Iedereen heeft zijn eigen uitrusting. Enig idee wat collega’s met zich meezeulen? Welke ‘gereedschappen’ voor hen onmisbaar zijn? Maandelijks vertelt een landmachter over de essentiële benodigdheden waarmee hij zijn opdrachten uitvoert. Ditmaal korporaal Jordy, plaatsvervangend stukscommandant van de Pantserhouwitser 2000NL.
Geen enkel ander wapen bij de landmacht presteert wat de PzH2000NL wél kan: vijand uitschakelen die zich vijftig kilometer verderop buiten schootsbereik waant. Dit 155mm-krombaangeschut schiet niet alleen ver, maar ook nog eens heel snel. Bij een fire mission is het geen uitzondering dat er binnen enkele minuten een dozijn granaten richting tegenstander gaat. In zo’n situatie speelt de munitiewerker een essentiële rol. We laten je zien wat hij zoal in z’n arsenaal heeft.
Korporaal Jordy
Plaatsvervangend stukscommandant
A-batterij, 41 Afdeling Veldartillerie, VuursteunCommando, Operationeel Ondersteuningscommando Land
“In onze houwitser zijn teamwork en concentratie ontzettend belangrijk. Werk je niet goed samen, dan gaat de snelheid eruit waardoor je de tegenstander tijd geeft te verplaatsen. En ben je niet scherp, kunnen er ongelukken gebeuren. Handelingen, zoals het plaatsen van granaat en kardoes, kennen een volgorde waarbij ik me absoluut geen fouten kan permitteren.
Ik voel wel een gezonde druk als die granaten eruit moeten. Je gaat dan meteen op ‘aan’, zeg maar. Dat gaat gepaard met een flinke stoot adrenaline. Wat echt een kick geeft, is een fire mission draaien en er in no time twaalf granaten uit hebben.
Bij onze batterij moet je vaak ineens aan het gas. Sta je voor je gevoel een eeuwigheid verdekt opgesteld in de bosrand, krijg je ineens een fire mission van vijftien bommen. En neem van mij aan dat die granaten zwaar zijn. Bij een storing moet je ze handmatig uit het magazijn halen, in gebogen houding. Daar komt zoveel kracht bij kijken dat zelfs onze sportinstructeur er in zijn programma rekening mee houdt. Hij zoekt work-outs die het beste aansluiten bij ons werk.
Gelukkig geeft dit werk heel veel voldoening en hebben we een geweldige kameraadschap binnen de eenheid. Als je iets dwarszit, thuis of privé, dan kun je dat altijd aan elkaar kwijt. Sommige collega’s zien elkaar niet alleen op de kazerne, maar ook na werktijd. Toevallig ben ik net met drie collega’s op wintersport geweest. Allemaal dezelfde mindset, overdag lekker rammen en ’s avond een biertje. ‘k Heb zo hard gelachen dat ik nog steeds zere buikspieren heb. Dat is toch goud?”