Tekst Saminna van den Bulk
Foto SGT Jan Dijkstra
SGTLDA Daphne Spitsbaard
‘Gaat het thuis goed, dan gaat het goed met de militair’. Maar hoe is het om langere tijd van huis te zijn? En hoe gaat het thuisfront daarmee om? In deze aflevering van Militair & Thuisfront vertelt sergeant LDA Daphne Spitsbaard en haar gezin hoe ze ‘uit’ en thuis combineren.
2 kinderen thuis en toch operationeel gaan varen; dat het kan, bewijst de 41-jarige Daphne. Haar statement: dat je moeder bent, hoeft niet te betekenen dat je op de kade moet blijven staan. “Als je dit werk echt wilt doen, is overal een mouw aan te passen.”
‘Als je dit werk echt wilt doen, is overal een mouw aan te passen’
Dame van het geld
Daphne is geplaatst op het Luchtverdedigings- en Commandofregat Zr. Ms. De Ruyter. In december 2018 kwam ze terug, na een trip van ruim 5 maanden naar de Middellandse Zee. Ze is de dame van het geld aan boord, als kasbeheerder en chef Bureau Administratie. “Zonder de kasbaas kunnen ze niet zoveel in het buitenland”, lacht ze. Een lach die vaak terugkeert in het gesprek. “Ik vind het varen helemaal geweldig. Je ziet zoveel van de wereld.”
Een passie met een keerzijde. “Tegelijkertijd is er natuurlijk ook gemis. Van het samenzijn, lekker samen thuis.” Daphne is moeder van een tweeling van 14 jaar: Danique en Kylian. Als Daphne vaart, gaan Danique en Kylian naar hun vader, Joop. In 2012 ging het stel uit elkaar, maar de onderlinge relatie is goed. “Zonder hem was ik nergens; alles gaat in goed overleg.”
Danique: ‘Je kan niet even met haar praten, haar dingen vragen’
Wennen
Wennen dat mama weggaat, doet het echter nooit, vertelt dochter Danique. “Ik vind het niet echt leuk; ik mis mama altijd enorm. Je kan niet even met haar praten, haar dingen vragen.” Iets dat anders zo makkelijk gaat, zegt Kylian: “Dat maakt het gek: dat ze er gewoon niet is. Dat is waar ik altijd aan moet wennen als ze gaat.” Tijdens zomervakanties is dat het lastigst, vindt Danique. “Dan ben je vrij en valt het meer op. Als ze weg is en ik naar school moet, heb ik afleiding; dat helpt bij mij.”
Daphne probeert zoveel mogelijk rekening met ze te houden. “Zo heb ik ook bewust gewacht met varen tot ze wat ouder waren.” Kylian en Danique waren toen 6. Haar kinderen kunnen zich er niets van herinneren. Daphne wel: “Het was erg heftig; je hebt toch het gevoel dat je ze in de steek laat.”
Appen
Nu de tweeling wat ouder is, wordt vertrekken wat makkelijker. Vooral de smartphone biedt daarbij uitkomst. WhatsApp is favoriet, vertelt Danique: “Als ze weg is app ik mama iedere dag wel. Gewoon, om te zeggen hoe het gaat thuis. Of we hebben het over school.” Heel fijn, vindt Daphne: “Zo kunnen we toch praten. En ik blijf op de hoogte.”
‘Ik vind het niet echt leuk; ik mis mama altijd enorm’
Beetje mee op reis
Naast de tweeling is er nog iemand die Daphne moet missen: Remco. Anderhalf jaar geleden liep Daphne de 46-jarige marineman van de Logistieke Dienst Verzorging tegen het lijf. “Ik heb ook altijd veel gevaren, dus ik weet hoe het is”, vertelt Remco. Des te gekker was het dan ook toen Daphne in 2018 ging varen. “Vorig jaar was de eerste keer dat ik niet op het dek van het schip stond te zwaaien, maar op de kade”, glimlacht hij. Maar ook in die positie vond hij zijn rol. Hij werd voorzitter van het Thuisfrontcomité. “Ik was betrokken bij alle acties die we voor het personeel van het schip op touw zetten. Zo ben je toch een beetje met haar mee op reis.”
‘Je bent jezelf, een mens; het is voor mij een stuk vrijheid’
Familie, ook op het schip
Vaak hoort Daphne dat vrouwen niet willen varen vanwege de kinderen. Te moeilijk, klinkt het dan. “Maar voor mannen die thuis kinderen hebben is de situatie hetzelfde”, zegt Daphne. “De liefde van een vader of moeder is niet anders. Beiden hebben het lastig.” Over haar loopbaan: “Natuurlijk doe ik het voor mezelf. Het werken op het schip, in het buitenland: het is echt fantastisch. En het is goed voor mijn carrière. Daar hebben de kids ook baat bij, bijvoorbeeld financieel.”
De marine heeft haar een hoop gebracht. “Je komt er aan boord achter dat je niet alleen moeder bent. Je bent jezelf, een mens. Het is voor mij een stuk vrijheid.” Alhoewel… De eigen kinderen blijven weliswaar thuis, maar aan boord verandert ze in een ‘scheepsmama’. “Je wordt toch een beetje de moeder aan boord, voor de jongelui. Ze vragen je om raad als het om privézaken gaat. Bijvoorbeeld als ze het moeilijk hebben, omdat hun vriendin thuis zit. Je bent toch een familie, aan boord van het schip.”
Trots
Ook dit jaar is Daphne weer op zee te vinden. Eind maart vertrekt ze naar Engeland, in augustus naar de Verenigde Staten. Bijzondere trips, zegt Daphne: “Ik vind dit nog heel erg leuk. Zolang ik dit kan blijven doen, doe ik dat.” Het thuisfront is nu al voorbereid op Daphnes terugkomst. “Meestal hebben we een spandoek”, onthult Danique. Of zij en haar broer trots zijn op hun moeder? De tweeling knikt instemmend. Danique: “Omdat ze alles doet, thuis en voor haar werk.”
