Marineschip levert eerste hulpgoederen af in Afrika

Het Joint Support Ship Karel Doorman heeft in Sierra Leone de eerste hulpgoederen gelost. Via Southampton en Dakar arriveerde het na 2 weken in de hoofdstad Freetown. De ontvangers, waaronder het Wereldvoedselprogramma, waren zeer verheugd met de komst van het schip. Een verslag van ons mediateam ter plaatse.

De kust van Sierra Leone komt dinsdagochtend letterlijk in beeld. Vanaf de dekken aan stuurboordzijde ziet de bemanning van het schip de haven van Freetown mooi liggen. Vliegvissen scheren rakelings over het water. De laagstaande zon is zelfs vroeg in de ochtend al krachtig. Een korporaal die het laatste nieuws heeft, vertelt dat het hoogtepunt van de epidemie op het land voor zich nog niet eens is bereikt. Reden genoeg om de kostbare lading zo snel mogelijk in West-Afrika te krijgen.

Voertuigen, containers en pallets

Matroos Bernard Willems: “We weten niet precies wanneer we naar huis gaan. Dat maakt niet uit: we doen hier goed werk en het is weer eens wat anders dan achter piraten aan zitten.” Dat de enorme lift op het voertuigendek kuren heeft, bemoeilijkt een snelle logistiek. Iedereen schakelt een tandje bij om de lading voor Freetown toch op de juiste plek te krijgen. Sommige systemen hebben nu eenmaal nog kinderziektes. Niet zo gek ook, aangezien het varende platform voor de eerste keer wordt ingezet. Dankzij menselijke inspanningen komen de goederen in een logische volgorde te staan, zodat de volgende dag rap kan worden gelost.

Strikte protocollen

“We gaan hier geen handjes schudden”, aldus commandant kapitein-ter-zee Peter van den Berg op de brug van het schip. Hij kijkt met een schuin oog richting de haven van Freetown als hij vertelt: “We houden ons aan strikte protocollen. Iedereen die van de wal komt, moet zich onder meer laten temperaturen. Niemand uitgezonderd, al wil de president aan boord.” Onderofficieren van de landmacht nemen die taak voor hun rekening. De militair verpleegkundigen zijn speciaal opgeleid om om te gaan met eventuele ebola-besmettingen. Sergeant1 Paul Mus: “Ik zie het als een unieke kans om hier een bijdrage te leveren. Wij zijn 'mission critical' omdat we de gezondheid van de bemanning waarborgen. Het is prachtig om te zien hoe wij in 3 weken een hecht team hebben gevormd met de marine.”

Mariniers verkennen havens

Natuurlijk zijn voor een klus als deze mariniers onmisbaar, al is het maar omdat de wapensystemen van de Karel Doorman nog niet zijn aangesloten. Naast de beveiliging van het schip zorgen de zeesoldaten voor essentiële verkenningen. Met hun relatief lichte vaartuigen komen ze er rap achter wat de Karel Doorman aantreft in de Afrikaanse havens. Pas als de mariniers groen licht geven, gooit het schip de trossen uit. De lokale havenarbeiders kijken hun ogen uit als het grootste schip van de marine aanmeert.

Lossen en door

Woensdag losdag. Als de enorme achterklep contact maakt met Afrikaanse bodem, rollen 92 voertuigen een voor een het schip af. Daarnaast vinden 20 containers en 10 pallets een plek op de kade. Vanaf het helikopterdek houdt korporaal Melvin Winkelman de omgeving nauwlettend in de gaten. “Het voelt goed om hier te helpen”, vertelt de marinier terwijl hij tegelijkertijd zijn radio probeert uit te luisteren. “Ik had trouwens niet gedacht dat het lossen zo vlot zou gaan.”

Bezoek ebola-gezant

Winkelman is niet de enige die verbaasd is dat de hulpgoederen al binnen 4 uur op de wal staan. Via chloorbak, thermometer, handontsmetter en vragenlijst van de verpleegkundige gaat iedereen weer aan boord. Op naar Guinee, de volgende bestemming. Hans Docter, de Nederlandse ambassadeur in Ghana en sinds kort speciale ebola-gezant, bedankt de commandant persoonlijk: “Geweldig dat de Karel Doorman vandaag hulpgoederen heeft gelost. Ik verwachtte niet dat de middelen hier zó snel zouden zijn. Al zijn jullie niet de enigen die spullen brengen, jullie brengen wel het meeste in 1 keer.”