Tekst KAP Arjen de Boer
Foto Jeroen Liebers (Studio 38C) ׀ video Paris Hidden
MOVCON regelt (re)deployment Compagnie in de West
Als de landmacht een inzet heeft moeten ook al hun wapens, voertuigen en andere spullen mee. Containers vol. Een klein clubje ‘movers’ regelt dat en adjudant Danny Spoor is een van hen.
Het is 04.00 uur lokale tijd op Curaçao. Het eiland slaapt, adjudant Danny Spoor ook. Maar in Nederland is het vijf uur later, de werkdag is daar begonnen. En er is een dringende vraag over een militair transport. “Bel Danny maar, die weet van de hoed en de rand”, denkt een collega in Schaarsbergen. Dus gaat op Curaçao de telefoon.
Dat is slecht wakker worden, erkent Danny. “Maar zoiets gebeurt vaker in mijn werk, het hoort er een beetje bij.” Hij werkt immers bij Movement Control (MOVCON, 120 Deployment Compagnie), de mannen en vrouwen die regelen dat Defensie over heel de wereld kan oefenen en missies kan draaien. Dat Danny nu bezig is met de redeployment van de Compagnie in de West (CidW) wil niet zeggen dat andere klussen stilliggen. “Zo ben ik tegelijkertijd bezig met een nieuwe rotatie voor de inzet in Roemenië, de oefening Swift Response en ook al de volgende rotatie van de CidW.”
Deadlines, deadlines, deadlines
Los het maar op
Zo houdt hij als een jongleur, gestationeerd bij 11 Luchtmobiele Brigade, veel ballen in de lucht. Een zogenoemde ‘mover’ moet veel details in de gaten houden, want er zijn deadlines, deadlines, deadlines. Zes tot tien weken voor vertrek begint het proces al. “Dan vraag ik goed uit wat de eenheid allemaal wil meenemen. Collega’s van de Defensie Verkeers- en Vervoers Organisatie gaan dan op zoek naar een vervoerder.”
Als bepaalde spullen niet op tijd zijn aangeleverd wordt vervoer een probleem. Of als de juiste papieren niet op tijd bij de juiste instantie liggen. “Voor vervoer zijn we vaak afhankelijk van civiele, commerciële partijen. Die planning kan op het laatste moment veranderen en daarmee moeten wij dan dealen”, vertelt Danny. Los het maar op, is dan het motto. “Maar ja, dat lukt niet altijd natuurlijk. Zo kon deze CidW-lichting niet meteen reageren op een hulpverzoek van de lokale autoriteiten omdat hun voertuigen er nog niet waren. Het schip had vertraging. Dat is natuurlijk erg vervelend.”
Stressvol
Vanwege dit soort onverwachte gebeurtenissen kan Danny’s werk stressvol zijn. Er gebeurt altijd wel wat, daar heeft hij in de loop der jaren mee leren omgaan. “Ik ben inmiddels ook een dagje ouder”, zegt de 48-jarige adjudant. “Ik heb het nodige meegemaakt qua werk. Ik kan er met meer afstand naar kijken. Dat geeft ruimte en rust.”
Op de achtergrond, bij de legeringsgebouwen op marinebasis Parera, zijn luchtmobielers van 12 Alphacompagnie bezig elf zeecontainers en lange rijen unipacks te laden. Sommige shirts zijn al aardig nat van het zweet. In de zwartgrijze demontabele ‘verhuisdozen’ hebben de militairen hun tassen en kisten met persoonlijke uitrusting gestopt. Voor deze lichting van de Compagnie in de West zit de taak erop.
Voor Danny is deze klus relatief makkelijk. Hij houdt toezicht op het inpakproces en handelt ondertussen de bureaucratie af. Lokaal douanepersoneel assisteert om te voorkomen dat er puur en alleen defensiespullen meegaan, geen contrabande.
Wat gaat er terug?
- 77 kisten met wapens of wapengerelateerde artikelen
- 46 unipacks pgu (kleding en persoonlijke goederen)
- 30 unipacks overige goederen (luchtvracht)
- 3x voertuig in container
- 2x aanhanger in voertuig
- 3 containers met overige goederen (zeevracht)
- 112 personen
‘Tot mijn enkels in de rode klei’
In andere landen was zijn job een stuk ingewikkelder. “Dit werk heeft me in 29 landen gebracht”, zegt Danny. “Wat me het meest is bijgebleven is de inzet in Frans-Guyana (Zuid-Amerika, red.) waar ook het Franse Vreemdelingenlegioen is gelegerd. Daar stond ik in de jungle tot mijn enkels in de vette, rode klei. Alles regelen op een laptopje in een container. Op het menu een soort grijs vlees, van een of ander beest dat ze daar hadden gevangen. Of die klus in het Afrikaanse Mauritanië. Veel mensen kunnen dat land geeneens aanwijzen op een kaart.”
Check ook de clip!
‘Dit werk heeft me overal gebracht’
Niet onderschatten
Hierbij vergeleken is de inzet op Curaçao inderdaad een ander verhaal. Toch is ook de redeployment van een compagnie luchtmobielers niet te onderschatten. Want er moeten papieren en vluchten worden geregeld voor ruim honderd man en hun bagage. Plus wapens en munitie. Verder moeten er ook drie MB’tjes in zeecontainers. “Dan heb je het over gevaarlijke stoffen, en aan dat transport zijn strenge eisen gesteld in verband met de veiligheid”, zegt Danny. “Alles moet goed verpakt zitten en de juiste documentatie hebben. Dat is een hoop papierwerk dat ik dan zo’n drie keer per jaar doe, aangezien er elke 4,5 maand een nieuwe eenheid optreedt als Compagnie in de West.”
