Tekst soldaat-1 Kobe Lecompte
Foto sergeant Sjoerd Hilckmann
Nederlandse militairen bezien door een Belgische bril
Ooit verkocht hij zijn kostuums aan de mooiste boutiques ter wereld. En was Kobe Lecompte een grote mijnheer met een nog grotere moustache. Eén ding wist hij echter zeker: “Ik eindig mijn carrière als militair”. Dat moment lijkt aangebroken, want Lecompte is soldaat-1 bij het Belgische leger. Hier legt hij zich, zonder snor toe op civiel-militaire samenwerking. Voor de Defensiekrant bekeek hij ‘de Nederlandse militair’ door een Belgische bril.
“Platte kéés, grapt mijn collega telkens weer als we een Nederlander tegenkomen. Dit doet hij steeds ‘achter de rug’ van de bewuste Nederlander, máár met het volste respect! Ik lach vooral uit beleefdheid even mee. Mijn collega en ik vertegenwoordigen het Belgische CIMIC-team in Camp Castor (Gao). Een militaire compound waar verschillende contingenten samenwerken.
Tof volk
Ik heb iets met Nederlanders. Een ex-vriendin van mij is een échte Amsterdamse en in mijn vorig leven werkte ik veel samen met Nederlanders. Een tof volk, als je het mij vraagt! Samenwerken met Nederlanders is een oprechte ervaring. Daar kunnen wij Belgen en zeker ook de Duitsers nog wat van leren.
In het begin van de samenwerking met Nederlanders, is het wel even schrikken op het moment dat ze rechtuit zeggen dat ze het ergens niet mee eens zijn. Zeggen waar het op staat. En daar blijft het niet bij! Alsof het ingestudeerd is, geeft de Nederlander ook onmiddellijk een uiteenzetting ‘waarom’ hij niet akkoord is. Het mooie daarbij is dat de tegenpartij dit niet ervaart als een persoonlijke aanval. Volgens mij omdat deze zeer goed begrijpt dat een directe reactie zorgt voor een gezonde band op lange termijn.
Goed gesprek
Met een Nederlander kun je binnen 6 zinnen in een mooi gesprek belanden. Bij Belgen kan dat dagen tot weken duren. Een Belg heeft op het menselijk vlak meer te leren van een Nederlander dan andersom. Belgen praten niet gemakkelijk over hun gevoelens en gebreken. Belgische militairen praten het liefst over auto’s, voetbal en vrouwen. Als ik dan begin over vogels, kunst of de waarde van het menselijk bestaan, dan moeten ze daar vooral hartelijk om lachen.
‘Je voelt onmiddellijk dat er veel aandacht wordt besteed aan de mens achter de militair’
Een Nederlander staat meer open voor het menselijke aspect. Kijk maar naar de inspanningen die er elke zondagochtend 10.00 uur worden geleverd door Nederlandse geestelijk verzorgers op buitenlandse missies. Een moment van bezinning, een mijmermoment? En Belg moet daar vooral om bulderlachen!
Trotse Belg
Het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik overkom als een ‘niet-trotse Belg’, want dat ben ik steevast! Het feit dat ik de Nederlander zo hoog in het vaandel draag, heeft ook niets te maken met het feit dat ik dit artikel schrijf voor de Nederlandse Defensiekrant. Maar de openheid en dat oprechte van de Nederlander… Die eigenschappen benijd ik. Mijn Amsterdamse ex-vriendin vertelde me ooit dat de oprechtheid van de Nederlander voortkomt uit beleefdheid. Ik geloof liever, en met een bepaalde overtuiging, het tegendeel.
Wat mij verder opvalt op buitenlandse missie, is dat de Nederlanders steeds de gezelligste compounds hebben. De sfeer voelt hartelijk aan. Je voelt onmiddellijk dat er veel aandacht wordt besteed aan ‘de mens achter de militair’. Toen ik voor het eerst een bibliotheek zag in de Nederlandse compound van Mazar-e-Sharif in Afghanistan, dacht ik dat het om een grap ging. Maar toen ik niet veel later een Nederlander bloedserieus een boek uit het rek zag halen, besefte ik dat niets minder waar was.
‘Een tof volk, als je het mij vraagt’
Stemmen op gezichten
En nu iets raars… Als ik in de mess aan het eten ben en er komen Nederlanders achter mij aan tafel zitten, dan luister ik graag mee. Niet bepaald om het sappige taaltje, maar om stemmen op gezichten te plakken. Bij Belgen of bij andere nationaliteiten lukt me dit aardig. Maar ik moet toegeven dat ik er zelden in slaag een stem van een Nederlander bij een bepaalde type persoon te plaatsen.
Elke stem, van elke Nederlander, lijkt op de andere. Je hebt bijvoorbeeld grote, gespierde militairen, van wie de stem evengoed overeenkomt met die van een integer, minder alfa mannetje. De stem van een Nederlandse vijftiger kan evengoed de stem zijn van een Nederlandse twintiger. Zéér speciaal!
Een band met elkaar
Nederlanders en Belgen… Het is me wat. 2 buurlanden waarvan de Vlamingen onder de Belgen, de Nederlanders perfect verstaan en omgekeerd. Maar toch zijn ze zo verschillend van elkaar. Wat Vlamingen en Nederlanders met elkaar hebben, is dat wat Vlamingen en Walen in het algemeen veel minder met elkaar hebben. Een band uit het niets.
