Gereedstellingsoefening op Volkel

312 Squadron zet veertien F-16’s tegelijk in

Met het overkomen van de laatste F-16’s van Leeuwarden heeft het enige overgebleven F-16 squadron van de luchtmacht veel toestellen in beheer. Maar hoeveel daarvan kan het personeel eigenlijk op een willekeurig moment maximaal inzetbaar hebben? Dat is de test van de gereedstellingsoefening op 3 november, waarbij uiteindelijk veertien F-16’s startklaar op de Volkelse baan staan.

Scroll naar beneden voor de fotoreportage van de oefening.

Tekst: Arno Marchand | Foto’s: sergeant Cristian Schrik en Herman Zonderland

Leestijd: 3 minuten

Moreel

“Totdat de F-35 op Volkel alle taken van de F-16 overneemt, moet 312 Squadron in een worst case scenario een x-aantal F-16’s op de mat kunnen brengen. Zou het voor het moreel dan niet mooi zijn als we op ‘een’ moment zoveel mogelijk kisten de lucht in krijgen?”. Dat is de gedachtegang binnen het squadron bij monde van commandant luitenant-kolonel Patrick Vreeburg. “Zo ontstaat het plan voor de gereedstellingsoefening.”

Robuust

“312 Squadron is op dit moment een zogenoemd robuust squadron”, vervolgt de commandant. “Het andere F-16 squadron – 313 – is bij ons geïntegreerd, net als het grootste deel van het 900 Onderhoudssquadron. Samen met een aantal ondersteunende afdelingen bestaat deze organisatie uit 270 FTE’en die de F-16 operaties tot eind 2024 moet kunnen uitvoeren.”

Grotere wave

“Voor het personeel is deze oefening vooral ook het doorbreken van de standaard”, geeft het Hoofd Gereedstelling en Onderhoud (HG&O) majoor Edwin Branderhost aan. “Op zich is het niet eens zo heel spannend wat we deze dag doen hoor. Normaliter willen we ook tussen de twaalf en zeventien kisten operationeel inzetbaar hebben, die gaan normaal alleen niet allemaal tegelijk de lucht in. Het verschil zit 'm dus vooral in het vliegen van een grotere wave dan normaal.”

Vrijwilligers

Vreeburg: “Doordeweeks vliegen we dagelijks op Volkel ‘8 turn 8’, dat wil zeggen ’s ochtends een wave met acht toestellen en ’s middags weer, of overdag en ’s avonds. Nu vliegen we op één dag dus alleen een missie met veertien kisten. Hartstikke leuk! Ik had geen enkele moeite voldoende vrijwilligers bij elkaar te krijgen om zoveel kisten te bemannen.” Foto: Frank Crebas

Wringen

“Maar, de vliegtuigen worden merkbaar ouder”, tekent Vreeburg aan. “Je kan een hele lijn inzetbaar hebben en ineens hebben ze achter elkaar een klacht. Met name in de ondersteuning van dat correctieve onderhoud merk je dat het snel gaat wringen. Want correctief bij de ene kist, betekent wellicht ook weer preventief onderhoud bij de andere. Dat gaat snel ten koste van het dagelijkse oefenprogramma.”

Krap

“Waar loopt het dan als eerste knijp? Dat wilde ik als HG&O graag ervaren”, geeft Branderhorst aan. “Veertien kisten tegelijk klaarzetten is een behoorlijke opgave. Je merkt toch al snel dat het technisch personeel op alle fronten krap bemeten is. Bij deze groep is al personeel aangewezen voor conversie naar de F-35, maar we kunnen ze nog niet laten gaan omdat we ze bij de F-16 ook nog hard nodig hebben. Net als in het conversietraject trouwens.”

Staart

“Voor het squadron is het ook leuk dat we dit jaar ons zeventigjarig bestaan vieren”, zegt Vreeburg. “Daarvoor hebben we één toestel van een speciaal beschilderde staart voorzien. Dat toestel gaat voorop in de gereedstellingsoefening.” Dat kan net, want het toestel is de dag voor de oefening klaar.

Missie

Na het fotomoment vliegen de kisten van 312 een grotere Composite Air Operation-missie boven de Noordzee. “Het is dus zeker geen actie voor de foto alleen. Het was best even balanceren wat wel kan en wat niet”, besluit Branderhorst. “We hadden zelfs nog meer kisten kunnen inzetten, maar er waren toestellen die voor een andere taak ingezet moesten worden. De vraag of we dit kunnen doen, is in ieder geval beantwoord.”