05

Dit artikel hoort bij: de Vliegende Hollander 02 | 2016

‘Baggers’ op Leeuwarden

Deze Sea Kings hebben als bijnaam ‘Bagger’, afgeleid van het woord bag, oftewel zak. Ze danken de naam aan de opvallende opblaasbare zak aan de zijkant van de helikopter.

Airborne early warning Sea Kings controleren F-16

Ze vormden een opvallende verschijning op vliegbasis Leeuwarden, eind januari. Naast de ranke F-16’s van het 322 Squadron stonden de 2 Sea King Mk.7 maritieme helikopters met de opvallende radar dome er wat bonkig en plomp bij op het platform. De marinevliegers van het 849 Naval Air Squadron waren in het hoge noorden van ons land op bezoek om hun tactische vaardigheden aan te scherpen en werkprocedures uit te wisselen met de Nederlandse jachtvliegers.

De Sea King’s op Leeuwarden in nogal Hollands weer. Niet goed genoeg voor een missie met F-16’s, wel om nog even een rondje te maken met personeel van het AOCS Nieuw Milligen om de mogelijkheden te laten zien.
Zo was de samenwerking primair bedoeld: samenwerking op Her Majesty’s Ships tussen de Sea King en de Harrier. Foto: Royal Air Force

“Airborne Surveillance and Control is onze core business”, stelt detachementscommandant lieutenant-colonel James. “De strijd om de Falklands in 1982, maakte ons pijnlijk duidelijk dat een vlootverband te kwetsbaar is zonder airborne early warning (AEW, red.). Dat is een van onze belangrijkste taken: een maritieme taskforce beschermen door het verlenen van airspace en fighter control. Door ons optreden boven land in Afghanistan hebben we dat de laatste tijd te weinig kunnen beoefenen, vandaar deze trainingsopzet. Daarnaast trainen we altijd graag onze skills & drills met multinationale partners, in dit geval jullie fighters van het 322 Squadron.”

Kapitein Wouter praat nog even na met zijn Royal Navy-collega, terwijl een ander de weg terug naar het Royal Naval Air Station Culdrose uittekent.
Ook specialist luchtgevechtsleiding van het AOCS sergeant 1 Marco mocht een keer mee. “Best wel essentieel om zo eens mee te kijken in een heel ander platform. Normaliter heb je geen beeld bij wat er vliegt, nu duidelijk wel.”

Verrast

Een van hen is F-16 vlieger kapitein Wouter, die enkele missies onder Britse aansturing vloog. “Om te oefenen met andere landen is altijd goed. Dit gaf echt een andere insteek: normaal worden we bij onze inzet aangestuurd door Bandbox (gevechtsleiding Nieuw Milligen, red.) of een AWACS. Nu konden we kennismaken met de mogelijkheden die de Sea King biedt, en ik moet zeggen: die hebben me positief verrast!”

“Fighter controllers vlogen vroeger nog wel eens mee met F-16’s”, geeft Marco aan. “Tegenwoordig gebeurt dat niet meer. Toch is het wel heel belangrijk voor een gevechtsleider het hoe en wat van een ‘platform’ te ervaren. Je weet dan beter wat je wel en niet van hem kunt vragen.” Foto’s: Sijmon de Boer
De Sea King Mk.7 is niet echt een mini-AWACS, vindt Marco. “Het toestel heeft behalve gevechtsleiding vooral een functie voor de vloot. Het vliegt ook aanmerkelijk lager dan een AWACS.” Foto: Sijmon de Boer

Observeren

Bandbox-controller tweede luitenant Carla mocht een keertje instappen in het Britse bakbeest en het werk van haar Royal Navy-counterpart luitenant Paul observeren. Naast een flinke misselijkheid – het was die dag slecht weer – hield ze er een mooie ervaring aan over. “Interessant om te zien hoe zij dezelfde taken als wij oppakken en uitvoeren. Net als ik sturen zij vliegtuigen aan, maar ze doen meer. Ze zijn ook de ogen van de vloot vanuit de lucht.” Ook de omstandigheden waarin beide partijen hun werk uitvoeren, verschilt nogal. “Ik zit rustig en ruim in een ops room, zij dicht naast elkaar in een toch best wel lawaaierige helikopter.”

De Sea King op weg voor een missie boven de Noordzee. “Voorin de helikopter, op de jump seat, heb je nog oriëntatie”, geeft Carla aan. “Achterin waar de controllers zitten, ben je die heel snel kwijt.” Foto’s: Sijmon de Boer
“Ik kende dit type helikopter niet”, zegt Carla. “Opvallend was hoe open de Britten waren over hun platform. Ze lieten alles zien en waren erg enthousiast.”

