Tekst Evert Brouwer
Foto Archief en NIMH

Boegbeeld Defensie Topsport Selectie overleden

Een groot voorvechter voor de militaire sport als wervingsmiddel. Een graag geziene gast bij de sportkoepel NOC*NSF van toen nog Erica Terpstra. De man achter de vorming van de Defensie Topsport Selectie. Met het overlijden van commodore buiten dienst Huub van Dillen is een boegbeeld van de (inter)nationale militaire sport heengegaan. Van Dillen overleed onlangs op 75-jarige leeftijd. 

Wie je het ook vraagt, het woord ‘aimabel’ komt als eerste boven bij het noemen van zijn naam. De ‘luchtmachtman’ kwam eind jaren 90 na een lange carrière als relatief onbekende in de militaire sport terecht. Hij zag direct een mogelijkheid om via sport de haperende werving - na het wegvallen van de opkomstplicht - een impuls te geven. Hij reed stad en land af voor zijn missie en dat reizen stopte bepaald niet op het Plein 4, het ministerie van Defensie.

Van Dillen zocht contact met de respectieve sportbonden, het overkoepelende NOC*NSF en het Internationaal Olympisch Comité, op zoek naar atleten die een uithangbord voor zowel hun sport als Defensie konden zijn. Samen met de toenmalige voorzitter van het NOC*NSF Erica Terpstra sloot hij tal van overeenkomsten om elkaar te ondersteunen.

DTS

Zo ontstond de Defensie Topsport Selectie (DTS), een groep van zo’n 20 topsporters die een raakvlak met de fitheid bij Defensie hebben. Het waren dus vooral judoka’s (Ben Sonnemans, wijlen Denny Ebbers, Danielle Vriezema en Mark Huizinga), schermers (Indra Angad-Gaur, Pernette Osinga, Bas Verwijlen, Sonja Tol), een schutter (Dick Boschman), taekwondoka (Dennis Bekkers) en een bokser (Hüsnü Kocabas). Volgens Van Dillen was de investering in de sporters een koopje. “Een reclamecampagne is veel duurder”, vond hij stellig. In het licht van de zware bezuinigingen in die jaren vond hij niet altijd gehoor voor dat geluid.

Beiden inmiddels overleden; Huub van Dillen en zijn echtgenote Martje bij de opening van de Militaire Wereldspelen in 2003 (Foto: Hennie Keeris).

Deuren

De eerste die profiteerde van het topsportklimaat bij Defensie was degenschermster eerste luitenant  (luchtmacht) Pernette Osinga. De zesvoudig nationaal kampioene en eenmalig militair wereldkampioene: “De man was zó toegankelijk, wars van rangen en standen. Hij heeft er persoonlijk voor gezorgd dat ik faciliteiten kreeg als topsporter. Regelmatig ging ik bij hem langs, alleen om een kop koffie te drinken. Je kon altijd bij hem terecht.  En hij opende ook deuren voor je die anders misschien gesloten bleven. Hij was er voor de sport en de sporter, niet voor zichzelf. Een heel bijzondere man.”

Eerste luitenant Pernette Osinga begeleidde ZKH Prins Bernhard bij de opening van het Militair Wereldkampioenschap schermen in 1997 (Foto: collectie Nederlands Instituut voor Militaire Historie).

Huizinga

Van Dillen deed in 2000 een meesterzet door luitenant-kolonel (reserve) en NOS-commentator Hans van Zetten (“hij stáát!”) aan te stellen als woordvoerder van de DTS voor de Olympische Spelen van Sydney. Het leverde niet alleen goud op voor judoka kapitein (luchtmacht) Mark Huizinga, maar ook voor Defensie. Wie herinnert zich niet de Boeing 747 waarmee de kampioen naar Nederland kwam, die werd begeleid door 2 F-16’s. “Als de volgende Spelen een landmachter goud wint, zetten we gewoon tanks langs de landingsbaan”, grapte Van Dillen.

"Ik heb hem altijd goedgemutst meegemaakt", reageert Mark Huizinga. "Hij had een ouderwets militaire uitstraling. Hij zag de toegevoegde waarde voor Defensie van de topsport. Met Hans van Zetten vormde hij de drijvende kracht achter een PR-machine van Defensie, want dat was de DTS. Commodore Van Dillen was daarbij ook nog een enthousiast supporter van ons allemaal."

Kapitein Mark Huizinga scoorde voor de DTS met zijn gouden plak in Sydney. Duidelijk zichtbaar op zijn pak het Defensielogo.

Boksen

Hij vereenzelvigde zich overigens niet alleen met kampioenen. Wachtmeester-1 Hüsnü Koçabas, nog steeds in dienst bij de Koninklijke Marechaussee, bepaalde jaren lang het gezicht van het militaire boksen. Hij herinnert zich commodore Van Dillen als een “aardige vent, zeer geïnteresseerd in de bokssport.” Er kwamen faciliteiten, een equipe met een begeleidingsstaf en Koçabas mocht namens Defensie aantreden op toernooien. Sterker nog, door Van Dillen was het Bureau Internationale Militaire Sport ooit betrokken bij de organisatie van de Bep van Klaverenmemorial. “De commodore zorgde ervoor dat ik bij de DTS kon komen en mijn eigen trainer (de levende legende Henny Mandemaker) mee mocht naar de militaire wereldspelen op Sicilië. Hij was alleen maar begaan met het welzijn van de sporters.”

Bokser Hüsnü Koçabas met coach Henny Mandemaker in voorbereiding op een wedstrijd tijdens de Militaire Wereldspelen in 2003 (Foto: Hennie Keeris).

Chille gast

Kapitein bd Johan Bouman had via de Sportcommissie Koninklijke Landmacht regelmatig met de commodore te maken. “Hij kon nooit begrijpen waarom de deelname aan de nationale militaire kampioenschappen soms zo laag was. Daarover kon je heerlijk met hem discussiëren. Hij was zeer teleurgesteld dat de DTS in 2007 door bezuinigingen werd opgeheven, dat deed hem zeker pijn. Een man als Huub van Dillen zou door de jonkies nu zijn omschreven als een chille gast. Een prachtvent.”

Hubertus Theodorus Bernardus van Dillen, geboren op 11 juli 1941, overleed op 19 oktober in Zoetermeer. Hij laat een dochter, een zoon en 2 kleinkinderen achter.