‘Veiligheid staat altijd voorop’

Modern schiethuis voor 13 Lichte Brigade

De Generaal Majoor De Ruyter van Steveninckkazerne is sinds kort de trotse eigenaar van een opmerkelijk complex. Waar de meeste nieuwe huizenbezitters compleet flippen als er in hun pand met scherp geschoten wordt, is dit op de Legerplaats Oirschot juist verplicht.

“Sterker nog, met losse flodders weiger ik je”, aldus beheerder adjudant Leo Janssens. “Alles aan deze baan klopt, te beginnen bij de rubberen muren die de kogels opvangen. Dan het lawaai: speciale panelen absorberen de knallen. De vloer? Bewerkt met een speciale antislipcoating. Drempels? Geel/zwart gemarkeerd zodat goed zichtbaar is dat er een opstap zit. Op de bovenverdieping, waar de baancommandant loopt, zitten meerdere stopknoppen. Druk je die in, klinkt er een alarm als een scheepshoorn en schieten alle lichten in het huis aan.”

Grof geschut

Al is het gebouw qua vierkante meters slechts een spikkeltje op de kazernekaart, het is een waardevolle aanwinst voor 17 Pantserinfanteriebataljon Garderegiment Fuseliers Prinses Irene en 42 Pantserinfanteriebataljon Limburgse Jagers – gasten zijn welkom, mits ze voldoen aan de opleidingseisen. Het pand telt 6 ruimtes met verschillende oppervlaktes en indelingen waarin met zowel de Colt als de Minimi geschoten mag worden (wellicht in de toekomst ook met de Glock, dat wordt momenteel onderzocht). Bepaalde deuren mogen worden geforceerd door gebruik te maken van een shotgun, doordat er vervangbare platen zijn gemonteerd. Daarnaast zitten er thermopeen ramen in het huis die gebreached mogen worden en trainen bij duisternis is ook een optie.

Goed zicht

Adjudant Leo Janssens: “De roosters waar je op staat als je boven de ruimtes loopt, zijn bij sommige andere schiethuizen dicht. Praktisch gezien ben je iemand daar dus even ‘kwijt’ op het moment dat hij eronder staat. Bij ons heb je dat probleem niet want wij hebben rasterwerk boven de doorgangen. En de onderste rand van de muren is bij ons uitneembaar. De kogels gaan dwars door het rubber, komen tegen een plaat aan en vallen naar beneden. Doordat je de onderste rand kunt verwijderen, kun je hier heel gemakkelijk kogels rapen.”

Huis nemen op thuisbasis

Korporaal Dave – Zware Wapen Peloton, C-cie, 17 Painfbat – zal een van de eersten zijn die straks het huis gaat nemen. Zijn eenheid heeft in Oirschot de meeste ervaring met dit kunstje. Wanneer de infanterist voor het eerst door het huis loopt, verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. “Ik ben echt blij dat we dit nu op onze thuisbasis hebben”, vertelt hij. “Scheelt weer verplaatsen richting de Harskamp. Ook ideaal is dat deze aan de bovenkant open is. Ik ben vorig jaar in Litouwen ook in een schiethuis geweest. Dat was echter een dichte loods. Na 2 uur trainen moest je daar echt ventileren.”

Gedegen opwerktraject

Wanneer Dave verwacht het schiethuis in te gaan? “Hopelijk zo snel mogelijk, maar mijn verwachting is over een paar maanden. Op de eerste plaats moet de coronacrisis voorbij zijn, omdat je heel kort op elkaar staat tijdens deze drills. Ten tweede ligt er natuurlijk een gedegen opwerktraject voordat je met je groep een schiethuis ingaat, van reflexschieten op de pistoolbaan tot bewegend vuren in combinatie met OVG-drill. Veiligheid staat sowieso altijd voorop. We breiden het dus telkens uit. Eerst met 2 man het huis in, dan met 4 en pas op het eind met de hele groep. Ik ben gefocust op 3 dingen: de veiligheid, het juist uitvoeren van de drill en het behalen van goede schietresultaten.”