Column Chef der Equipage Commando Zeestrijdkrachten

Wat is dat eigenlijk, ‘ambitie’? Op het internet zijn er de nodige definities en uitleg over te vinden. Vaak wordt verwezen naar de begrippen ‘eerzucht’ en ‘het streven om carrière te maken’. In meer algemene zin is ambitie het streven naar een bepaald doel. Bijvoorbeeld het streven om een bepaalde taak of functie beter uit te voeren.

In de geschiedenis heeft het begrip ambitie lange tijd een vrij negatieve lading gehad. Bij de Romeinen werd ambitio in relatie gezien met ongeoorloofde kiespraktijken door politici. Ook bij de opkomst van het Christendom paste ambitie niet bij de nederigheid die werd gepredikt. Na de Middeleeuwen kreeg ambitie een veel positievere lading, doordat men oordeelde dat deze eigenschap – mits gebruikt voor de juiste doeleinden – wenselijk kon zijn. Deze positieve vorm van ambitie wordt vaak als ‘gezonde ambitie’ aangeduid.

Dan is voor onszelf de vraag: streven wij de juiste doelen na, zodat je onze ambities ‘gezond’ kunt noemen? Op ons eigen intranet vliegen de ambities ons om de oren. Ambitieniveaus en ambitiedocumenten te over. En dat is goed. In een eerdere column gaf ik al eens aan dat je niet per se ziek hoeft te zijn om beter te kunnen worden. We moeten als organisatie altijd streven naar verbetering. Daar waar we effectiever en efficiënter kunnen worden, moeten we niet nalaten om die mogelijkheden te onderzoeken, zodat we een bepaalde taak of functie uiteindelijk nog beter kunnen uitvoeren.

In deze tijd, waarin er gelukkig weer wat meer financiële ruimte is voor de hele defensieorganisatie, komt er veel op ons af. De Defensienota heeft namelijk geresulteerd in een Maatregelennota met 200-plus maatregelen die in de (nabije) toekomst uitgevoerd moeten worden. Genoeg te doen dus, ambities te over.

Streven wij de juiste doelen na, zodat je onze ambities ‘gezond’ kunt noemen?

Dat vraagt nogal wat van ons allemaal, terwijl de ‘winkel’ wel gewoon openblijft. Tegelijkertijd kampen we met personele krapte; geen nieuws voor u. Ik ken weinig collega’s die de dag duimendraaiend en neuspeuterend doorkomen. Gaan die dan wel samen, de hoge ambities en de vele vacatures? Collega’s zijn nu al niet zelden single point of failure binnen onze organisatie en hebben al een gevuld takenpakket. Overvragen we ons personeel niet met alle bijkomende ambities?

Wanneer we op de handen zitten boeken we uiteraard geen vooruitgang, maar wel moeten wij oog houden voor de haalbaarheid van onze ambities. Goed op elkaar letten, met elkaar in gesprek blijven, elkaar helpen en tijdig aan de bel trekken wanneer het teveel lijkt te worden of het echt niet langer gaat. Dit is geen zwakte, maar juist kracht; niet blijven zitten met zorgen, maar ze aangeven en escaleren waar nodig.

De organisatie heeft hierin ook een grote verantwoordelijkheid. Door ervoor te zorgen dat bij het opstellen van ambities rekening wordt gehouden met de juiste doeleinden om de ambities gezond te laten zijn. Vervolgens is het zaak om signalen vanuit het personeel serieus te nemen en waar nodig ambities bij te stellen, voor wat betreft omvang of tempo van uitvoering. Belangrijkste daarbij is dat we hier goed over communiceren met elkaar. Ook dat is kracht, want alleen samen komen we vooruit!

Adjudant ODOPS Hans Hijman

Chef der Equipage Commando Zeestrijdkrachten