Tekst en foto's Leo de Rooij

Wounded Warriors van Noordkaap naar Doorn

Dolgelukkig en supertrots reden ze, opgewacht door blije familieleden en partners, afgelopen woensdag over de finish bij het Veteraneninstituut in Doorn. De 3.200 kilometer lange fietstocht van de Noordkaap naar Doorn zat erop voor de veteranen, (gewonde) militairen, politiemensen en jongeren met een licht verstandelijke beperking. Ze finishten zoals ze gestart waren: als een team. Het succes droeg iedereen van binnen: een vergroot zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde. Nieuw perspectief. Betere zingeving in het bestaan. 

Majoor der mariniers Douwe Schoonderwaldt: “Voel me verbonden met collega's die beschadigd zijn geraakt.”

De afgelopen 10 dagen was er geleden. Eindeloos fietsen in de regen en de kou, daar bovenin Noorwegen. Zadelpijn en verkrampte nekken. Weer klimmen als je hoopte nu eindelijk eens vlak te kunnen rijden. Voor iedereen was het zwaar, doorbijten geblazen. Maar de finish in een stralend zonnig Doorn vergoedde veel, zoniet alles. 

Generaal-majoor Gijs van Keulen feliciteert een van de kanjers die de tocht heeft volbracht. “Positieve mensen met de wil om samen een prestatie neer te zetten. Petje af!”

Dit is wat ze er zelf van zeggen:

Voor Douwe Schoonderwaldt, actief dienend als majoor der mariniers, was dit project een uitgelezen kans. “Zelf heb ik veel uitzendervaring en voel me daardoor sowieso verbonden met collega's die gewond of beschadigd zijn geraakt op missie. Ik zet me ook al jaren in voor deze mensen. Zelf een fervent fietser voelde ik me ook al snel thuis bij deze club, de Wounded Warriors en hun doelstelling. Het is belangrijk voor de militair die de actieve dienst verlaat dat hij niet van de radar verdwijnt en thuis in zijn eentje alles moet verwerken. Fietsen kan daarin een helende werking hebben. Met zo'n tocht probeer je, juist door samen af te zien, mensen stapje voor stapje op de goede weg weer in de maatschappij te krijgen. Doorzettingsvermogen kweken, daar hebben ze allemaal baat bij. Ook de kinderen die deze keer meededen.”

Strijd voor erkenning en waardering

Initiatiefnemer Ton den Oetelaar samen met zijn trotse vrouw Kea. “Ik zat zelf met PTSS ook op die bank, nergens meer zin in. Als we met zo'n project het zelfvertrouwen van de deelnemers kunnen verhogen, is mijn missie geslaagd.”

Ton den Oetelaar (47) kampt zelf met PTSS en is samen met zijn vrouw Kea de bedenker van dit project (zie www.ride2livelife.nl).  “Met het Wounded Warriors Cycling Team fietsten we al eerder naar Sarajevo en deze tocht was een vervolg daarop. Bedoeld voor en door mensen met een lichamelijke en/of psychische verwonding. Niet alleen militairen deze keer, maar voor meerdere doelgroepen. Daarom hebben we ook de politie benaderd en de mensen van Pluryn, waar jongeren met niet-aangeboren hersenletsel of een licht verstandelijke beperking zitten. De insteek was om door het geven van een mentale en lichamelijke uitdaging het zelfvertrouwen van de deelnemers te verhogen. Leren omgaan met tegenslagen, met teleurstellingen, maar wel in een veilig en hecht teamverband. Daarmee creëer je bewustwording, bied je zingeving. Vooral dat laatste moet je niet onderschatten. Zelf heb ik ook op de bank gezeten, nergens meer zin in hebben maar het ook niet kunnen of willen uiten. Door het in contact brengen met lotgenoten help je mee aan de erkenning en waardering voor jou als persoon. En man, man, wat is dat belangrijk!”

Samen afzien kweekt nieuw perspectief

Enkele deelnemers van Pluryn, het tehuis waar jongeren met niet-aangeboren hersenletsel of een licht verstandelijke beperking zitten, worden door Ton nogmaals in het zonnetje gezet.

Generaal-majoor Gijs van Keulen, directeur Aansturen Operationele Gereedstelling van de Defensiestaf, voelde zich zo verbonden met dit project dat hij zelf enkele etappes meefietste. “Defensie ziet het belang van dergelijke initiatieven en daarom ondersteunen we graag. Met logistieke inzet, zoals transport, chauffeurs en militaire locaties in het buitenland. Het is fantastisch dat mensen dit zelf organiseren. Het geeft ze zingeving, ze stoppen er energie in, het biedt weer perspectief. Resultaat is een club positieve mensen met de wil om samen prestaties neer te zetten. Klasse, petje af! Ze hebben het met z'n allen gedaan, als team. Daarvoor past waardering en erkenning, en dat zeg ik hier mede namens de Commandant der Strijdkrachten.”

De teamcaptain van de politie Jan Willem van de Pol wil daar graag nog wat aan toevoegen: “Complimenten aan Defensie voor alle ondersteuning. Mede dankzij jullie support kon dit project een geweldig succes worden.”

Politie-deelnemer Van de Pol is dankbaar voor de support van Defensie.