Op bivak zoals pa of ma

Van kinderen wiens vader of moeder op missie is, wordt behoorlijk wat gevraagd. Want zonder steun van het thuisfront geen missie, weet de defensieorganisatie maar al te goed. Daarom werden ruim 100 kinderen tussen de 8 en 15 jaar van militairen in het zonnetje gezet om te te bedanken. Tijdens de jaarlijkse 'jeugdbivak' op de Oranjekazerne in Schaarsbergen namen de kids een kijkje in het werk van hun ouder(s). 

Bekijk hieronder het fotoverslag. 

Tijdens het ochtendgloren hebben de kinderen moeite uit hun warme slaapzakken te kruipen, maar het is tijd voor appèl. “We hebben het heel koud gehad vannacht”, vertelt Luca (10). Maar vast niet zo koud als zijn vader in Litouwen. Luca moest 6 maanden zijn befaamde tosti’s missen. “Ik kon 1 keer per week met ‘m bellen. We waren heel blij toen hij terug was.” Voor de tent van Luca staat iedereen netjes in de houding, maar 2 ‘pelotonsgenoten’ missen. Die zijn aan het spelen tussen de bomen verderop. "Op de grond, in de voorligsteun!" roept de groepscommandant als ze aan komen rennen. Gelukkig zijn de andere kinderen zo collegiaal om zich ook op te drukken. Met het groepsgevoel zit het wel goed.

Nog maar net wakker en direct een echte generaal aan je bed. Commandant van de luchtmacht luitenant-generaal Dennis Luyt en zijn echtgenote bezoeken de bivak op zaterdag. Hij vertelt: “We beseffen dat een uitzending behoorlijke impact heeft op het thuisfront. Hier brengen de kinderen tijd door met gelijkgestemden, dan is het makkelijker om emoties te delen. De ‘buitenwereld’ denkt toch vaak: ‘op missie gaan? Daar kies je toch zelf voor? Nu is het vooral belangrijk dat de kids een gaaf weekend hebben.”

In 10 groene boogtenten maken de kinderen hun veldbedjes netjes op. In tent 3 schuift Yasmin (10) haar loodzware camouflagetas onder haar bedje. "Van mama geleend. Die is nu thuis dus zij heeft ‘m niet nodig. Papa is 3 maanden in Litouwen. Ik mis 'm een beetje, eigenlijk ben ik het wel gewend. Wat hij daar doet weet ik niet precies, maar het is wel heel stoer." Stoer inderdaad, maar niet zo stoer als wat hun thuisfront ondertussen doet, vindt organisator luchtmachtadjudant John Hamstra. “Maandenlang bestaat het contact uit videobellen, appjes en gestuurde tekeningen of brieven. Een partner moet het maandenlang alleen rooien. Ga er maar aan staan.” 

Het Airborne Museum in Oosterbeek gaat ’s avonds speciaal open om de kinderen rond te leiden door fictief oorlogsgebied. "Wow, een heel museum voor onszelf", schreeuwt Luca (10). Ze wanen zich in Arnhem tijdens Operatie Market Garden; de grootste luchtlandingsoperatie uit de Nederlandse geschiedenis. Kinderen die dat te spannend vinden, trekken zich terug in de andere vertrekken met foto’s en video’s uit 1944. 'Deze kinderen draaien hun eigen missie', staat er achterop hun T-shirtjes. “Ze zitten allemaal in hetzelfde schuitje, maar volgens mij praten ze er niet veel over. Er wordt vooral plezier gemaakt”, vertelt Carlijn de Vis van de Defensie Organisatie Thuisfront. “Toch hebben ze steun aan elkaar. Deze kinderen begrijpen elkaars gemis beter dan bijvoorbeeld klasgenootjes.” 

Vergeleken met levens redden tijdens zelfhulp en kameradenhulp, schieten in de klein kaliber simulator en militaire zelfverdediging is exercitie misschien wat saai. Strak in de houding de bevelen van de groepscommandant opvolgen vereist opperste concentratie. "LINKS….OM! RECHTS….OM!" Wesley (7) kijkt dromerig naar de boomtoppen. Al gauw staan alle gezichtjes een andere kant op. “Mijn vader is er denk ik wel goed in. Hij is nu in Bamako. Ik kan Mali aanwijzen op de kaart, het is vierkant. Het allermeest mis ik zijn stem. We appen veel, videobellen kan niet zo vaak. Hij is waarschijnlijk vlak voor kerst thuis. Dan neem ik hem mee tijdens het kerstonbijt op school. Maar misschien is hij er pas volgend jaar. Dat weten we niet zeker.” 

Misschien is het de vermoeidheid na een intensief weekend, misschien is het de militaire vorming. Strak in de pas lopen de kinderen na een pittige mars achter de Dutch Military Pipes & Drums Falcon Guards aan. Onder begeleiding van vrolijke noten, marsen de koters langs hun trotse ouders richting de eindstreep. “Die zullen goed slapen vanavond”, merkt De Vis van de thuisfrontorganisatie op. Zij organiseren ook Missie Max en We@home. “De jeugdbivak is het 3e grote evenement voor het thuisfront. Zonder collega’s en vrijwilligers is het organiseren van zulke evenementen onmogelijk.”