Tekst André Twigt
Foto sergeant Sjoerd Hilckmann
Per legervoertuig naar je laatste rustplaats
Overleden Libanonveteranen en eventueel andere beroepsmilitairen met historische landmachtvoertuigen naar een laatste rustplaats vervoeren. Een groep vrienden uit Beverwijk oogst hiermee succes. De mannen doen het belangeloos en in stijl. Niet zo gek dat ze aan animo geen gebrek hebben.
Het verhaal begint niet zo lang geleden met een stervende Libanonveteraan. Zijn wens was om zijn allerlaatste rit in een wit VN-voertuig uit de jaren 80 te maken. “Toen we daarvan hoorden, hoefden we niet lang na te denken”, begint initiatiefnemer Peter Broek. Het verzoek bleek aan de juiste personen gericht. Want de leden van de groep hebben het hart op de juiste plaats. Daarbij beschikken Peter en zijn vriend Nico Bleijendaal beiden over een YA-126. Voertuigen in precies dezelfde uitvoering als tijdens de vredesmissie in Libanon. Vanwege de hoogte van de laadbak zijn deze 1-tonners uitermate geschikt om een lijkkist te vervoeren. “We hadden er nooit zo bij stilgestaan dat we met onze auto’s ook iemand de laatste eer kunnen bewijzen. Ten slotte zijn we van origine niets meer dan een groepje Libanonveteranen, tevens liefhebbers van historische landmachtvoertuigen.”
Zorgvuldigheid
In totaal rukte de groep 4 keer uit. Een verzoek van een Libanon-veteraan uit Dalfsen ligt op de plank. Een paar weken geleden waren Peter en Nico present in Venray. Hier ondersteunden ze de begrafenis van een eveneens overleden Libanon-veteraan.
Peter benadrukt dat ze iedere uitvaart met grote zorgvuldigheid en inachtneming van de coronaregels uitvoeren. Zodra de kist door de begrafenisondernemer bij de ‘126’ is afgeleverd, zetten Peter en Nico deze vast met twee spanbanden. Voor de gelegenheid zijn beide heren gekleed in ‘oud groen’ en dragen ze de blauwe baret en het bijpassende erekoord. Om het geheel nog meer cachet te geven, rijdt de witte Nekaf jeep van Peter mee als escorte.
Een vergoeding in de brandstofkosten is welkom, maar niet verplicht
Belangeloos
Peter vertelt dat hun dienstverlening belangeloos is. Een vergoeding in de brandstofkosten is welkom, maar niet verplicht. Hij benadrukt dat de vriendengroep lang niet op ieder verzoek om bijstand zal kunnen ingaan, aangezien Peter en Nico fulltime werken. “Kunnen we niet, dan is er wellicht iemand anders beschikbaar om het voertuig te besturen. In ieder geval nemen we ieder verzoek serieus. Verder zijn we blij dat we onze hobby op deze manier hebben kunnen verbreden. Het geeft ons veel voldoening.”