‘Industrie kan Defensie ontzorgen’

Directeur NIDV Ron Nulkes

Het is maart 2012 als de 2e editie van Materieelgezien, dan nog op papier, in de brievenbus valt. In die uitgave onder meer verhalen over de proefvaart van het eerste patrouillevaartuig  Zr. Ms. Holland en de benoeming van generaal-majoor Peter Dohmen tot directeur Materieellogistiek. Plus een interview met het toenmalige hoofd afdeling Verwerving Projecten, kolonel Ron Nulkes.

Hij doet daarin een oproep meer verantwoordelijkheid bij de markt te leggen. 6 jaar later maakt hij zelf min of meer onderdeel uit van die markt als directeur van de stichting Nederlandse Industrie voor Defensie en Veiligheid (NIDV). Is er wat veranderd aan de mening van toen?

(Luchtmacht)kolonel buiten dienst Ron Nulkes hoeft er geen seconde over na te denken. Het verhaal van 2012 - over Performance Based Logistics* - staat nog steeds als een huis. Is nog actueler dan toen door de enorme vlucht in technologie en de krappe arbeidsmarkt. “Je laat iets ontwerpen, de industrie ontwikkelt of verbouwt en vervolgens laat je de verantwoordelijkheid bij de leverancier. Van ontwerp naar ontwikkeling naar bouw naar instandhouding. Geef dat hele traject voor pakweg 15 jaar aan de leverancier, met een evaluatiemoment na een aantal jaren. De industrie wordt dan bij problemen op de eigen tekortkomingen gewezen en mag ze zelf oplossen. Het voordeel daarvan is dat Defensie wordt ontzorgd. De winst die dat oplevert, kan Defensie dan weer steken in de ontwikkeling van nieuwe producten. Een soort winstdeling met de industrie, zo zie ik het. . Open boekhouding van de bedrijven is daarbij een must. Ook is het niet meer nodig dat Defensie een groot arsenaal aan reservematerieel in eigen beheer houdt. Je kunt de reservedelen bij de leverancier laten, waarbij  Defensie virtueel in de schappen bij die bedrijven kan kijken en het nodige bestellen.”

Succesverhalen

Als voorbeeld haalt Nulkes een project aan waaraan hij actief  bij DMO heeft gewerkt. “De NH90-simulator (Full Mission Flight Trainer) in Den Helder is een lump sum aanbesteding (een vastgestelde prijs voor een gespecificeerd totaalpakket of een project): er is een vaste uurprijs  voor 15 jaar afgesproken, waarin alle kosten zijn verwerkt.  Dat is vanzelfsprekend helemaal doorgerekend door de  financieel specialisten bij Defensie. Het voordeel: Defensie heeft er geen omkijken naar en weet precies wat die simulator de komende jaren gaat kosten. Zo houd je dus ook je financiën inzichtelijk en op orde. Dit soort succesverhalen lees ik nooit.”

Bushmaster

“Ik noem nu het voorbeeld van simulatoren. Maar dan kan de militair zeggen: ‘We rijden echt in Mali of Afghanistan. Komt die monteur dan ook naar ons toe?’ Het antwoord is: Ja, er zijn bedrijven die ook hun verplichtingen nakomen in een uitzendgebied. Kijk naar de Bushmaster. De praktijk heeft het uitgewezen dat de industrie dit kan en wil. Houd als Defensie dus je core capaciteit, maar maak die zo klein mogelijk en ga niet een aparte onderhoudsorganisatie inrichten nu de Bushmaster terug is in Nederland. Mij heeft nog niemand kunnen uitleggen waarom de industrie dit niet op de zelfde wijze had kunnen voortzetten. Laat dat aan ons over."

Aanslag

Vertrouwen is dan belangrijk. “Er moet vertrouwen in elkaar zijn, maar ook binnen DMO zelf. Er zijn in het verleden zaken fout gegaan, maar  Defensie moet zich intern ook niet dood willen controleren. Dat begint binnen de DMO-organisatie zelf. Defensie zal wel moeten. Door aanslag op technische deskundigheid is het moeilijk vanuit die rol de markt te kunnen vertrouwen. Er is geen andere oplossing dan het aan die markt over te laten. Argumenten om grootschalige projecten aan het bedrijfsleven over te laten, zijn volgens mij alleen maar sterker geworden. Hetzelfde verhaal van 6 jaar geleden is dus nu alleen maal sterker geworden door snelheid van de technische ontwikkelingen.”