Luchtmacht levert vier speurhondenteams aan ‘Parijs’
Niet alleen duizenden olympiërs leverden tijdens de zomerspelen in Parijs topprestaties. Ook vier speurhondenteams van de Koninklijke Luchtmacht zetten er hun beste pootje voor. Zij doorzochten allerlei highlights om er zeker van te zijn dat er bijvoorbeeld geen explosieven lagen. “Bij zo’n evenement kan er altijd wat gebeuren, dus het is mooi dat wij hier een bijdrage aan hebben geleverd”, zegt adjudant Jan-Willem Jonk, coördinator bij het Defensie Expertisecentrum Honden op Vliegbasis Woensdrecht.
Tekst: kapitein Joris van Duin | Foto’s: adjudant Jan-Willem Jonk
Kwispelend en met de staart omhoog trappelt viervoeter Uber tussen de stoelen en banken langs de Seine in Parijs. Een fraaier decor is voor de hond en diens geleider amper mogelijk: het is warm en enkele bootjes varen over de rivier, met zicht op de Eifeltoren.
‘30.000 agenten en 15.000 militairen op de been’
Aanslagen
De inzet van de vier speurhondenteams van de Koninklijke Luchtmacht is echter bittere ernst. De Olympische Spelen in de Franse hoofdstad vormen, met miljoenen bezoekers en wereldwijde aandacht, een mogelijk doelwit voor terroristen. Voorafgaand aan het sportevenement, dat plaatsvond van 26 juli tot 11 juli, hielden de veiligheidsdiensten al meerdere verdachten aan, die plannen hadden om aanslagen te plegen. Om de Spelen in goede en veilige banen te leiden waren tijdens het evenement zelf 30.000 agenten en 15.000 militairen op de been. Inclusief een aantal Nederlandse teams, na een hulpverzoek van de Franse autoriteiten.
Dreigingsniveau
Het dreigingsniveau voor een aanslag in Frankrijk werd eerder dit jaar verhoogd. Volgens de veiligheidsdiensten was de kans hierop ‘zeer waarschijnlijk’. De Franse politie pakte op verschillende momenten meerdere mensen op. Zo zou een geradicaliseerde achttienjarige man een aanslag hebben willen plegen. Hij zou zijn plannen op beveiligde sociale netwerken hebben gedeeld.
Oefenscenario’s
De speurhondenteams werden op allerlei plekken ingezet. Van bussen tot sportlocaties, zoals het mountainbikeparcours of tribunes langs de Seine. En van auto’s waarin hoogwaardigheidsbekleders rondreisden, tot het Olympisch dorp waar veel sporters verbleven. “Je kunt het zo gek niet bedenken of wij zijn er actief geweest”, zegt Jonk. “En dat al sinds 1 juli.”
Inderdaad, al drie weken voor de Olympische Spelen begonnen de teams. Want om er zeker van te zijn dat de honden en hun geleiders in goede vorm steken, werden ze aan een aantal trainingen en oefeningen onderworpen. “De honden moesten tijdens realistische oefenscenario’s bewijzen wat ze konden: ergens lag een explosief, maar je wist uiteraard niet waar. Dat moet je dan vinden”, legt Jonk uit.
‘Elk gebouw, elk kamertje, elk hoekje doorzochten we’
Olympisch dorp
Na die trainingsdagen was het tijd voor het echte werk. De Fransen verdeelden de locaties onder alle speurhondenteams. De eerste plek die de Nederlandse teams doorzochten, was het Olympisch dorp, toen nog zonder de duizenden sporters. “Elk gebouw, elk kamertje, elk hoekje doorzochten we. Tot de badkamers aan toe. Het was ontzettend tof; dat dorp is echt gigantisch!”
En dus maakte de stappenteller overuren. “Bijna elke dag werden we ingezet. Soms stonden we om halfdrie ’s nachts op en kwamen we om acht uur ’s avonds pas weer terug. Dat we zo vaak aan de bak mochten, liet zien dat we goed werk leverden”, zegt Jonk.
Secuur
Toch is het niet zo dat de teams dag in dag uit vijftien uur aan het werk waren. “Dat houdt niemand vol, ook de honden niet”, zegt hondengeleider, sergeant Servaes. “Zij kunnen niet uren achter elkaar werken en hebben regelmatig rust nodig. Anders maak je fouten en dat willen we uiteraard voorkomen.”
Hoe ziet zo’n dag er dan uit? “Als eerste verzorg ik mijn hond Uber en daarna gaan we met ons clubje naar een locatie toe”, legt Servaes uit. “De Fransen hebben daar de leiding. Zij maken dan een plan de campagne: welk team zoekt welke sector af? Dat doen we heel secuur. Je moet er niet aan denken dat je een stukje overslaat en er juist op die plek iets gebeurt.”
‘Een stukkie wandelen of zwemmen: zo zijn de honden weer fris in hun koppie’
36 graden
Om ervoor te zorgen dat de honden fris bleven, wisselden de teams rap door. “We zijn met meerdere internationale teams op een locatie, dus elkaar aflossen doen we vaak na een minuut of twintig, dertig”, stelt Servaes. “Zeker in temperaturen die de 36 graden aantikken.”
Zo nu en dan hadden de teams een vrije dag, die goed werd besteed. Servaes vervolgt: “Sommige landen gaan dan nog trainen, maar wij zijn een stukkie wezen wandelen of gaan zwemmen in een meer. Zo zijn de honden de dag erna weer fris in hun koppie.”
Gouden plak
Overigens geldt dat ook voor de hondengeleiders, zegt coördinator Jonk. “We zijn zeker in het begin veel ingezet. Daarnaast waren we ook vaak Quick Reaction Force. Zo werden we opgeroepen omdat ergens een onbeheerde tas lag en een vuilniszak die niet in dat straatbeeld paste. Dat bleek allemaal onschuldig.”
Al met al waren de Olympische Spelen een geweldige ervaring voor de teams. Hondengeleider Servaes: “We trainen normaal gesproken veel, maar dit is het echte werk.” Jonk sluit zich daarbij aan. “De Olympische Spelen is ook nog eens een prachtig evenement. Wat dat betreft is een gouden plak voor de honden wel op zijn plaats.”