No Ferrari

Na een kleine 2 weken vertrokken de Sea Kings en het personeel weer naar hun thuisbasis in het Britse graafschap Cornwall, Royal Naval Air Station Culdrose. “Met een fijne ervaring rijker; onze junior air controllers hebben hier veel opgestoken en goed kunnen werken”, stelt detco James. Hoe lang ze nog blijven vliegen met dit oude beestje dat ook nog eens niet moeders mooiste is? Met een ‘big smile’: “We don’t need a Ferrari, just a good Ford Transit workhorse with a fantastic radar!”

De Falklandoorlog in 1982, de invasie van Argentinië van de Britse eilandengroep voor de Argentijnse kust, toonde een grote tekortkoming van de Royal Navy aan. Er was geen airborne early warning-capaciteit en ondersteuning voor de Sea Harriers meer.

Die was verloren gegaan bij de uitdienstname van het laatste echte vliegkampschip van de Britten in 1978. Hals over kop bedacht het Verenigd Koninkrijk het enige mogelijke alternatief: een helikopter met rondzoekradar.

Alleen een helikopter kon namelijk opereren vanaf de overgebleven vliegdekschepen die geen hoekdek meer hadden. Deze waren alleen bruikbaar voor Harrier gevechtsvliegtuigen en helikopters.

Sea King-fabrikant Westland ontwikkelde en bouwde in een aantal weken in mei 1982, 2 proefmodellen (XV650 en XV704) met een radar aan een kantelarm. Zonder volledige testen bewezen ze in korte tijd ze hun grote waarde voor de vloot. Ze kregen de aanduiding AEW.2. Later volgden nog 11 toestellen.

De 13 Royal Navy Sea King AEW.2’s werden tussen 2002 en 2004 opgewaardeerd. De typeaanduiding veranderde met de update in airborne surveillance and Control (ASaC) Mk7. Ook de Armada, de Spaanse marineluchtvaartdienst, vliegt met een Sea King in de AEW-versie met een Searchwater-radar.

Binnen de Royal Navy staan de Sea Kings Mk7’s bekend als ‘bagger’. Bij uitgeschakelde radar en op de grond, hangt deze als een reuzen vuilniszak nogal ‘zakkerig’ aan een arm. Voor de vlucht en met ingeschakelde radar wordt de zak tot een bol opgeblazen en kantelt 90 graden zodat de radar zijn rondzoekwerk kan doen.

Het wapensysteem van de Sea King Mk7 is het Cerberus missiesysteem en vooral de Searchwater 2000 radar. Deze combinatie kan zeer precies vijandelijke land- en luchtdoelen ontdekken en markeren.

Daarna dirigeren de observers bevriende land- lucht of zeestrijdkrachten naar de doelen. Dat deden ze bijvoorbeeld in de oorlog in zuid Irak in 2003. De helikopters waren vanaf 2009 ook zo’n 5 jaar in Afghanistan gestationeerd. Daar vlogen ze meer dan 9.000 uur in ruim 2.000 sorties.

Tijdens de strijd in Irak in 2003 gingen twee helikopters van het 849 Squadron verloren en kwamen 7 bemanningsleden om bij een bizarre botsing. Bij de aflossing van een missie kwam 1 Sea King terug naar het vliegkampschip HMS Ark Royal.

Daarvandaan vertrok een andere ASaC.7 De 2 helikopters botste doordat ze hetzelfde vluchtpad gebruikten. Daarbij kwam nog dit opmerkelijke feit: deze Sea Kings waren dezelfde 2 die tijdens de Falklandoorlog als eerste werd verbouwd.

Volgens planning vervangt de AgustaWestland AW101 Merlin HM.2 maritieme helikopter nog dit decennium de Sea King Mk.7. Een Merlin met Searchwater-radar is echter nog in ontwikkeling.

Het plan was dat zowel 854 als 857 Naval Air Squadron in 2015 zouden worden opgeheven, en 849 NAS verdeeld in 3 vluchten. Met het drastisch veranderde beeld over Defensie binnen de regering van Groot-Brittannië, is het zover nog niet gekomen. De bedoeling is om de ‘baggers’ in ieder geval tot 2018 in dienst te houden. Foto: AgustaWestland

Type: Sea King Mk.7

Functie: Airborne Surveillance and Control (ASaC)

Lengte: 22,1 meter

Rotordiameter: 18,9 meter

Eenheden: 849, 854 en 857 Naval Air Squadron

Aantal in dienst: 13

Bemanning: 1 vlieger, 2 observers

Maximum snelheid: 208 km per uur

Vliegbereik: 1.230km

Vliegtijd: 4 uur

Vlieghoogte: 3,050m

Gewicht: 6.387kg (leeg) en 9.800kg (maximum take-off gewicht)

Foto onder: F-16 en Sea King gebroederlijk op het platformt van het 322 Squadron op Leeuwarden. Foto: Jayme Tol

Tekst: Leo de Rooij
Foto’s: Evert-Jan Daniels, Royal Air Force, Royal Navy, Wikipedia en open internetbronnen