Tekst Evert Brouwer
Foto Sergeant Jasper Verolme
Marine biedt uitdagend perspectief
De fysieke uitdaging, het avontuur met wereldreizen over zee naar verre havens. Adelborsten Charlotte Roelofs (19), Noah Bloksma en Daniëlle Roos (beiden 25) kennen over het algemeen dezelfde motivatie om te kiezen voor een studie aan het Koninklijk Instituut voor de Marine (KIM) in Den Helder.
‘De marine biedt meer kansen dan bij een gewone baan’
Het razend enthousiaste trio maakte vorige week vrijdag deel uit van 120 nieuwe adelborsten die de Maritieme Introductie Periode (MIP) hebben afgesloten. Het echte studeren en leren begint nu. Waarom het KIM en de marine? En hoe ziet deze jongste generatie militairen de toekomst?
‘Een abonnement op de sportschool is niet nodig’
De lessen zijn net afgelopen en het is na het gesprek rennen naar de eetzaal. Het programma van een adelborst zit bomvol deze weken. De installatie zit er dan net op, over twee maanden moeten de jonge studenten het KIM hebben verbouwd voor een andere traditie: de Assaut. Dat is een driedaags gala op het KIM, ooit in 1871 begonnen als een schermwedstrijd.
Noah Bloksma – HBO Commerciële Economie in Nijmegen - en Daniëlle Roos – Maritieme Techniek in Delft - hebben beiden al een opleiding en de bijbehorende studentenvereniging in hun rugzak. Voor Charlotte Roelofs (19) is het allemaal nieuw. Wat de marine betreft heeft ze dan wel weer een kleine voorsprong. “Ik heb toen ik 15 was meegedaan aan een snuffelstage bij de KM. Studeren mét praktijk, actief zijn; dat trok me enorm aan. Ik heb bovendien wel iets met water, want ik doe aan wedstrijdzwemmen en zeil graag”, aldus de Almeerse.
Logistiek
Maar waarom juist naar het KIM? Daniëlle: “Ik ken een aantal werkstudenten bij Defensie en hun verhalen trokken me. Ik wil werk met een betekenis en dan is de relatie snel gelegd.” Noah is vooral geïnteresseerd hoe de logistieke processen lopen binnen een grote organisatie. “De logistieke dienst binnen de marine biedt bovendien veel meer verschillende werkzaamheden dan een ‘gewone baan’ met mijn studie. Dat was voor mij namelijk een van de voornaamste redenen om te solliciteren.”
En Charlotte wil ook al geen ‘gewone’ studie, maar tegelijk fysiek worden uitgedaagd. “Ik hoef met de studie aan het KIM in ieder geval geen apart abonnement op een sportschool te nemen.”
Sport is een gemene deler. Want ook de twee meter lange Noah (rugby in Nijmegen) en Daniëlle (roeien in Delft) laten zich graag fysiek uitdagen. Ook best opmerkelijk in marinekringen: de families Roelofs, Roos en Bloksma hebben in het geheel geen militaire traditie. Leverde dat geen commentaar op in huiselijke- en vriendenkring? Charlotte, die tot haar aantreden op 23 augustus nog thuis woonde: “Mijn ouders reageerden heel enthousiast, maar vroegen wel: ‘weet je het zeker?’. Ze zien deze studie als een mooie kans en een prima uitdaging voor me. Het is wel wennen voor ze nu ik minder thuis ben. Maar ze waren wat trots toen ik vorige week na de Maritieme Introductie Periode (MIP) binnen kwam.”
Lehmkuhl
Dat prettige gevoel hadden Noah en Daniëlle ook al met hun achterban. “Er was een gevoel van trots, zowel bij ons als het thuisfront”, zeggen ze. Deze traditie mag wat het drietal adelborsten betreft dus zeker niet verloren gaan. “Je voelt je geweldig na de installatiemars, in je baadje door de straten van Den Helder en dan het terrein van het KIM op waar iedereen staat te wachten”, merkt Charlotte op.
Mijn ouders vroegen wel: ‘weet je het zeker’
Ze staan nog maar aan het begin, maar er is al een wereld voor de adelborsten open gegaan. Die mag zich tijdens en na de studie nog wel wat verder verbreden. “We hebben al een geweldige introductie achter de rug. We hebben gezeild met het Noorse opleidingsschip Statsraad Lehmkuhl naar Cadiz en Madeira. Top”, vindt Noah. Hij hoopt na zijn studie op een plaatsing in het buitenland, waar Daniëlle met haar studie richting Technische Dienst aan boord van een schip zal gaan. Voor Charlotte wenkt de Zeedienst. Is een leven bij de marine dan nog wel van deze tijd, waarin jongeren steeds nieuwe uitdagingen zoeken? Noah: “Dat kán juist bij de marine. Zeker de logistieke dienst is zó divers. Je kunt elke drie jaar van functie veranderen. Na het varen weer een walplaatsing en dan, als je wilt, weer weg.”
Schoenen
Vooralsnog zijn de adelborsten ambassadeurs voor de marine in het algemeen en voor het KIM in het bijzonder. “Mijn zusje en ook vrienden zijn door mijn verhalen geïnteresseerd”, vertelt Charlotte. “Ik merk duidelijk dat er buiten Defensie een vertekend beeld bestaat van deze studie en de marine.” Maar is er dan niets negatiefs te melden? “Jawel hoor, die platte schoenen!”, roept ze meteen. “Die zijn echt vreselijk.” En weg moet ze, want in de avond wacht ook onderwijs: “Dansles, voor de Assaut in december”, meldt Charlotte. “Ja, op die rotte platte schoenen.”
'Die platte schoenen zijn echt vreselijk'
Mars door de stelling
De nieuwe lichting aspirant-adelborsten op het Koninklijk Instituut voor de Marine (KIM) trad 23 augustus aan. Na afronding van de Maritieme Introductie Periode (MIP) zijn zij op vrijdag 8 oktober geïnstalleerd op het KIM.
In de afgelopen periode stonden de aspirant-adelborsten voor mentale en fysieke uitdagingen. De MIP vormt het eerste deel van de vormingsleerlijn van het KIM. Er wordt gekeken naar competenties als besluitvaardigheid, samenwerken, communicatie, stressbestendigheid en verantwoordelijkheidsbesef. Leiderschap is de rode draad in de opleiding. Van de aspirant-officieren voor de Koninklijke Marine wordt verwacht dat zij uiteindelijk kunnen leiden, begeleiden, ondersteunen en delegeren.
De installatie van de 120 nieuwe adelborsten wordt traditioneel afgesloten met een defilé en de zogeheten mars door de stelling (Den Helder), onder muzikale begeleiding van de Tamboers en Pijpers van het Korps Mariniers en de Marinierskapel van de Koninklijke Marine. Het Koninklijk Instituut voor de Marine verzorgt de initiële opleiding voor marineofficieren en is onderdeel van de Nederlandse Defensie Academie. De wapenspreuk van het KIM luidt ‘sumus et fore speramus’, Latijn voor ‘wij zijn en hopen te worden’.
