05

Dit artikel hoort bij: Landmacht 02

Veronica op missie

Tekst KAP Jaap Wolting
Foto SM Gerben van Es | video: Veronica

Exclusieve inkijk in Mali

Voor de unieke, rauwe docuserie ‘Achter de linies: missie Mali’ volgde Veronica 7 Nederlandse Minusma-militairen tijdens hun spannende werk in het door extremistische rebellen geteisterde Sahelland. Ook de angst en het gemis van hun families in Nederland brengen de makers in beeld. Veronica zendt 31 maart de eerste aflevering uit. We spraken 2 hoofdrolspelers. Kunnen ze zich vinden in de eindmontage?

Sergeant-1 Jaimy | foto: Mike Wennekes

Sergeant-1 Jaimy, onderofficier verbindingen

“Ik wilde laten zien wat je als vrouw meemaakt als je de poort uitgaat. Dat is toch net even anders dan voor mannen. Neem nou privacy – ik gebruikte de wielkast van de Bushmaster als toilet. Daarnaast is de rol van de vrouw in Mali natuurlijk niet hetzelfde als thuis. Reden we een dorpje in, zorgde ik altijd dat mijn hoofd was bedekt.

Als de camera draaide terwijl ik gewoon aan het werk was, voelde dat voor mij heel normaal. Sommige interviews daarentegen waren minder gemakkelijk. Toen we in de tactical freeze (vanuit Nederland ingelaste operationele pauze, red.) zaten, heb ik me wel een beetje ingehouden. Kijk, wij zaten daar te wachten tot we weer verder konden. Weet je hoe frustrerend dat is? Natuurlijk liet ik doorschemeren dat ik baalde van de situatie, maar ik bracht dat genuanceerd, al wilde Veronica het liefst zoveel mogelijk emotie. Ik heb de bewuste aflevering al gezien en ik moet zeggen dat ze de gevoelens mooi in beeld hebben gebracht.

Wat me het meeste is bijgebleven, is een operatie met de Duitsers. Als enablers klikten we op enig moment aan bij onze oosterburen, in het zuidelijkste puntje van het gebied waar we in Mali opereerden. De manier waarop we werden opgevangen en de samenwerking die we hadden, was echt heel gaaf. Ik had zoiets nog nooit eerder meegemaakt. Werd ik ’s ochtends wakker, stond er een soldaat met een verse bak koffie. Schijnt normaal te zijn in het Duitse leger dat ze een onderofficier koffie komen brengen.

Ik heb de serie al teruggezien. Hij is nog mooier en persoonlijker geworden dan ik had verwacht. Vanuit zowel de militair als het thuisfront wordt de kijker echt een heel duidelijk beeld gegeven. Waarom iedereen moet kijken? Voor collega’s die al in Mali zijn geweest, is het herkenbaar. En ben je nog nooit op uitzending geweest, kun je zien hoe het zou kunnen zijn. ‘Achter de linies’ is geen reclamespotje, niet zoetsappig, maar oprecht.”

Check de teaser van de serie!

Sergeant-1 Ruben, AMV-er | foto: Mike Wennekes

Sergeant-1 Ruben, AMV-er

“Het leek me mooi en interessant om ze in Nederland te laten zien hoe het er in Mali aan toe gaat. Dat was ook dé reden dat ik meewerkte aan de serie. Helemaal aan het begin was het wel even wennen dat er regelmatig een team van Veronica aanklikte. Maar aan het eind van de rit hoorden ze er gewoon bij.

Ik ben AMV-er. In een paar maanden in Mali heb ik heel wat ellende voorbij zien komen. Ons mandaat laat niet toe dat je altijd doet wat je als AMV-er zou willen, dus dat is soms behoorlijk frustrerend. Je kunt niet zomaar starten met een behandeling, wetende dat je snel weer vertrekt en niet de zorg kunt geven die eigenlijk echt nodig is.

In de serie, die een goed en duidelijk beeld geeft van de missie in Mali, zie je gewoon echt wat er daar in dat Afrikaanse land gebeurt. En ook alle rangen hè, van korporaal tot overste. Het is gewoon de werkelijkheid – en die is niet altijd mooi. Hoe dan ook, de serie geeft een aardig inkijkje in hoe 11 Luchtmobiele Brigade te werk gaat voor Minusma.

Mijn vrouw was er eerst niet zo happig op om mee te werken. Laten we eerlijk zijn: het is ook wel even wennen als zo’n vierkoppig camerateam ineens in je huiskamer staat. Toch zijn we er gewoon voor gegaan. Het is natuurlijk ook prachtig dat je deze unieke beelden later nog eens terug kunt zien met de kinderen.

Wat ik vooral zo bijzonder vond, waren de uitspraken van mijn kroost in Nederland toen ik in Mali zat. Dat had ik duizenden kilometers verderop uiteraard niet meegekregen. Alles wat ze zeiden, zag ik op enig moment ineens op televisie terug. Heel apart.”