Tekst Jack Oosthoek
Foto SM Gerben van Es
45 Pantserinfanteriebataljon strijdt in Koude Oorlog-scenario
“Het ging allemaal snel, misschien iets te snel”, constateert sergeant Joey Steel. “Wij moeten terrein innemen, wat is mislukt. Jammer, maar toch is het spel goed gespeeld.” Steel is commandant van een CV90 die samen met 4 andere pantserrupsen in de oefening Peacock Supremacy het verdedigend gevecht traint. Decor is het oefenterrein Klietz in de voormalige Deutsche Demokratische Republik (DDR). De Koude Oorlog lijkt te herleven.
Door de verslechterde verhouding tussen de NAVO en Rusland is Peacock Supremacy geen overbodige luxe. Mocht Rusland het NAVO-grondgebied binnen willen dringen, dan moet ‘het 45e'’ uit Havelte meehelpen om dat te stoppen. Sinds 1 januari behoort het bataljon tot de Very High Readiness Joint Task Force (VJTF), de NAVO-flitsmacht die bij calamiteiten als een soort brandweer uitrukt. De VJTF, onderdeel van de NATO Response Force, is op dit moment binnen 45 dagen inzetbaar. Met ingang van 1 januari 2019 wordt dat 5. Volgens planner Operatiën van 45 Painfbat, kapitein John van den Bosch, moet er echter veel water door de Rijn stromen, wil de VJTF uitrukken. “De wereld moet in brand staan.”
Nieuw leven
Geplaagd door een Siberisch koude wind haalt het bataljon in Klietz (en later in de aansluitende oefening op Guz Altmark) veel uit de kast om klaar te zijn voor de VJTF. Van den Bosch: “De kans groeit dat het CLAS in de toekomst met strijdende partijen te maken krijgt die conventioneel optreden. Denk aan de Oekraïne, de Krim, ISIS, de strijd in Syrië. Het verdedigend optreden is door de vredesacties echter op de achtergrond geraakt. In Peacock Supremacy blazen we dit nieuw leven in. We zetten CV90’s in, tanks, genie, vragen vuursteun aan. We leveren gevechten rond waterwegen, verdedigen die, steken ze zo nodig over en verplaatsen massaal.”
Vrouwen en kinderen eerst dus. Tijdens de aanval met de 4 CV90’s leggen er 3 al snel het loodje door toedoen van het schietsimulatiesysteem Mobile Combat Training Center (MCTC). ”Het aannemen van de formatie liep goed, het rijden ook. Maar de afspraken over wat we precies doen, wanneer en hoe snel, kunnen nog beter”, analyseert Steel. “Toch”, vult sergeant en voertuigcommandant Paul Tierie aan, “bereiden we ons zo goed voor op de VJTF, al blijft het personeelstekort een ding. Dat kun je niet hebben wanneer alles om teamwork draait.”
‘Neemt een commandant een beslissing, is het einde discussie’
Steeds meer kleur
In Peacock Supremacy trekt 45 Painfbat op met de tanks van 414 Panzerbatallion uit Bergen-Hohne waarmee het een Patenschaft (samenwerkingsverband) heeft. Adjudant Jos Jansen, stafonderofficier Operatiën, vindt het jammer dat het CLAS het na de bezuinigingen zonder deze pantsers moet doen. “Ze horen er gewoon bij.” De samenwerking met de Duitsers, die op dit moment eveneens onder de VJTF vallen, krijgt steeds meer kleur, ondanks vanzelfsprekende (cultuur)verschillen. Zo weegt bij de Duitsers hiërarchie veel zwaarder dan in Nederland. “Neemt een commandant een beslissing, dan is het einde discussie. In Nederland komt die juist op gang, doordat iedereen meedenkt. Toch is er wederzijds steeds meer respect en waardering, wat nuttige connecties oplevert”, zegt Van den Bosch.
Zoals met ritmeester Sabrina Röper, voertuigcommandant van een Leopard 2A6. Wat haar betreft, nemen beide partijen ‘het beste van elkaar over’. Sportleraren die een inbreng hebben in jullie compagnieën? Moet Duitsland ook doen, vindt ze. ‘Tankers’ die, zoals de Nederlanders, eigenhandig kleine reparaties uitvoeren? Ook dat ziet Röper wel zitten. “Ik hoop dat de samenwerking verder groeit. We kunnen in dezelfde missie terecht komen.”
Schade ingehaald
Hopelijk verschijnen de tanks dan sneller op het toneel dan in Peacock Supremacy. Om onduidelijke reden bleven ze in eerste instantie aan de zijlijn. Later, op het oefenterrein Guz Altmark, werd de ‘schade’ ingehaald. Ende gut, alles gut.