Tekst André Twigt
Foto Herman Zonderland

Aldo Sluga, wapenspecialist en bruggenbouwer

Voor projectleider-analist bij het Kenniscentrum Wapensystemen en Munitie (KCW&M) Aldo Sluga heeft 1999 een gouden randje. Niet alleen bemachtigde hij in dat jaar zijn droombaan bij Defensie. Ook werd toen zijn eerste zoon geboren en kocht hij een nieuwe auto. Was 1999 feest voor de voormalig officier bij het Joegoslavische Volksleger, er zijn jaren die hij het liefst vergeet. 

Aldo werkte zich op tot een gewaardeerd medewerker binnen KCW&M. Per 1 april werd hij aangesteld als manager Techniek bij de afdeling Grondgebonden Wapensystemen.

Aldo denkt dan aan de periode dat hij net in Nederland was. In 1994 reisde de ex-officier zijn Hollandse vriendin achterna. Hij had haar eerder ontmoet tijdens een vakantie in Istrië. Het stel maakte toekomstplannen, maar met de oorlog op de Balkan was geluk daar ver te zoeken. Dus nam Aldo ontslag. Hij pakte zijn koffer en ging naar Nederland. 

Voor les- en presentatiedoeleinden bewaart Aldo patronen met een afwijking in een afgesloten kabinetje.

Korporaal

Afgestudeerd aan de Technische Militaire Universiteit in Zagreb hoopte Aldo in Nederland op werk in zijn vakgebied. Maar helaas lag dat niet voor het oprapen. Hij moest genoegen nemen met beduidend minder; als uitzendkracht in een betonfabriek. Bij Sijthoff Pers verlaadde hij ’s nachts edities kranten. Die banen waren zwaar en saai. Bovendien stond dat werken in ploegendienst een normaal sociaal leven in de weg. In zijn streven naar beter schreef Aldo honderden sollicitatiebrieven, waarop hij vaak nauwelijks een reactie kreeg. 

Aldo in het uniform van het Joegoslavische Volksleger schietend met een 7.62 mm x 39 M70 geweer. Oktober 1981, eerste jaar op de Militaire Technische Universiteit van Zagreb.

Afgepoeierd

Langzaamaan bekroop hem het gevoel dat niemand zat te wachten op een ex-militair uit een land waar op dat moment onmenselijke wreedheden plaatsvonden. Wreedheden waaraan Aldo part noch deel had, maar die hem wel leken te hinderen bij het vinden van een passende job. Een bezoek aan het Banen Informatie Centrum van de landmacht in Rotterdam deed bijna de deur dicht. “Nadat ik had verteld wie ik was en wat ik wilde, verklaarde een dienstdoende korporaal onomwonden dat ze bij de KL niet zaten te wachten op Balkan-criminelen… Die woorden raakten me zo hard dat ik de hele weg naar huis heb gehuild als een klein kind. Vernederd tot op het bot… Afgepoeierd… Zo voelde ik me.”

Bij wapentests gaat Aldo soms verder dan tot het gaatje. “Alleen op die manier komen zwakke plekken aan het licht.”

Dat Aldo van zijn werk houdt, is een understatement

Koffers

Het was de goede raad van zijn schoonmoeder die Aldo ervan weerhield meteen zijn koffers te pakken. “Zij zei: ‘Hier blijven en doorbijten', ze was een wijze vrouw.” Na jaren van solliciteren en vervelend werk keerde het tij in 1999. Als een slag bij heldere hemel werd Aldo aangenomen als technisch medewerker/wapenspecialist bij de toenmalige afdeling Beproevingen Wapensystemen en Munitie in Zaandam. “Wonderlijk genoeg kon ik toen kiezen uit nog 2 banen: bij de politie als wapenhersteller of medewerker vingerafdrukken. Vanwege mijn achtergrond koos ik uiteraard voor Defensie.” 

Inmiddels werkt Aldo alweer 20 jaar voor de militaire baas. Zijn vriendin is al 25 jaar mevrouw Sluga en zijn 2 zoons groeiden op tot hele kerels. Begonnen als wapen- en munitiespecialist ontwikkelde hij zich tot een gewaardeerd projectleider-analist. Die functie is inmiddels verleden tijd, want per 1 april werd hij aangesteld als manager Techniek bij de afdeling Grondgebonden Wapensystemen. 

Loopobstructie van 2 achter elkaar afgevuurde patronen in een 5.7 mm FN P90 pistoolmitrailleur. Aldo is gebrand op het opsporen van afwijkingen aan wapens en munitie.

Opnames

Aldo legt zich toe op wapen- en munitietests, maar doet ook beproevingen voor de verwerving van grotere systemen, zoals het wapenstation voor de geniedoorbraaktank Kodiak en het groot wielvoertuig Boxer. Hij verzamelt resultaten, analyseert ze en bepaalt of ze aan het Programma van Eisen voldoen. Gaat Defensie over tot aanschaffing van een wapen, dan schrijft Aldo voor hoe de tests uitgevoerd moeten worden. Veiligheid en goed functioneren staan daarbij centraal. Testen in een warme en koude omgeving, met een vervuild, een droog en een niet gesmeerd wapen horen er bij. Altijd is de specialist geïnteresseerd in slijtage, storingen en incidenten. Op dit gebied heeft hij zijn sporen verdiend. De COAX-mitrailleur van het pantservoertuig YPR vertoonde lange tijd storingen. Aldo en zijn team kwamen erachter waarom de huls klem kwam te zitten tussen loop en afsluiter. “Bij het uitwerpen raakte ‘ie de wand van het uitwerpkanaal in het voertuig waardoor de huls terugkaatste in het wapen. Dat bleek toen we opnames van de snelbeeldcamera beeld voor beeld terugspoelden.” 

Verzameling abusievelijk geplaatste mondingsdoppen die de inslag van een scherpe 5.56 mm patroon niet hebben overleefd.

Op dit gebied heeft hij zijn sporen verdiend

Trots

Dat Aldo van zijn werk houdt, is een understatement. Doordat zijn kennis en ervaring zich uitstrekken over het totale ‘systeem’ (wapen én munitie) geldt hij als een bruggenbouwer, wiens expertise ook buiten het KCW&M wijd en zijd bekend is. Nederlandse Special Forces in den vreemde schroomden niet om Aldo uit zijn bed te bellen en met vragen te bestoken. “Snipers kunnen niet leven met onverklaarbare afwijkingen. Presteert een wapen ondermaats, dan bellen ze meteen op.” Mede vanwege zijn verdiensten op dit gebied werd Aldo in 2016 uitgenodigd bij de uitreiking van de Willems-Orde aan het Korps Commandotroepen in Den Haag. “En daar ben ik nog steeds heel trots op.”     

Een .50 huls verschoten uit een wapen met teveel speling tussen afsluiter en patroonkamer. Aldo: “Iedere schutter zou moeten weten wat de oorzaak is van een uitgezakte hulsbodem en wat de gevolgen kunnen zijn.