Tekst Jack Oosthoek
Foto sergeant Aaron Zwaal

Techniek zit Bert Tijhuis in het bloed

De Defensie Materieel Organisatie maakt de verbinding tussen willen en kunnen. DMO vormt de brug tussen de wens van de klant, de operationele commando's (marine, landmacht, luchtmacht en marechaussee), en de mogelijkheden die de budgetten en de markt bieden. In een reeks artikelen geven medewerkers een gezicht aan DMO en vertellen hoe die (ver)binding met en door DMO tot stand komt. Dit keer het verhaal van Bert Tijhuis, beproevingsleider bij bureau Munitietechniek van het Kenniscentrum Wapensystemen & Munitie (KCW&M) in ‘t Harde.  

Techniek zit Tijhuis in het bloed. Als jochie al sleutelde hij aan brommers en auto’s. “Ik denk dat je als technicus wordt geboren.” Bureau Munitietechniek is Tijhuis op het lijf geschreven. De functienaam geeft het al aan, hij geeft leiding aan munitieproeven. Voor alle onderdelen van de krijgsmacht. Het gaat vooral om testen met munitie voor nieuwe wapens en (grote) wapensystemen. Voldoet alles aan het programma van eisen? 

‘Ik denk dat je als technicus wordt geboren’

Bert Tijhuis is bij bureau Munitietechniek, walhalla van techniek, op zijn plaats.

Met speciale triltesten gaat Bureau Munitietechniek na of munitie veilig in bijvoorbeeld wiel- en rupsvoertuigen kan worden vervoerd. Maar ook: wat gebeurt er als kogels of raketten losliggend in een laadruimte worden vervoerd? Klimaattesten doet Tijhuis ook. Daarbij wordt het ‘gedrag’ van munitie in speciale kasten onder nagebootste weersomstandigheden onder de loep genomen. Heel ingenieus, net als de Electro Static Discharge-test (ESD). Functioneert een ‘artikel’ nog na een stroomstoot met 25.000 volt, of wanneer dat in het water heeft gelegen? 

Afgelegen bunker

Nog een kunstje: met hulp van TNO gaat bureau Munitietechniek na wat er gebeurt wanneer voertuigen als de Bushmaster en CV90 ‘in aanvaring’ komen met een bermbom, Improvised Explosive Device (IED). Dat gebeurt overigens op huis, tuin en keuken manier: gewoon opblazen die handel. Volgens Tijhuis is het mogelijk om een voertuig te beschermen tegen IED’s, al is dat wel reuze moeilijk. “Je kunt extra pantser op bepaalde plekken aanbrengen, maar dat maakt het voertuig wel weer zwaarder.” 

CV90’s tijdens een oefening. Een dergelijk voertuig beschermen tegen bermbommen kan, maar is wel reuze moeilijk. Foto Dave de Vaal.

Het is mogelijk om een voertuig te beschermen tegen IED’s

Bert Tijhuis neemt het ontstekingsmechanisme van een TOW-antitankraket onder de loep. ‘Hoe haal ik de explosieve lading eruit?’

Aangezien bepaalde testen in ons land verboden zijn, wijkt bureau Munitietechniek soms uit naar het buitenland. In een proefopstelling in een afgelegen bunker in Noorwegen is onlangs de kwetsbaarheid van Nederlandse marineschepen tegen wapens als de vaak door piraten gebruikte rocket propelled grenate (RPG) onderzocht. De resultaten komen binnenkort, maar zijn bestemd voor gebruik binnen DMO, meldt Tijhuis. 

Het Kenniscentrum Wapensystemen & Munitie werkt ook voor externe organisaties. Zo werden kortgeleden voor Nederlandse banken plofkraken nagebootst. “Aan de hand van de resultaten wordt gekeken hoe geldmachines daar beter bestand tegen kunnen worden gemaakt”, legt Tijhuis uit. 

Bureau Munitietechniek testte onlangs in Noorwegen in hoeverre marineschepen kwetsbaar zijn tegen vijandelijke wapens. Op de foto Zr.Ms. De Ruyter, op dit moment op weg naar de Straat van Hormuz. Foto adjudant Eva Klijn.

Duim afhakken

Lijkt de baan van Tijhuis linke soep, zelf vindt hij dat wel meevallen. “Dit werk kán soms gevaarlijk zijn”, stelt hij. “Ons credo is: wees vertrouwd met munitie, maar vertrouw het nooit. Daarom voeren wij veel munitietesten ‘op afstand’ uit. Zittend in een aparte ruimte halen we de ‘trekker’ dan via een pneumatische techniek over. Ook omwille van de veiligheid werken we altijd met zijn tweeën. Dan kan je elkaar in de gaten houden. Secuur werken, dáár draait het in deze baan om. En je moet kunnen reproduceren. Dat houdt in: kun je bij een fout in een test terughalen wáár het mis ging? Want in dit werk kan wat fout gaan. Hoe goed hij ook is opgeleid, een timmerman kan bij zichzelf ook altijd een duim afhakken. Een chirurg kan missnijden. Zelf heb ik nog nooit een ongeluk gehad. Wel zag ik collega’s gewond raken. Alles bij elkaar is dit een intrigerende baan. Misschien wel de mooiste binnen DMO.”

‘Ik voelde me een vrije vogel’

“Elke keer weer kreeg ik de kans om te doen, te leren en me verder te ontwikkelen. Nooit stond me iets tegen.” Bert Tijhuis is defensieman in hart en nieren. Hij overwoog nooit om over te stappen naar het bedrijfsleven. Tijhuis’ loopbaan begint in 1985 als dienstplichtig chauffeur bij het toenmalig Geneeskundig Commando van de landmacht. Crost door het hele land en volgt in ‘tijd van de baas’ zijn favoriete opleiding, automonteur. “Ik voelde me een vrije vogel.” 

Vooruit

In 1985 gaat de soldaat 1 na een sollicitatie aan de slag bij 570 Hersteleenheid die wielvoertuigen onderhoudt. 3 jaar later verkast hij naar de Buiten Inspectie Post (BIP) Den Haag, beheerder van dienstwagens. Tegelijkertijd studeert hij Werktuigbouw aan de mts. In 1988 zoekt hij zijn heil bij de eveneens in Den Haag gevestigde afdeling Munitie van de landmacht. “Ik wilde vooruit in mijn loopbaan.” 

Door een reorganisatie verkast de afdeling in 1998 naar Amersfoort. 3 Maanden later ‘gáát’ Tijhuis opnieuw voor een nieuwe job; beproevingsleider bij de toenmalige afdeling Beproevingen in Zaandam. In 2000 verhuist hij met de afdeling mee naar ’t Harde. Tegenwoordig heet die Kenniscentrum Wapensystemen & Munitie. 

‘Ik wilde vooruit in mijn loopbaan’

Bert Tijhuis begon zijn defensieloopbaan als dienstplichtige.