07

Dit artikel hoort bij: Defensiekrant 09

Wintertraining actueler dan ooit

Tekst Luitenant ter zee der 2e klasse oudste categorie Joost Margés
Foto Cees Baardman en Korps Mariniers

Mariniers trainen nu écht voor verdediging Noordkaap

Vele jaren werd het vooral gezien als een manier om te werken aan algemene mentale en lichamelijke hardheid: de ‘Joint Arctic Training’ (JAT) alias de wintertraining van het Korps Mariniers. ‘Kun je hier overleven, verplaatsen en vechten, dan kun je het overal.’ Toch zocht de illustere Whiskey Compagnie, ooit als eerste in de jaren zeventig, niet hiervoor sneeuw en ijs op boven de poolcirkel. Dat was namelijk om voorbereid te zijn op de verdediging van de Noordkaap, mocht de Russische Beer onverhoopt die route kiezen. Een link tussen de huidige wintertraining en de actualiteit is snel gelegd.

Nu de Russische strijdkrachten Oekraïne zijn binnengevallen, dringt zich een aantal vragen op. Hoe lang houdt dat land nog stand? En heeft Rusland nog vervolgplannen? Logisch dus dat ook Noord- en Oost-Europese NAVO-leden zich zorgen maken om de toenemende Russische agressie. Daarom werkt het bondgenootschap verder aan de afschrikking van Rusland en geruststelling van de landen in kwestie. Juist ook door in het hoge noorden te oefenen en te opereren.

Motivatie snel gevonden

Met het geopolitieke plaatje in het achterhoofd, was de motivatie voor een succesvolle wintertraining snel gevonden, zowel door de jonge novices als de meer ervaren mariniers. Leven, verplaatsen en kunnen vechten in de ijzige kou boven de poolcirkel staan ook bij de versie van 2022 centraal. En dat alles onder toeziend oog van de Noren die zich rijk prijzen met de trouwe bondgenoten uit het land van waterkou en windmolens.

In aanloop naar de eindoefening, over een paar weken, en de aansluitende grootschalige (amfibische) oefening Cold Response, lopen de mariniers zich alvast ‘warm’ met training op individueel en groepsniveau. Een impressie:

De ‘assault engineers’ creëren een gat in de dikke ijslaag voor de zogenoemde ‘breaking drill’: met bepakking en al langlauf je het wak in en komt er op eigen kracht mét bagage weer uit. Een soort nieuwjaarsduik, maar dan met een onmetelijke 'chillfactor'. Het lichaam krijgt een geweldige opdoffer, hyperventilatie ligt op de loer. Eenmaal op het droge rollen de mariniers door de sneeuw om zoveel mogelijk water in de natte kleding kwijt te raken. Aansluitend is het zaak om snel droge kleding aan te trekken.
Mariniers hebben succesvol een infiltratie in vijandelijk gebied uitgevoerd. Ze hebben een ‘patrol harbor’ met wachtposten ingericht en een ‘Extreme Cold Weather Tent’ opgezet als onderkomen. Tijd voor verkenningspatrouilles.
Kun je geen tent opzetten, dan biedt de natuur zelf uitkomst. Je graaft een gang en een ruime uitsparing links en rechts en je hebt een ‘snowhole’, waarin je met maximaal 6 man kunt slapen. Niet allemaal tegelijk, want 1 houdt de wacht, met een schuin oog naar de kaars. Gaat die spontaan uit, dan is het zaak om ASAP het onderkomen te verlaten, want dan raakt de zuurstof op.
De manier om je in het Noord-Noorse landschap te verplaatsen, als je geen rupsvoertuig of sneeuwscooter hebt, is per ski of langlauflat. Niet voor niets heet het begin van de JAT de ‘Novice Ski & Survival Course’, want de mannen krijgen ook daadwerkelijk skiles. Een mooie secundaire arbeidsvoorwaarde, toch? De slee die op een van de foto’s wordt meegevoerd is de zogenoemde ‘pulk’. Deze stelt je in staat om met minder inspanning extra veel uitrusting, tenten, voedsel, brandstof en munitie mee te nemen over sneeuw en ijs.
Tijdens de JAT worden uiteraard ook de schietvaardigheid getraind. Dit doen de mariniers tijdens de zogenoemde ‘Live Firing Exercise’. Dat gebeurt met de persoonlijke Colt, het snipergeweer of de MAG (vanaf de Viking Bandvagn S10, een amfibisch en gepantserd rupsvoertuig).
De eenheden van de ‘Surface Assault and Training Group’ (SATG) zijn voor de JAT neergestreken in de voormalige marinebasis Olavsvern. Deze is tijdens de vorige Koude Oorlog ingericht in een natuurlijke grot. Vanuit deze ‘Forward Operating Base’ ondersteunt de SATG de mariniers op het land met hun snelle FRISC’s en landingsvaartuigen van het type LCVP.
x
Aandacht voor een van de vele wijze lessen die er te leren zijn rond overleven, verplaatsen en vechten in het Arctische gebied.