‘Geëindigd waar we thuishoren’

Chaam gaststad voor Militair Wereldkampioenschap wielrennen

Inwoners van Chaam die ranke renners uit het verre Burkina Faso een bezienswaardigheid vinden en selfies met ze maken. Lastig benaderbare Russen die de ploegentijdrit met raketsnelheid winnen. De Arabieren, die toch niet komen. En natuurlijk de best wel goede Nederlandse prestaties. Het Militair Wereldkampioenschap wielrennen (MWK) in het Noord-Brabantse dorp kan als geslaagd de boeken in.

Aan het evenement, dat voor de 31e keer werd gehouden, deden 77 coureurs uit 12 landen mee. Venezuela en Saoedi-Arabië schitterden door afwezigheid. De laatste zegde niet eens af. “Respectloos”, oordeelt hoofd WK-organisatie luitenant-kolonel Ard Vermeulen. “Ik neem aan dat de secretaris-generaal van de internationale militaire sportorganisatie Conseil Internationale du Sport Militaire zijn ongenoegen kenbaar maakt.” 

Te weinig Dixies

Om het MWK maximaal kleur te geven, was het ingebed in de befaamde wielerronde Acht van Chaam. “De organisatie wilde ons graag hebben”, vertellen Ard Vermeulen en Arnold Hofsté van de wedstrijdleiding. “Elke dag weer klopte het plan. Eigenlijk pakte alles beter uit dan we dachten. Op één ding na: er waren te weinig Dixies in de ruimte voor de ‘warming up’ voor de ploegentijdrit. Dat moet een volgende keer beter.” 

Te spreken is Hofsté ook over de houding van de Nederlandse renners. Zijn sporters doorgaans kritisch, in dit geval kreeg de wedstrijdleiding slechts zonnige reacties. “Defensie heeft in Chaam een mooi visitekaartje afgegeven. De mensen weten nu dat wij ook een sportief werkgever zijn.”

Hoog niveau

Hoog was ook het niveau van de coureurs, vult Vermeulen aan. “De snelheid per uur lag circa 1 kilometer lager dan in een criterium voor professionals. Dat is bijna niets. Al is een militair WK wat anders dan de Giro d’Italia of de Tour de France.” Dat neemt niet weg dat sommigen dat niveau naderen. Zo koersten de Russen in bijna Formule 1-tempo naar het goud in de ploegentijdrit. De 8e plaats van Nederland noemt chef d’equipe kapitein Berry Hoedemakers een goed resultaat. “We eindigden waar we thuishoren.” 

Utopie

De winnaar van de wegwedstrijd, Felix Gross van de Bundeswehr, denderde eveneens naar de finish. Door in zijn slipstream te finishen, deden de Oranjerenners het beter dan in de ploegentijdrit. “We hebben ons goed laten zien”, stelt renner kapitein Luuk Nissen. Eindconclusie: de militaire wielrenners kunnen internationaal prima meekomen. Veel buitenlandse renners zijn staatsamateur en trainen in de tijd van de baas. Voor ons een even grote utopie als een veilige wereld. 

Het was een bont gezelschap dat aan het Militair Wereldkampioenschap Wielrennen meedeed. Waarschijnlijk zagen de inwoners van Chaam nog nooit zoveel verschillende nationaliteiten in hun dorp. Een greep.