Iedereen heeft zijn eigen uitrusting. Enig idee wat collega’s met zich meezeulen? Welke ‘gereedschappen’ voor hen onmisbaar zijn? Maandelijks vertelt een landmachter over de essentiële benodigdheden waarmee hij zijn opdrachten uitvoert. Ditmaal korporaal-1 Fred, pathfinder bij 11 Luchtmobiele Brigade.
Pathfinders vormen een cruciale schakel tussen grond en lucht voor nationale en internationale troepen. Reden: deze rode baretten zijn gespecialiseerd in het vinden, markeren en bemannen van landingsplaatsen voor parachutisten en helikopters. Daarnaast zetten ze geïmproviseerde vliegvelden op voor tactische transportvliegtuigen. Hieronder zes belangrijke tools van de pathfinder.
AN/PRC 117-F
VHF/UHF-radio waarmee de pathfinder óp line of sight kan zenden, maar ook beyond line of sight; met behulp van satellieten kan hij zowel spraak als data versturen. Pathfinders zitten voor de uitvoering van hun opdracht natuurlijk vaak ver voor eigen troepen. Ze maken onder meer rapportages van drop zones, landing zones of helicopter landing zones. Die formulieren, waar ze ook nog andere data en foto’s aan kunnen toevoegen, versturen ze via de AN/PRC 117-F ‘naar achteren’.
Steiner Airfield Beacon
Gebruikt de pathfinder om de runway te markeren, werkt op zes CR123 lithium batterijen en is op afstand aanstuurbaar. De lampenset werkt met verschillende patronen (flitsen, steady, infrarood; net waar de piloot om vraagt) en kleuren. Bijvoorbeeld blauw voor een apron (parkeerplaats voor vliegtuigen), geel voor een taxiway. De batterijduur is erg afhankelijk van het weer. In de vrieskou moeten de pathfinders na een uur alweer batterijen verwisselen.
Kestrel weerstation
Een handheld weerstation dat ook snipers gebruiken, dus met zowel een ballistische modus als een weermodus. De pathfinder meet er essentiële zaken mee, zoals de luchtdruk, waar de wind vandaan komt en hoe krachtig die wind is. Dat laatste is natuurlijk heel erg belangrijk om bijvoorbeeld te achterhalen wat het beste release point is voor parachutisten. Het is een klein maar heel belangrijk uitrustingsstuk. Heeft de ploeg die niet bij zich heeft het een probleem. Als de pathfinders geen juiste luchtdruk aan kunnen geven heeft een piloot niet heel veel vertrouwen in een goede landing.
R10
De pathfinder gebruikt de R10 (bestaande uit een basisstation en een mobiele zender-ontvanger) om op enkele centimeters nauwkeurig locaties te bepalen. Deze apparatuur is voornamelijk onmisbaar bij het vaststellen van de hellingsgraad in een runway. Deze hellingshoeken vastleggen is noodzakelijk voor het veilig inrichten van een vliegveld. Ligt het namelijk in een holling of extreme bolling kan dit problemen opleveren voor bijvoorbeeld de vleugels.
Raised Angle Marker
Onderdeel van de markeringsuitrusting. Basismarkering van een dropzone in vredesomgeving. Een feloranje driehoek met de punt in de gewenste vliegrichting van de kist, die op de plek staat waar de eerste para zou moeten landen. Aan de hand van die RAM is het makkelijk aanwijzingen geven aan een piloot. Een pathfinder zou bijvoorbeeld kunnen zeggen ‘kom honderd meter rechts van de RAM aanvliegen om in staat te zijn de para’s op de juiste plek af te zetten’.
Dynamic cone penetrometer
De enige echte DCP, bij de specialisten beter bekend als dynamic cone penetrometer. Door een gewicht van acht kilo op de achterkant van de DCP te laten vallen boort de cone voorop zich in de grond. Hoe diep hij komt in combinatie met het aantal slagen dat daar voor nodig is, levert informatie op waardoor de pathfinder de hardheid van de ondergrond kan berekenen. Hij zet het apparaat over de hele lengte van de baan in, de taxiway en de apron (parkeerplaats voor vliegtuigen, red.) zodat hij overal de hardheid van de grond weet. Het hangt van de opdracht en de homogeniteit van de ondergrond af, om hoeveel meter de DCP de grond in gaat.
Korporaal-1 Fred
Pathfinderpeloton
11 Luchtmobiele Brigade
“De complexiteit van de opdrachten die je als zeskoppige ploeg krijgt, maakt ons werk zeer uitdagend. We zijn de eerste eenheid in het gebied en daardoor een belangrijke speler. Als het bij ons fout gaat, kan vaak de opdracht niet doorgaan. Dat maakt het complex, leuk en spannend tegelijkertijd. Binnen ons peloton hebben we drie groepen van zes man. Iedere groep heeft een teamleader en plaatsvervanger. Daarnaast de spotter en de schutter en twee medics. Waarom ik ervoor gekozen heb om pathfinder te worden? Ik kwam er binnen een paar jaar in Schaarsbergen achter dat ik meer wilde dan me alleen specialiseren binnen de compagnie. Affiniteit met het parachutespringen had ik eigenlijk altijd al. De sfeer en de gedrevenheid binnen het peloton spraken me meteen aan.
Wennen was het zeker, want waar ik voor mijn eerste functies (schutter Panzerfaust en pionier) vooral bezig was met infanteriewerk, word je binnen het Pathfinderpeloton plotsklaps ondergedompeld in een 3D-wereld. Ineens moet je op hoog niveau acteren in samenwerking met helikopters, vliegtuigen en parachutistenwerk – we vallen niet voor niets onder de G3 Air. Het allermooiste vind ik het kameraadschap binnen de club. Je zit toch vier jaar op stoel, minimaal. De ploegcommandant soms zelf wel vijf of zes jaar. We zijn gewoon een grote vriendengroep.
Je bent er niet voor jezelf, je bent er om je peloton naar een hoger niveau te brengen en je wilt ervoor zorgen dat toekomstige pathfinders het nog beter hebben, dat de club steeds beter wordt. Als ik iets zou kunnen veranderen? Goede, en voldoende communicatiemiddelen zijn voor ons essentieel. Wat wij hebben is verouderd, sommige software wordt niet meer ondersteund. In het ergste geval liggen dan op enig moment de verbindingen eruit waardoor we bijvoorbeeld niet meer kunnen communiceren met kisten. Daar moet je niet aan denken natuurlijk.”
