Tekst LTZ 2OC (SD) Joost Margés
Foto John van Helvert
HR-vernieuwing draait om meewerkende organisatie


Net voordat zij weer naar college moet op het Koninklijk Instituut voor de Marine (KIM) vertelt Ramona haar verhaal aan Alle Hens. Hoewel zij haar rang feitelijk al te pakken heeft, volgt zij nog wel de officiersopleiding voor onderofficieren die een HBO-diploma hebben behaald (SOO OSX). Ze begint bij het begin: “Ik wist altijd al dat ik een avontuurlijk beroep wilde. Tijdens mijn middelbare schooltijd had ik een bijbaantje bij V&D en de zoon van mijn leidinggevende zat bij de marine. Via haar kreeg ik alle verhalen mee. En toen dacht ik: dat ga ik ook doen. Ik werd goedgekeurd, maar was nog niet begonnen of onze hele opkomst werd afgebeld, vanwege bezuinigingen.”

Lunchen met Beatrix
In januari 2004 ging de droom alsnog in vervulling. “Bij de Operationele Dienst Algemeen was plek, dus daar ging ik voor. Ik werd geplaatst op – toen nog – Harer Majesteits Van Amstel. Ik was eigenlijk zowel ODOPS, dus in de Commandocentrale en op de brug, als ODND, aan dek, bijvoorbeeld tijdens meerrol. Ik heb 4 mooie jaren gehad; veel meegemaakt en veel van de wereld gezien.”
Vanwege betere doorgroeimogelijkheden koos Ramona na het uitdienen van haar OD-contract voor de Logistieke Dienst Administratie (LDA), een dienstgroep die haar ook beter paste. Haar takenboek deed zij in 2008 aan boord van de Johan de Witt en daar werd zij in 2009 ook op geplaatst. “Weer een mooie tijd, met reizen naar Afrika en de West”, herinnert Ramona zich. “Ik was bijvoorbeeld vertrouwenspersoon en 2 jaar lang Caf-oudste. (= verantwoordelijk voor het cafetaria, het verblijf van de manschappen, red.) In die rol heb ik ook nog mogen lunchen met koningin Beatrix toen zij aan boord kwam.”

Verder komen
In 2013 was het tijd voor de Voortgezette Vakopleiding (VVO) en werd Ramona korporaal LDA. Na de VVO werd zij op willekeurige functies geplaatst, die niet aansloten bij haar ambitie en dat zette haar aan het denken. “Waarom zou ik niet gaan studeren? The sky is the limit: waarom probeer ik niet meteen een HBO-studie? Ik koos voor HBO Human Resource Management. Omdat mijn vooropleiding VMBO was, moest ik nog wel een 21 plus-toelatingstest doen, bestaande uit een HAVO-examen Nederlands en een paar IQ-testen.”
In 2015 begon zij aan deze studie. Inmiddels getrouwd en moeder van een dochter liet Ramona aan P&O weten dat zij graag op die personeelsafdeling wilde werken. Zo geschiedde en zo ging zij in 2016 aan de slag als korporaal LDA op bureau Secretariaat. “Maar toen kwam er 3 jaar later een burgervacature voorbij, als ondersteuner bij P&O Advies van de Directie Materiële Instandhouding (DMI). “Hoewel ik mijn uniform liever niet wilde uittrekken, voelde ik wel dat dit dé stap was om verder te komen.”
Onverwacht avontuur
De burgerfunctie vervulde Ramona 3 jaar lang, totdat deze ophield te bestaan. De afdeling P&O Advies Groot Bovenwater bracht redding, met andermaal een ondersteunende functie. Totdat zich daar in 2022 de vacature voor junior P&O-adviseur voordeed. “Ik werd eigenlijk direct aangenomen en zo maakte ik binnen 4 jaar de stap van schaal 6 naar schaal 9”, vertelt Ramona trots. “Als eerste burger werd ik P&O-adviseur van de Groot Bovenwater eenheden, wat mede door mijn ervaring als militair gelukkig goed werd ontvangen.”
Daar kwam nog bij dat zij in 2023 haar studie wist af te ronden. Met het kersverse diploma op zak lonkte plotseling een onverwacht avontuur: er werd een P&O-adviseur gezocht voor Curaçao, voor de duur van 4 maanden. Ramona, inmiddels tweemaal moeder, meldde zich hiervoor aan en was de uitverkorene. “Ik wilde onderzoeken hoe het zou bevallen om alleen van huis te zijn, terwijl ik een gezin had. Want als me dat niet zou lukken, dan hoefde ik ook mijn uniform niet opnieuw aan te trekken.” En dat laatste was iets waar zij eigenlijk wel van droomde.

Touwtjes in handen
De ‘uitzending’ beviel goed. “Dus dat pak dat kon weer aan, na 6 jaar burger te zijn geweest. Maar toen was er de volgende uitdaging: ik moest opnieuw gekeurd worden. Toen liep ik als 38-jarige tussen de 18-jarigen. Ik voelde me een soort moeder de gans. Alles ging goed en nu ben ik vanaf oktober 2024 weer militair. Vanwege voldoende werkervaring als junior P&O-adviseur kwam ik in aanmerking voor een functie in de rang van luitenant ter zee 2OC, toen die vrijkwam.”
Ramona telt haar zegeningen, maar vindt het echt niet vanzelfsprekend hoe het allemaal is gelopen. Haar advies: “Neem de touwtjes zelf in handen.” En verder: “Durf soms strategische keuzes te maken en heb geduld. Ik ben 15 jaar militair geweest, ben tussendoor van dienstgroep gewisseld, heb in mijn eigen tijd – naast mijn gezin – een HBO-studie gevolgd, ben burger geworden en heb uiteindelijk mijn pak weer aan kunnen trekken.”
Weer gaan varen?
“Wat de toekomst betreft: ik ben nu officier van Speciale Diensten en in principe ligt mijn loopbaanpad binnen P&O en binnen de functies waarvoor een willekeurige categorie geldt. Maar als je diep in mijn hart kijkt, zou ik uiteindelijk nog wel LD-officier willen worden en ook weer gaan varen. Mijn kinderen zijn nu 7 en 9 jaar oud en inmiddels zou het makkelijker zijn om bepaalde periodes van huis te zijn. Die wens parkeer ik nu even, want voorlopig ben ik allang blij dat stap 1 gelukt is: mijn uniform weer aantrekken en de opleiding op het KIM afronden.”
Ervan uitgaand dat the sky ook in de toekomt voor Ramona the limit zal zijn, zal het vast goedkomen. Nog famous last words, als zij terugkijkt op haar loopbaan tot nu toe? Kernachtig: “Natuurlijk moet je ook een beetje geluk hebben én een organisatie die mee wil werken.” Laat dat laatste nou precies zijn waar de HR-vernieuwing om draait.