Tekst KAP Jaap Wolting
Foto Nederlands Instituut voor Militaire Historie
Moedig, onderscheidend optreden
Koning Willem-Alexander kent 16 regimenten en korpsen van de Koninklijke Landmacht een vaandelopschrift toe omdat zij zich in de strijd in Afghanistan hebben onderscheiden. Landmacht brengt maandelijks een regiment of korps voor het voetlicht om achtergrond te geven over het hoe en waarom van zijn opschrift. Ditmaal: het Regiment Huzaren van Boreel.
Belang vaandel en standaard
Het vaandel of de standaard is de ‘vlag’ van een eenheid, geschonken door de koning. Erop staat de gestileerde eerste letter of het monogram van de naam van die vorst. Als de vlag is bevestigd aan een lange stok, heet het een vaandel. Eenheden te paard, zoals het Regiment Huzaren van Boreel, kregen een kleinere vlag met een korte stok: de standaard. Opschriften worden altijd door de vorst toegekend, zoals nu gebeurt met Afghanistan.
Vroeger namen de troepen de vaandels en standaarden mee als ze ten strijde trokken. Tegenwoordig staan ze symbool voor saamhorigheid, en trouw van de eenheid aan de vorst.
Op de standaard van het Regiment Huzaren van Boreel staan Quatre Bras en Waterloo 1815, Tiendaagse Veldtocht 1831, Java en Sumatra 1946-1949.
Waarom nu precies ‘Uruzgan 2006 – 2010’ op de standaard?
In die periode maakten militairen van het Regiment Huzaren van Boreel deel uit van de International Security Assistance Force, onder meer als onderdeel van de Nederlands-Australische Task Force Uruzgan. Al die jaren waren Intelligence, Surveillance, Target Acquisition & Reconnaissance (ISTAR)-modules ingedeeld bij de Task Forces. Daarnaast leverde het regiment in 2007 een infanteriecompagnie aan de Battle Group, en in 2007 en 2008-2009 een verkenningspeloton. Huzaren vormden of maakten deel uit van de Operational Mentoring and Liaison Teams (OMLT’s) bij eenheden van het Afghaanse Nationale Leger (ANA). Die teams verzorgden trainingen en namen samen met de ANA deel aan gevechtsacties.
Intensieve gevechtscontacten
De ISTAR-modules onderscheidden zich door veelal zelfstandig, gebruikmakend van lichtere (pantser)voertuigen en licht bewapend, buiten het bereik van ondersteunende TFU-eenheden inlichtingen te verzamelen. Als gevolg van deze activiteiten raakten ze soms betrokken bij gevechtshandelingen. De huzaren onderscheidden zich eveneens in 2007: als infanteriecompagnie van de Battle Group en als verkenningspelotons door hun inlichtingentaak en hun aandeel in intensieve gevechtscontacten.
Bijdragen aan de strijd
Hieronder enkele illustraties van bijdragen aan de strijd die tot een opschrift leidden. De redactie heeft hiervoor geput uit gevechtsverslagen en rapportages. Onderstaande voorbeelden zijn slechts bewerkte (puur om de leesbaarheid te bevorderen, red.) fragmenten en vertellen niet het complete verhaal.
[…] Op 9 september was het weer raak. Het verkenningspeloton van 42 BVE kwam in de buurt van CP Dizak Ferry in een TIC terecht. De eenheid werd onder vuur genomen met KKW en indirect vuur, waarna het in overwatch ging en terugvuurde met KKW. Na 40 minuten lag de eenheid nog steeds onder zwaar vuur van KKW, indirect vuur, RPG en snipers. Er werd teruggevuurd met KKW, 81 mm mortieren en met artillerievuur van de pantserhouwitser. Ook waren de Apache-gevechtshelikopters aanwezig die ongeveer 20 schoten 30 mm afvuurden. Na deze vuurovermacht op de Taliban konden de gevechten worden beëindigd. De quala van waaruit het snipervuur kwam was verwoest en de vijandige schutter waarschijnlijk om het leven gekomen. […]
