Geen kaap te hoog voor marinematen

Team Boreas steunt Stichting Hulphond

Luitenant ter zee 1 (TD) René Zomerdijk en luitenant ter zee 2OC (TD) René David gingen de ultieme uitdaging aan: de Noordkaap Challenge. In 13 dagen reden zij richting de Noordkaap en weer terug. 7.200 kilometer verder, een flinke duit voor het goede doel rijker en met een nóg sterkere band blikken de mannen met Alle Hens terug op dit bijzondere avontuur. 

Welkom thuis team… Boreas?

“Dat is de Griekse god van de Noordenwind. Er is binnen de marine een ritueel dat wanneer een schip de poolcirkel passeert je toestemming moet vragen aan Boreas. Omdat wij onderweg die lijn zouden gaan passeren, leek ons dat wel een toepasselijke naam.”

“We hebben bij de denkbeeldige grens in ‘Santa Village’ uiteindelijk iemand zo gek gevonden om zich als Boreas te verkleden, met een oud laken om zich heen en 2 dweilen als pruik op zijn hoofd. Geweldig!”

‘Even’ in 12 dagen heen en weer naar de Noordkaap. Wiens idee was dat!?

“Schuldig. Een oud-collega had de tocht ooit een keer gereden; ik werd zo enthousiast van zijn verhalen dat ik het ook weleens wilde proberen. Over mijn tweede chauffeur hoefde ik niet lang na te denken…”

“Haha. Het enige probleem was dat ik nog nooit van die Noordkaap Challenge had gehoord! Maar het heeft me letterlijk een halve dag gekost om me erin te verdiepen en de knoop door te hakken. Natuurlijk wilde ik mee.”

Maar ja, dan begint al het geregel natuurlijk pas.

“Dat zeg je goed. Het begint al bij de basiskosten: inschrijfgeld, brandstof, overnachtingen, overtochten per ferry. Dan kom je al gauw op ruim € 4.000,- terecht. Voor een tripje van 12 dagen is dat vrij prijzig.”

“Op dat moment zijn we onze netwerken gaan aanschrijven, in de hoop genoeg mensen aan te trekken die ons wilden helpen.”

“Voor mij was het wel even wennen hoor, dat geleur om geld. Dat is hetzelfde als wanneer je met zijn vijven aan de bar staat en elkaar zit aan te kijken wie het volgende rondje moet gaan betalen. Zó ongemakkelijk.”

“In dit geval was het natuurlijk wel voor het goede doel. Dus daar moet je gewoon overheen stappen. Uiteindelijk is het middels sponsoren gelukt om onze eigen kosten te coveren en een mooi bedrag op te halen voor 2 goede doelen: Serious Request en Stichting Hulphond. Ons streven was zo’n € 5.000,-; dat werd in totaal € 7.600,-. Supermooi natuurlijk.”

Voormalig Commandant der Strijdkrachten Peter van Uhm is ambassadeur van Stichting Hulphond. Heeft dat een rol gespeeld in jullie keuze voor dit goede doel? 

“Zeker. We zijn toch marinemannen, militairen. Het leek ons mooi om een doel te kiezen dat zowel ons, alsook de defensieorganisatie nauw aan het hart ligt. En het is een goed doel dat niet zo voor de hand ligt.”

Terug naar de Noordkaap Challenge. Hoe was het?

“Het heeft mijn verwachtingen absoluut overtroffen. Niet eens zozeer het zien van het Noorderlicht of het bereiken van de Noordkaap, maar de reis in zijn geheel. 13 dagen lang met elkaar op een vierkante meter verblijven en leven. Eigenlijk 24/7.”

 “Ja, nu je het zegt. Als je niet met elkaar in de auto zat, dronk je wel samen een biertje of sliep je op dezelfde kamer.”

“Dat op zich was al een challenge. En die is goed gelukt!”

Heeft jullie marine-ervaring daaraan bijgedragen, denk je?

