Militair en thuisfront

Matroos 1 TD Jesse Kooistra

‘Gaat het goed thuis, dan gaat het goed met de militair.’ Maar hoe is het om langere tijd van huis te zijn? En hoe gaan de gezinsleden daarmee om? In deze aflevering van ‘Militair en thuisfront’ vertellen matroos 1 Jesse Kooistra (21) en zijn thuisfront hoe zij ‘uit’ en ‘thuis’ combineren.

Al op 6-jarige leeftijd toont Jesse zich geïnteresseerd in het militaire leven. Hij zit dan bij de scouting, is constant met boten en zeilkampen bezig en gaat naar open dagen van de krijgsmacht. Na een vaartocht tijdens de toenmalige Nationale Vlootdagen komt hij super enthousiast thuis, herinnert vader Johan zich. “Toen al had hij een match met de marine. Jesse is van water en vrij zijn. Bij de marine komt dat samen.” 
 

Mee leren leven

Jesse volgt de uitleg van vader aandachtig. De overige leden van zijn thuisfront, moeder Roelie en tweelingbroer Jelmer, zijn er niet bij. “Ik wil wat van de wereld zien, geld verdienen en iets doen voor vrede en veiligheid”, motiveert hij zijn keuze voor de marine. “Zo kan ik wat ondernemen tegen bijvoorbeeld drugs- en mensensmokkel. Als ik hoor wat er allemaal gebeurt, word ik boos. Wat een onrecht!” 

Dat hij vaak lang van huis is, lijkt Jesse weinig te deren. “Thuis moeten ze er mee leren leven.” Vriendin Manta: “Zo is dat.” Jesse: “Ik ben er nuchter onder, wat niet wegneemt dat mijn thuisfront en ik saamhorig zijn.” Manta beaamt dit: “We hebben een hechte band, heel hecht zelfs. Mooi om te zien. Ik ben trots op hem.” Vader Johan: “Als hij 1 dag weg is, missen we hem bij wijze van spreken al.”

Helemaal gek

Johan beseft dat zijn zoon als militair in (levens)gevaarlijke situaties kán belanden. Zo is het schip waarop hij is geplaatst, het Luchtverdedigings- en Commandofregat Zr. Ms. De Ruyter, voor een mogelijk riskante missie naar de Straat van Hormuz vertrokken. Johan maakt zich weinig zorgen. “Jesse weet zich in alle situaties goed te redden. Maar vanzelfsprekend realiseer ik me dat door zijn uitzending de onrust in de wereld dichtbij komt. Aan de andere kant: Jesse wil dit en wij kunnen ermee leven.” 

Manta vindt militair-zijn een eervol beroep en de marine: dat ís Jesse. “Ik gun Jesse de marine. Hij moet bezig zijn, want achter een bureau zou hij helemaal gek worden.” Vader Johan lacht: “Op kantoor zou hij in een stuiterbal veranderen. Nee, laat Jesse maar bij de marine carrière maken. Hoe mooi is het voor ouders als je zoon op een plaatsing terecht komt waar hij het naar zijn zin heeft…? Hij leert bij de marine ook veel over discipline, wat niet in zijn nadeel werkt.”

Droom komt uit

Jesses marineloopbaan begint in 2015 met de keuring. Oh nee…! De dienstgroep van zijn voorkeur, de Technische Dienst, zit vol. Jesse keert onverrichter zaken huiswaarts. “Een enorme deceptie voor hem en mij”, blikt vader zuchtend terug op de afwijzing. Hij neemt er geen genoegen mee, belt met het toenmalige Defensie Werving & Selectie en vindt begrip voor zijn argumenten. Hoewel niet zijn voorkeur, krijgt de 16-jarige Jesse een opleidingsplek bij de Logistieke Dienst Verzorging. Via deze omweg kan hij tóch de marine in. Een droom komt uit. Wonder boven wonder is er onverwacht toch een plek vrij bij de Koninklijke Marine Technische Opleidingen (KMTO). Daarna komt Jesse bij de Onderzeedienst terecht. Dat bezorgt hem volgens eigen zeggen ‘een enorme kick’. “Al die techniek! En je doet iets wat veel anderen niet doen.”

Avontuurlijk ingesteld

In 2018 komt Jesse op Zr. Ms. De Ruyter terecht, waar hij assistent-monteur wordt. “Bovenwaterschepen trekken me ook”, vertelt hij over zijn overstap. “Je ziet meer van de wereld, het werk is afwisselend. De ene dag sleutel je aan een defecte pomp, de andere val je een brand aan en is er een averijoefening. Je krijgt verantwoordelijkheid, er wordt initiatief van je verwacht. Komt bij dat ik avontuurlijk ingesteld ben. Je kunt me zo uit bed trekken voor parachutespringen en bungy jumpen. Hoewel ik het op de De Ruyter naar mijn zin heb, mis ik de kick van de Onderzeedienst wel. Tegen teruggaan zou ik geen ‘nee’ zeggen.”

Wereldwijs

Volgens vader Johan is Jesse in de marine als mens ‘bijgedraaid’. “Het onstuimige is veranderd in doelgerichtheid. Alleen luistert hij nog niet altijd, wanneer we hem wat vragen... Ach, bij de marine wordt Jesse wereldwijs.” Zoonlief glimlacht om de kanttekening van pa. Hij blijft de marine voorlopig trouw, zoveel is wel duidelijk. Een baan in het bedrijfsleven? Vanwege het mogelijk betere salaris en vaker thuis zijn, denkt hij er weleens over na. “Maar voorlopig staat de marine bij mij op 1.”