Willy

“Dankzij de honden kwam het leven in Kabul weer op gang”

Snuf de hond uit de gelijknamige kinderboeken was vroeger zijn held. Nu is adjudant Willy Stevens (52) hoofd van de hondenschool op Vliegbasis Woensdrecht.  Al 32 jaar stoomt hij honden en hun geleiders klaar voor allerlei taken, van het bewaken van straaljagers tot het opsporen van explosieven. “Honden zijn een onmisbare tool voor Defensie.”

“Op de vliegbases van Defensie houden zo’n 160 honden de boel in de gaten. En net als militairen gaan ze ook op uitzending. Overal waar een F-16 of helikopter naartoe gaat, gaan de honden mee, of dat nu in Mali is of Afghanistan. Zij voorkomen dat mensen met kwade bedoelingen aan de vliegtuigen zitten. Als je militairen zou inzetten voor de bewaking moet je hele pelotons langs de hekken zetten, dat is niet te doen. Honden werken ook beter als afschrikking. Als een hond een verdacht iemand in de smiezen heeft, gaat ‘ie er met 30 kilometer per uur op af en schakelt ‘ie zo’n vent in 1 keer uit. Ik leid ook speurhonden op. Die taak wordt steeds belangrijker. Honden kunnen bijvoorbeeld low metal explosieven opsporen die met metaaldetectoren niet te traceren zijn.

In 2003 ben ik met m’n honden 4 maanden naar Afghanistan uitgezonden. Speurhonden hebben daar ontzettend veel kunnen betekenen. Ze spoorden explosieven op, waardoor patrouilles minder risico liepen. En in Kabul hebben ze hele wijken doorzocht op explosieven. Daar zat de Taliban en je weet nooit wat voor spul die achterlaten. Dankzij de honden hebben we gebouw voor gebouw veilig weten te stellen. Die konden dan weer worden gebruikt waarvoor ze bedoeld waren. Tijdens mijn uitzending heb ik gezien dat dankzij de honden het leven in Kabul weer op gang kwam. Ik zag jongens en meisjes weer naar school gaan.

Honden hebben een enorme meerwaarde voor de krijgsmacht. Niet alleen voor de luchtmacht, ze worden overal  ingezet. Niet alleen binnen Defensie, maar ook bij nationale taken. Bij het bezoek van Obama aan de Nuclear Security Summit zorgden onze honden voor bewaking en het nodige speurwerk.  

Met een hond bouw je een kameraadschappelijke band op die soms dieper is dan met collega’s. Met Mika was ik naar Afghanistan, dat was echt mijn lievelingshond. We waren altijd samen. Ze wilden dat Mika met een ander vliegtuig terugvloog, dat pikte ik niet. Op de terugvlucht zat hij gewoon netjes naast me. Honden zijn de beste militairen, zeg ik weleens. Ze staan altijd te springen om aan de slag te gaan, en dat alleen maar voor een handje brokken en een  bakkie water.”