Tekst RITM Djenna Perreijn
Foto SGT Cristiaan Schrik
Nederlandse infanterie traint bij Britten
5 Warriors denderen over een uitgestrekte vlakte richting een oefendorp nabij Warminster, Engeland. Binnenin beleven sergeant Niels en sergeant-majoor Ronald een bumpy ride. 1 van de laatste, want na 3 weken trainen is het morgen tijd voor de eindoefening van de ‘Urban Operations Instructors Course’ van de Britse Infantry Battle School. De Nederlanders horen bij de eerste internationale ‘studenten’ die de hoog aangeschreven training mogen volgen.
Nog zo’n 10 keer rijdt de Warrior 15 meter naar voren en achteren zodat de vijand de locatie niet kan pinpointen. Als-ie stopt, springen de infanteristen eruit en rennen richting het huis dat ze moeten innemen.
‘Move, move, move’, motiveert de instructeur hen. Maar de oefenvijand – doorgewinterde oudgedienden uit het Britse leger – deinst niet terug en dwingt hen met kogels om achter een muurtje halt te houden. Na een kort vuurgevecht beuken ze alsnog de deur in en zuiveren de kamers.
Militaire banden verstevigen
Volgend jaar volgen opnieuw 2 Nederlandse collega’s de Urban Operations Instructors Course. “We willen internationaal alle ontwikkelingen meekrijgen”, aldus kapitein Dirk, commandant Manoeuvre Ondersteuningscompagnie. “Het mes snijdt aan 2 kanten. We verkennen wat we van elkaar kunnen leren.” Zeker nu de Britten ook Boxers aankopen, kan dat interessant zijn. “Wij bekijken of we gebruik kunnen maken van hun oefenterreinen en zij kunnen leren van onze ervaringen met het voertuig.”
Naast die kennisuitwisseling zijn de bezoeken onderdeel van een groter geheel. “Het Britse ministerie van Defensie heeft opdracht gekregen om de samenwerking met Nederland te intensiveren omdat de Brexit eraan komt”, weet de Nederlandse liaison luitenant-kolonel Matthias Mulder. “Ze verlaten de Europese Unie, niet de NAVO. Omdat de politieke banden wegvallen, versterken we de militaire. Het Verenigd Koninkrijk is 1 van onze 6 strategische partners: samen trainen is dus heel zinvol.”
Volledig geïntegreerd
Onder een waterig zonnetje evalueert de groep de actie. “Jullie plan was goed”, stelt de instructeur. “Er zijn verbeterpunten, maar tijdens een oefening mag je fouten maken. Daar leer je van, zodat je ze in missiegebied niet maakt.” De 2 Nederlandse deelnemers knikken. Omgehangen met een Brits wapen en scherfvest gaan Niels en Ronald perfect op in de eenheid. “De SA80 is wel een stuk zwaarder dan onze Colt”, merkt Niels later op over het geweer dat bij de Britse uitrusting hoort. “We hebben veelvuldig in het veld geoefend, toch moet ik er nog steeds aan wennen. De magazijnen zitten achterin in plaats van voorin zoals bij de meeste wapens. Maar je kunt er heel nauwkeurig mee schieten en dat is het belangrijkste.” Niet voor niets werken de internationale deelnemers met Brits materieel. “We willen alleen cursisten die volledig geïntegreerd zijn”, vertelt warrant officer Dale Bennison. “Het belangrijkste is dat ze de taal goed spreken, want onze cursus mag niet lijden onder slecht Engels.”
Overeenkomsten versus verschillen
Ronald: “Wij hadden de indruk dat de Britten optreden in verstedelijkt gebied (OVG) een stuk verder hadden doorontwikkeld. Maar ons niveau blijkt hoger te liggen dan we dachten en de skills en drills zijn hetzelfde.” Conclusie? “We krijgen hier de bevestiging dat onze landmacht dusdanig goed is dat we prima mee kunnen komen met een gerenommeerde partner als het Verenigd Koninkrijk.”
Verschillen tussen de landen zien de Nederlanders ook. Niels: “De Britten zijn traditioneler.” Zo aten de rangen in week 1, toen de cursisten nog niet in het veld zaten, gescheiden. “Jammer, want dat ontnam mij de kans informeel met collega’s te kunnen praten.” Die ‘strakke’ aanpak heeft volgens de mannen nog een nadeel. “In Nederland ga ik moeiteloos met mijn meerdere in discussie, maar hier is dat minder gebruikelijk. Dat is iets wat de Britten van ons kunnen leren: luister naar iedereens input.”
Knokken tegen Boko Haram
Met de volgende huisinname krijgt de eenheid een protection dog mee. Rex kan niet wachten om in actie te komen en trekt de riem strak. Als zijn baasje hem opdracht geeft twijfelt hij geen seconde om zijn tanden in de verdachte te zetten. Als alles onder controle is, tillen de cursisten de slachtoffers volgens de procedures naar buiten. “De Britten verwerken de hele medische afvoerketen in deze opleiding”, vertelt Ronald achteraf. “Dat zou ik bij ons ook graag zien.”
“De internationale samenwerking met onder meer Koerden, Macedoniërs en Ieren vind ik misschien wel het meest waardevol aan deze 3 weken”, vertelt Ronald achteraf. “De Nigeriaan heeft tegen Boko Haram gevochten, dat levert interessante gesprekken op. En je komt erachter dat veel krijgsmachten tegen dezelfde uitdagingen als oud materieel en vullingsproblemen aanlopen, of ze nu uit Europa of Afrika komen.”
Toekomstmuziek
Het immense oefenterrein biedt trainingsmogelijkheden waar Nederlandse militairen jaloers op zijn. Ronald: “Het leent zich goed voor meerweekse oefeningen, iets waar we met de eenheid naartoe willen. Hier kunnen we kiezen ons kamp dichtbij de stad of juist afgelegen op te zetten.” Het terrein is ook heel afwisselend. “100 meter verderop ligt een ander gevechtsveld. Met wegverplaatsingen heb je overal mee te maken: kou, modder, regen en een hoop ellende. Als je hier uit de voeten kunt, kun je dat overal.”
