Iedereen heeft zijn eigen uitrusting. Enig idee wat collega’s met zich meezeulen? Welke ‘gereedschappen’ voor hen onmisbaar zijn? Maandelijks vertelt een landmachter over de essentiële benodigdheden waarmee hij zijn opdrachten uitvoert. Deze keer Fennekcommandant wachtmeester Max.
Verkenners worden niet gezien óf ze verhullen hun intenties. Als groep opereren ze zelfstandig, als het moet in afgelegen gebied zonder de steun van collega’s van de moedereenheid. Bij nacht en ontij voeren ze hun opdracht heimelijk uit. Mits ze de juiste – deels technologisch zeer geavanceerde – spullen hebben natuurlijk. En dat zijn er een hoop.
Wachtmeester Max
Plaatsvervangend groepscommandant
42 Brigade Verkenningseskadron
“Kruipen, sluipen en anderen beter maken vind ik allemaal mooi en dat mag ik bij 13 Lichte Brigade allemaal. Wat ik hier in Oirschot zo gaaf vind is dat je relatief vrij wordt gelaten als het gaat om je kadersetting. Zolang het doel maar behaald wordt.
Ik ben als spijkerbroek opgekomen op de Koninklijke Militaire School en heb dus nog niet veel ervaring. Corona gooit wat dat betreft natuurlijk ook roet in het eten, want al zit ik al vanaf juli op deze stoel, ik heb welgeteld 1 bereden oefening meegepakt.
Gelukkig zit er als het goed is een heel mooi jaar aan te komen. Over een paar weken vliegen we naar de Antillen voor de oefening Carribean Poucher. En momenteel zijn we aan het opwerken voor onze uitzending naar Erbil, Irak. Coalitietroepen zijn daar de Iraakse partners aan het trainen en mijn eenheid gaat zorg dragen voor de beveiliging van de internationale luchthaven van Erbil.
In ‘de burger’ heb ik MBO-4 Sport en Bewegen gedaan. Ik kwam er echter achter dat ik het leuker vind om zelf te sporten dan om anderen te laten sporten. Toen ik klaar was met school en over vervolgstappen moest gaan nadenken, zag ik mooie advertenties voor deze functie en was ik gelijk verkocht.”