Tekst KAP Jaap Wolting
Foto Bundeswehr

DEU/NLD sensoren in Mali

Door inkomende projectielen vroegtijdig te detecteren en op de alarmknop te rammen, zorgen militairen van het Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando (DGLC) er samen met Duitse collega’s voor dat de militairen op Camp Castor tijdig dekking kunnen zoeken. Hoe werkt zoiets?

Het systeem waar de Duits/Nederlandse combi mee werkt, heet MANTIS. Een afkorting die niemand buiten de luchtverdedigingsgemeenschap kent…en dus enige uitleg verdient. Komt ie: Modular, Automatic and Network capable Targeting and Interception System. Nog steeds geen idee? Okay, let op - het is een luchtverdedigingssyteem dat bestaat uit radars en 35mm-kanonnen. Het is van de Flugabwehrraketengruppe 61 en kan worden ingezet om bases te beschermen. Voornamelijk tegen raketten, artilleriegranaten en mortieren, maar ook tegen (onbemande) vliegtuigen of helikopters.

‘MANTIS wordt ingezet om Camp Castor te beschermen’

Intensieve samenwerking

De Flugabwehr-wat? De luchtverdedigingseenheid Flugabwehrraketengruppe 61 staat sinds 2018 onder bevel van het DGLC. Deze Duitse eenheid bestaat uit ongeveer 450 militairen en beschikt over radargeleide kanon- en raketsystemen. Onder de projectnaam Apollo werken de binationale partners steeds intensiever samen. Zo is er Duits personeel te vinden bij de staf van het DGLC en bij 13 Luchtverdedigingsbatterij ‘Ypenburg’.

Nederlands personeel van het DGLC voor hun werkplek op Camp Castor. Ook in uitzendgebied gelden coronamaatregelen, zoals te zien aan de plaatsing van het meubilair in de DFAC.

‘Door vroegtijdig te alarmeren kan personeel dekking zoeken’

MANTIS op Camp Castor

Sinds januari 2018 wordt MANTIS actief ingezet op Camp Castor in Mali. Het systeem is ontplooid in de Sense & Warn-configuratie, wat inhoudt dat slechts de sensoren gebruikt worden. Dus nee, de genadeloze 35mm-kanonnen vernietigen helaas geen inkomende projectielen. Echter, door vroegtijdig te detecteren en te alarmeren kunnen zowel het personeel op zowel Camp Castor als de buren op het naastgelegen UN Supercamp op tijd dekking zoeken. Plat op je pens dus.

Dankzij MANTIS kan personeel op Camp Castor tijdig gealarmeerd worden bij inkomende projectielen. De legeringsgebouwen op de rechterfoto bieden bescherming tegen dergelijke dreiging.

‘Te allen tijde is personeel actief met de bediening’

Raketten, artillerie en mortieren

Sinds 2019 levert (als onderdeel van project Apollo) het DGLC personeel voor de Duitse MANTIS-missie in Mali. Het MANTIS-peloton in Gao is onderdeel van de Objektschutzkompanie. Het DGLC levert per rotatie 2 personeelsleden die deel uitmaken van de Bedien- und Feuerleit-Zentrale (lees: de vuurleidingscentrale). De opdracht: zo snel mogelijk alarmeren bij indirect fire zoals raketten of mortieren. Elke dag, elk uur, elke minuut en elke seconde is een crew van 2 militairen actief met de bediening van het systeem: 2 sensoren, beide uitgerust met zoek- en volgradar, infrarood en camera. De onderofficier is belast met de (initiële) beoordeling van het opgebouwde luchtbeeld. De officier is verantwoordelijk voor de daadwerkelijke alarmering en de communicatie met het Joint Operations Centre.

Tweede luitenant Bram (rechts) en wachtmeester-1 Robin zijn werkzaam bij 13 Luchtverdedigingsbatterij en momenteel uitgezonden naar Mali om de Duitse collega’s van Flugabwehrraketengruppe 61 te ondersteunen.

Bram en Robin

Tweede luitenant Bram en wachtmeester-1 Robin zijn werkzaam bij 13 Luchtverdedigingsbatterij. Bram als Tactical Control Officer, Robin als groepscommandant. Voor deze rotatie zijn zij door het DGLC naar voren geschoven. Om goed voorbereid op uitzending te gaan hebben ze een aantal cursussen gevolgd in het Duitse Todendorf, de thuisbasis van Flugabwehrraketengruppe 61. Daarna moesten ze in quarantaine, of zoals de oosterburen het zo mooi zeggen: in isolierte Unterbringung. Tegen de tijd dat ze goed zijn ingedribbeld op Camp Castor neemt de redactie van de Landmacht contact met ze op voor een verhaal in het aprilnummer. Wordt vervolgd!