“Absoluut. Als marinemannen ben je wel gewend op een kleine ruimte met elkaar te werken en leven.”

“Zet je de willekeurige slager op de hoek en de timmerman bij elkaar voor zo’n periode, dan zal het vast lastiger worden. We hebben denk ik best wel wat voordeel gehad van onze militaire achtergrond.”

Met de auto naar de Noordkaap rijden klinkt nog vrij comfortabel. Kun je wel spreken van een challenge?

“Echt wel. De eerste dagen rijd je nog lekker over snelwegen, dat is allemaal niet zo spannend. Maar in Finland begint het toch wel serieus te worden. De sneeuwlaag wordt massiever tot er op een gegeven moment niet meer met pekel, maar met grind wordt gestrooid.”

“Onvoorstelbaar hoe weinig grip je dan hebt.”

“Tel daarbij op dat de dagen steeds korter worden. Tussen 11.00 uur en 14.00 uur schemert het een beetje, daarna is het weer pikdonker. Ondertussen rijd je continu over besneeuwde, gladde wegen.”

“Dat is wel intensief; om de anderhalf uur móet je dan gewoon van bestuurder wisselen.”

Als autogek denk ik eigenlijk alleen maar aan die arme Volvo. Hoe heeft ie zich gehouden?

“Goed! Toen ik ‘m kocht was mijn doel al om er een keer mee naar Scandinavië te rijden. Het is een XC70, cross country met vierwielaandrijving. Op papier zou het moeten kunnen. En dat klopte, gelukkig.”

“Moet je je voorstellen hè. Die auto is zijn alles. En daar moest ik dan de helft van de tijd in rijden…”

“Ach, dat is gewoon een stukje acceptatie. Natuurlijk is jouw rijstijl ‘anders’ dan die van mij. Maar daar ga ik me niet druk om maken.”

“Anders?” 

“Ja, jij houdt hem wel even 500 toeren hoger dan ik. Daar kan ik wat van zeggen, maar die auto kan dat prima hebben. En ík wilde met mijn Volvo die kant op.”

Het rijden klinkt al als een avontuur an sich. En dan hebben jullie onderweg ook nog wat gekke uitstapjes gemaakt hè?

“De uitdaging zat ‘m zowel in het rijden als in het uitvoeren van diverse challenges onderweg. Die mochten onze donateurs voor ons bedenken. Zo hebben we wak gedoken, de Noordkaap met een bordje van de lokale makelaar ‘te koop’ gezet, een poosje in onze onderbroek bij de Noordkaap gestaan en een vlag van het bedrijf van een maat van me gehesen op een kerkje onderweg.”

“Als je daar een paar honderd euro mee kunt inzamelen, doe je dat echt wel.”

Ik zie 2 paar stralende ogen tegenover me. Volgens mij hebben jullie het onwijs naar jullie zin gehad samen. Volgend jaar weer? 

“Zeker! Maar volgend jaar weer…?”

“Nou, ik denk niet meteen volgend jaar. Dat ligt niet aan de reis zelf, meer aan de voorbereiding die aardig wat tijd en energie kost. Maar ik sluit niet uit dat we in de toekomst samen weer eens zoiets ondernemen. Wellicht de Amsterdam-Dakar?”

“Ik ben erbij hoor.”

Hebben jullie nog tips voor collega’s die mee willen rijden? 

In koor: “Doen!”

 “Los van het feit dat het een mooi avontuur is, houd je ook een heel warm gevoel over aan geld inzamelen voor het goede doel. Dat is toch ook een beetje de sociale voorbeeldfunctie die we bij Defensie hebben; zet je in voor de maatschappij.”

“Je hebt bepaalde gebeurtenissen in je leven, vaarmomenten of wat dan ook, die je over 10, 20 jaar trots met je kleinkinderen deelt. En die voor altijd in je geheugen staan gegrift. Deze ervaring belandt zeker in dat lijstje.”