Orkest Koninklijke Luchtmacht slaat handen ineen met Postmen
Een ode aan de F-16, een stukje cabaret met fluitiste Marianne van Koolwijk en een knallende afsluiter met hiphopformatie Postmen. Het Orkest Koninklijke Luchtmacht (Orkest KLu) toonde tijdens de Nacht van de Militaire Muziek opnieuw het veelzijdige kunnen. Omdat het evenement tien jaar bestaat, was het Nationaal Militair Museum in Soesterberg dit keer twee avonden omgetoverd tot festivalterrein. Een leuke uitdaging dus voor chef-dirigent majoor Patrick Curfs die het programma voor het Orkest KLu samenstelde. “Wij zorgen er altijd voor dat onze muziek toegankelijk is.”
Tekst: Kirsten de Vries | Foto’s: Rob Gieling
Toegankelijk, actueel en buiten de eigen comfortzone. Het zijn de sleutelwoorden bij de twee succesvolle avonden voor majoor Patrick Curfs en het Orkest KLu. Actualiteit is er bij Goodbye F-16; de laatste toestellen worden dit jaar vervangen door de F-35. Maar ook Vergeten Oorlogsheldinnen met majoor-vlieger Jendy Jalving behandelt een actueel onderwerp. Ze vertelt tijdens de voorstelling over de rol van vrouwen binnen Defensie door de jaren heen. Toegankelijkheid is er bijvoorbeeld met een nummer uit de film Top Gun dat gebruikt wordt in het programma. Maar ook via acteur Frans Limburg die het verhaal vertelt van een gezin waarvan de vader op uitzending moet en hachelijke momenten meemaakt. Buiten de eigen comfortzone is het optreden met Postmen, tevens het sluitstuk van het evenement.
Verschillende stijlen
Tijdens de samenwerking met Postmen hebben de dirigent en frontman Remon Stotijn elkaar “wel een aantal keren diep in de ogen moeten kijken”. De stijlen van de hiphopformatie en het Orkest KLu liggen immers mijlenver uit elkaar. “Alsof je Nederlands en Chinees spreekt terwijl je allebei de andere taal niet kent. Dan kun je met oppervlakkig Engels wel een eind komen, maar op een gegeven moment wil je je gevoel uiten en dat wordt dan moeilijk.” Curfs noemt het werken met Postmen “een unieke klapper en artistiek verrijkend. We werken best vaak met andere artiesten, ook met muzikanten die normaliter niet in ons straatje passen. Wat betreft hiphop had ik al lang de wens om het eens te doen.”
Toch is de keuze voor hiphop een heel spannende, zo geeft de chef-dirigent zelf ook toe. “Vindt het publiek het wel leuk? Slaat het aan en zit de zaal wel vol? Had ik geen tunnelvisie in de voorbereiding? Het is net als dat je eten hebt gekookt voor gasten. Bij de eerste happen ga je zitten kijken: vinden zij het ook lekker? Maar het publiek dat hier naartoe komt, weet dat het een bonte mengeling van muziekstijlen krijgt voorgeschoteld. Daarvoor staan ze open, anders komen ze niet.”
‘Geslaagd is het voor mij als het publiek geïnspireerd naar huis gaat’
Lintje voor bedenker
Voor artistiek leider Ron Geurts was de Nacht van de Militaire Muziek dubbel feest. Behalve dat 'zijn' evenement 10 jaar bestaat, kreeg hij ook nog het Ereteken voor Verdienste in zilver. Een bijzonder moment voor de man die het evenement bedacht en oprichtte. “We zijn op twee manieren gegroeid de afgelopen tien jaar. Het is nu veel professioneler. In het begin hadden we geen tenten, geen backstage. Nu hebben we dat allemaal wel plus een artiesteningang en een tent met big bands. Maar we zijn ook inhoudelijk veranderd. Langzaamaan zijn we dieper in de thema’s gedoken. We denken veel na over wat het festival nodig heeft. Dat heeft ook met de tijdsgeest te maken.” Het thema van dit jaar is Makandra, wat in het Surinaams ‘samen’ of ‘met elkaar’ betekent. Zo geeft een band van de Militaire Kapel Suriname een optreden tijdens het evenement. “Ze hebben minder geld, maar ze hebben andere kwaliteiten. En dat vind ik heel waardevol. Het zijn echt artistiek ambassadeurs.”
Als het aan Geurts ligt, gaat het festival nog minstens tien jaar mee. En aan de bezoekersaantallen te zien, moet dat lukken. Ruim 3600 mensen komen in het jubileumweekeinde weekend naar Soesterberg. Het geheim? “Een goeie mix.” De artistiek leider maakt een vergelijking met eten. “Als je alleen maar friet verkoopt, krijg je niet iedereen mee. Dat is te eenzijdig. Er moet bijvoorbeeld ook pokebowl zijn. Geslaagd is het voor mij als het publiek met een vol hoofd en geïnspireerd naar huis gaat. Dat ze minstens een verhaal meenemen waarvan ze denken: ‘dat ga ik aan de buren vertellen’.”
‘De luchtmacht zit in het DNA van het orkest’
Zachte boodschap
De Nacht van de Militaire Muziek is voor Curfs sowieso een avond waarop alles kan. Het orkest, dat bijvoorbeeld wordt ingezet bij Dodenherdenking of een commandowisseling, heeft op een avond als deze de vrije hand, maar altijd met de luchtmacht in het achterhoofd. “De luchtmacht zit in het DNA van het orkest. Wij laten zien dat dit krijgsmachtdeel jong, vernieuwend en dynamisch is. Veel concerten van ons zijn op plekken waar onze vliegtuigen of helikopters overlast veroorzaken (relatieconcerten, red.). Wij moeten ervoor zorgen dat mensen begrip opbrengen voor wat de luchtmacht doet. Ik denk dat ze dat heel goed begrijpen. Muziek werkt verbindend en ik krijg er soms wel een kick van hoe we muziek kunnen inzetten om dat doel te bereiken. Wij brengen de boodschap niet keihard van ‘zie dat nou eens in’, maar wij zijn een zacht middel om iets over te brengen. Dan hoef je het niet heel expliciet te zeggen. Mensen voelen het wel.”
