zonder licht reed hij op de Peshmerga’s af, remde hard en nam de benen toen de strijders dichterbij kwamen. Dat resulteert in stofhappen, want het is duidelijk dat het de Peshmerga’s menens is. Simon: “Het is de combinatie van de verschillende lessen die er voor zorgt dat een militair goed voorbereid naar het front kan. Daarom doen we veel meer dan schieten en Care Under Fire (soort ZHKH, red.) en passeren bijvoorbeeld ook checkpoints en het herkennen van en omgaan met explosieven de revue.”
