Mazar-e-Sharif, Afghanistan

“Als het aan mij had gelegen was ik al in 2009 naar Afghanistan gegaan om mee te draaien in een Provincial Reconstruction Team. Maar dat ging helaas niet door, tot ik een tijd geleden werd gebeld door mijn chef: ik was alsnog aan de beurt om naar Afghanistan te gaan. Maar mijn thuissituatie is inmiddels wel veranderd: ik heb een gezin met 3 kinderen. Dat maakt het moeilijker om lange tijd weg te gaan, maar gelukkig hebben mijn vrouw en ik het thuis goed kunnen regelen. Ik ben blij dat ik alsnog de kans krijg, want een defensiecarrière zonder uitzending is niet compleet.

Links: Dutch Mountain is de komende maanden mijn ‘thuis’. Rechts: Samen met 3 KMar-collega’s adviseren we de Afghaanse politie.

Ik zit sinds eind oktober met 3 Nederlandse collega’s in Mazar-e-Sharif. We werken in een multinationaal politie-adviesteam. Onze hoofdtaak is de Afghaanse politie beter maken, zodat ze op den duur op eigen benen kunnen staan. Samen met een Zweedse collega focus ik op intelligence en opsporing. Hier heb ik veel affiniteit mee, omdat ik in Nederland binnen de opsporing werk. Dus kan ik veel kennis delen met de Afghaanse politiecommandanten die ik train. Zo begeleid ik een luitenant-kolonel. Dat is een slimme vent, opgeleid aan de politieacademie van Kabul en hoofd van een anti-corruptie-eenheid. Met zijn mannen onderzoekt hij bijvoorbeeld ambtenaren die geld verduisteren.

Links: Vlak voor vertrek naar een adviesgesprek. Rechts: En ja, soms is het goed koud in Mazar.

We adviseren 8 politiechefs in de provincies Balkh en Kunduz. Wekelijks ga ik 3 tot 5 keer de poort uit om deze mannen te spreken. Tijdens zo’n bezoek krijg ik een peloton force protection en medische ondersteuning mee. Het blijft Afghanistan, dus is er een verhoogd risico. Al heb ik me nog niet onveilig gevoeld.

Met mijn collega’s organiseer ik gps-trainingen om de intelligencetak van de politie te verbeteren en geven we workshops over hoe je met geheime bronnen werkt. Verder geven we de zogeheten Criminal Investigation Department-cursus, hierbij besteden we aandacht aan de plaats delict en het opstellen van een proces-verbaal. Tot slot adviseer ik bij de implementatie van operationele informatiesystemen.

Links: Even goed mijn aandacht bij de correcte wapenhandelingen houden. Rechts: Sommige locaties bezoek ik met de helikopter.

Het zou mooi zijn als we in 6,5 maand uitzending op al deze punten vooruitgang boeken. Ik hou ervan om hoog te mikken, maar dat is in Afghanistan misschien wat te ambitieus. Er valt nog veel werk te verrichten om de Afghaanse politie echt op eigen benen te laten staan.

Het is vreemd om tijdens de feestdagen niet thuis te zijn. In het slaapchalet, dat ik deel met collega Richard, hebben we een kerstboompje gezet. Compleet met ballen en lichtjes. Het is misschien niet veel, maar geeft toch wat sfeer. Op deze speciale dagen mis ik vrouw en kinderen natuurlijk extra. Ik mis niet alleen Sinterklaas en kerst, maar ook de verjaardagen van al mijn kinderen. Gelukkig kunnen we goed contact houden via Facetime. Het scheelt dat ze me dan kunnen zien, dat is wel het mooie van de huidige technologie. Mijn vrouw draait natuurlijk de zwaarste missie, zij houdt in haar eentje een gezin draaiende. Maar er is hulp van ouders, schoonouders, familie en vrienden. Dat vind ik een fijne gedachte.”

Kapitein Jochem
Adviseur intelligence en opsporing
Train Advise Assist Command – North (TAAC-N)