Topguns

Den Helder, augustus 1978, 07.00 uur: tenue-inspectie. Hoe hard ik mijn best ook doe, ik faal. Een niet gepoetste koppel, een vlek op de neus van mijn schoen of mijn uitstraling staat de instructeur niet aan. Al snel realiseer ik mij dat ik nooit ongeschonden door deze inspecties kom. Als 18-jarige verwens ik de instructeur als ik weer in de voorligsteun lig en vraag me af waarom. Later begrijp ik het. De instructeur heeft maar één doel voor ogen: mij leren omgaan met onredelijkheid, om onzekerheidsacceptatie te vergroten en mentale veerkracht bij te brengen.

Het navy-marine corps team opereert op zee, onder zee, vanuit zee, op het land en in de lucht om de Nederlandse belangen te beschermen. Werken in 5 dimensies met technologisch hoogwaardig materieel is complex en vergt training op het hoogste niveau. En dan heb ik het nog niet eens over de dreiging die uitgaat van onze vijand. Onze skills & drills moeten een tweede natuur zijn, waarop we in het gevecht intuïtief kunnen vertrouwen. Dat is de muscle memory die ons wordt bijgebracht. Die komt niet vanzelf en vereist vorming. Fysieke vorming, om onder extreme omstandigheden te kunnen opereren. Mentale vorming, om leiding te kunnen geven en ontvangen in complexe situaties. En persoonlijke vorming, om niet op te geven als het tegen zit. Om grenzen te kunnen verleggen en moeilijke dilemma’s het hoofd te kunnen bieden. In de opleiding, training en vorming van de militair, speelt de instructeur een cruciale rol. Als drill-instructeur en trainer, als mentor en coach, bepaalt hij/zij het eindniveau van het individu én van de groep die aan hem/haar is toevertrouwd.

Onze instructeurs moeten topguns zijn. Militairen met een voorbeeldfunctie, professioneel en integer. Ik geloof in het credo van de United States Marine Corps drill instructor: ‘I will demand of them and demonstrate by my own example, the highest standards of personal conduct, morality and professional skill’. Dit betekent dat we onze instructeurs de ruimte moeten geven om zich te blijven ontwikkelen. Dat kan met een loopbaanpad ‘onderwijs’. In de leerschool naar het worden van topinstructeur moeten plaatsingen bij opleidingen worden afgewisseld met operationele ervaring. Zo leg je de basis voor verdere ontplooiing en wordt professionaliteit geborgd. Zo kweek je kaderleden die telkens een dek hoger komen.

Een mooi voorbeeld is de opleiding Veiligheid en Vakmanschap, kortweg: VeVa. Een opleiding die jonge mensen moet boeien en binden. Bij deze opleiding kunnen junior-instructeurs zich bekwamen in instructietechnieken en Beroepsgericht Opleiden voor een groep, waarbij overdracht van kennis plus ervaring en basisvorming van groot belang zijn. Niet het opvoeren van stress en onzekerheid, maar begeleiden en coachen. Met die ervaring op zak kunnen instructeurs de volgende stap nemen in hun ontwikkeling naar instructeur bij initiële, loopbaan- en functieopleidingen van de Koninklijke Marine.

Vaak heb ik al gezegd dat het personeel ons belangrijkste kapitaal is. Als de Koninklijke Marine aan de paal staat voor complexe maritiem-expeditionaire operaties in het hele geweldspectrum, dan is het mijn taak te investeren in de kwaliteit van ons personeel. Deze investering begint aan de basis: opleidingen. En dat vergt een verdere professionalisering van onze instructeurs en erkenning van hun status van topguns.

Luitenant-generaal der mariniers Rob Verkerk,

Commandant Zeestrijdkrachten