Gezamenlijk schieten bij Chania

DGLC maakt stappen in Nederlands-Duitse samenwerking

Missile away! Die kreet – en de bijbehorende oorverdovende knal – klonk vele malen tijdens de live firing exercise van het Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando (DGLC) op Kreta. 2 weken oefende de Nederlandse eenheid met succes samen met het Duitse FlaRak Geschwader 1. Ze bewezen daarmee dat de procedures voor het afvuren van Patriot luchtafweerraketten prima op elkaar zijn afgestemd. Met het ‘diploma’ initial operational capable als beloning.

“Het is een volgende stap in de Nederlands-Duitse samenwerking tot een Bi-national Air & Missile Defense Task Torce (BAMDTF)”, zo oordeelt Plaatsvervangend Commandant DGLC overste Niels Vredegoor. Apollo, zoals het project heet, behelst veel meer dan samen raketten afvuren. Zo staan de oprichting van een gezamenlijke lucht- en raketverdedigingsschool en de mogelijke integratie van de Duitse eenheid SAM-Group 61 in het DGLC op het programma.

Verwaarloosd

Zo ver is het nog niet; de Duits-Nederlandse samenwerking moet naar een volgende fase worden getild, de full operational capability in 2018. In het oefenscenario op Kreta komen zowel vijandelijke vliegtuigen als ballistische raketten op de NATO Missile Firing Installation (NAMFI) afvliegen. Vooral het hoofdstuk air defence is door de missie in Turkije de  op de achtergrond geraakt. “Voor een groot aantal van onze mannen was het dus nieuw om op vliegtuigen te richten. In Turkije stonden we 2 jaar op één plek en keken louter naar inkomende raketten”, legt commandant fire unit 3 kapitein Jan-Willem uit. “Ook het verplaatsen van de eenheden was wel een tikje roestig geworden.”

Moreel

Een live firing exercise (LFE) is van groot belang voor de militairen van het DGLC. In 3 dagen gaan 32 Nederlandse en Duitse Patriots, plus nog heel wat Amerikaanse raketten de lucht in. “De Nederlandse exemplaren die wij afvuurden, zijn bijna over de houdbaarheidsdatum heen”, verklaart Vredegoor. “Als de veiligheid niet meer is gegarandeerd, moeten ze worden ontmanteld. Dat zouden dan juist extra kosten zijn.”
Het volgen van de juiste procedures van hoog tot laag is misschien nog wel te simuleren, een echt schot is ook heel belangrijk voor het moreel. “De laatste keer dat we dit deden, was in 2010”, herinnert korporaal Erik zich.

Knop

Bij ‘zijn’ fire unit 3 is het bij dageraad al een bedrijvigheid van jewelste. FU3 heeft de launchers op locatie ‘November’ gepositioneerd. Hoewel de bi-nationale samenwerking alleen in de ‘hogere sferen’ plaats heeft, zijn er al goede contacten met de Duitse buren. “Het begint met het herkennen van gezichten en daarna leer je elkaar kennen”, zegt kapitein Jory. “We begrijpen elkaar, al spreek je gebrekkig Duits.” “De culturen passen goed bij elkaar”, vult stafonderofficier adjudant Jeroen aan. “De systemen zijn op een aantal punten wel verschillend. Daarvoor zijn oefeningen als deze belangrijk, zodat iedereen op de juiste knop drukt.”

HAWK

Op het niveau van de vuurverdelingscentrale is de bemanning tijdens de LFE op Kreta compleet gemengd. Dat vraagt om heel duidelijke afspraken. “Sommige vaardigheden zijn we kwijt geraakt na de val van de muur”, zegt de ervaren majoor Bert. “Voor die tijd oefenden we de procedures elke dag, je moest binnen 20 minuten klaar staan met de HAWK (luchtverdedigingsraket voor middellange afstand, red.). Dat is door allerlei oorzaken wat in het gedrang gekomen. Nu moeten we door de hedendaagse dreigingen die automatismen weer opbouwen. Dat kost tijd, maar ze leren snel.” 

Kijk in onderstaande video hoe de live firing op Kreta eruit zag.

Tekst: Evert Brouwer
Foto’s: sergeant Hille Hillinga
Video: sergeanten Ruud Mol en Henry Westendorp
Montage: sergeant Henry Westendorp